Κηδεία Αναστασίας Μούγη – 1.8.17

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΜΟΥΓΗ

Τρίτη, 1 Αυγούστου 2017 Εκκλησία Τιμίου Σταυρού, Στρόβολος

Με βαθιά θλίψη κηδεύουμε σήμερα μιαν αξιαγάπητη Καραβιώτισσα. Αποχαιρετούμε την Αναστασία Μούγη, το γένος Λαχανάρη.

Μια γυναίκα ευγενική και πρόσχαρη, σεβαστή σύζυγο, στοργική μητέρα και αξιολάτρευτη γιαγιά.

Μια γυναίκα, που όπως οι πιο πολλές Καραβιώτισσες, προικίστηκε με πολλές χάρες και ικανότητες. Τη δεξιοτεχνία του ραψίματος, την επιδεξιότητα του κεντήματος, την τεχνική να φτιάχνει αριστουργηματικούς φερβολητέδες, κροσιέδες, μπλεκτά και άλλα κεντήματα. Μια τέλεια νοικοκυρά, που τη χαρακτήριζε η καλοσύνη και η ευγένεια του λόγου και της ψυχής.

Η Αναστασία γεννήθηκε στον Καραβά το 1936. Γονείς της ήσαν ο Γιάννης Παρασκευά-Λαχανάρης, ο ξακουστός χρυσοχός και η Ειρήνη και οι δύο από τον Καραβά. Αδέλφια της ήσαν ο Κύπρος, η Ελένη, ο Σταύρος, ο Χρίστος, ο Κώστας και η Καλλιόπη.

Έμαθε τα πρώτα της γράμματα στον Καραβά και ύστερα διδάχτηκε την ραπτική, και εξελίχτηκε σε άριστη ράπτρια.

Το 1959 η Αναστασία παντρεύτηκε τον Πολυχρόνη Παναγή Μούγη από τη Λάπηθο, ένα εργατικό και φιλοπρόοδο σύζυγο, ο οποίος εξασκούσε το επάγγελμα του κτίστη.

Από τον γάμο τους απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Την Ειρήνη, τον Πανίκο, την Ιωάννα και τον Γιώργο.

Τα χρόνια κυλούσαν ανέμελα και ειρηνικά, ως τις αποφράδες ημέρες του πραξικοπήματος και της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων , που ανάγκασαν όλους εμάς να εγκαταλείψουμε τα σπίτια και τη γη μας και να γίνουμε πρόσφυγες μέσα στην ίδια μας την πατρίδα.

Μαζί και η Αναστασία με την οικογένειά της που βρήκαν τόπο φιλοξενίας και διαμονής τον Στρόβολο.

Η αγαπητή μας Αναστασία πέρασε εδώ τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς. Όμως δεν υπέκυψε, δεν παραδόθηκε . Αγωνίστηκε στη ζωή και, μαζί με την σύζυγό της ανάθρεψαν τα παιδιά τους, τα αποκατέστησαν και είχαν τη χαρά να αγκαλιάσουν δώδεκα εγγονάκια και ένα δισέγγονο.

Πριν δυο χρόνια ο ακούραστος Πολυχρόνης απέθανε με το βαρύ πόνο της προσφυγιάς. Το πλήγμα του θανάτου του, το κενό της απουσίας του και ο αβάστακτο πόνος της προσφυγιάς, μακριά από τον αγαπημένο της Καραβά, ήταν τα κύρια κτυπήματα που λύγισαν τις αντοχές της Αναστασίας, η οποία μας έφυγε προχθές με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά σας εκφράζω τα θερμά μας συλλυπητήρια, αγαπητοί Ειρήνη, Πανίκο, Ιωάννα και Γιώργο, στις οικογένειές σας και σε όλους τους συγγενείς σας.

Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια σας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη της Αναστασίας. Μια ενέργεια που φανερώνει την αγάπη σας στον Δήμο και το Σωματείο μας, καθώς και στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν.

Αγαπητή μας Αναστασία,

Σε αποχαιρετούμε για το μεγάλο ταξίδι που πηγαίνεις. Φεύγεις με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψεις σε έναν ελεύθερο Καραβά, εκεί που γεννήθηκες, που χάρηκες τα νεανικά σου χρόνια, εκεί που έφτιαξες την οικογένειά σου, εκεί που έζησες χαρούμενα και ειρηνικά, στην ομορφιά και τη γαλήνη.

Καλό σου ταξίδι. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να έρθει σύντομα η μέρα που θα μπορέσουμε να φέρουμε κυκλάμινα από τη Λάμπουσα και λεμονανθούς από τον Καραβά στον τάφο που θα σε φιλοξενεί στην προσφυγιά.

Ευχή και προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Αιωνία σου η Μνήμη.
Νίκος Χατζηστεφάνου
Δήμαρχος Καραβά