Κηδεία Σάββα Σιμιανού – 3.5.14
Επικήδειος Σάββα Σιμιανού
Αποχαιρετούμε με βαθιά θλίψη μια ξεχωριστή προσωπικότητα της επαρχίας Κερύνειας, το Σάββα Σιμιανό.
Ο αξέχαστός μας Σάββας υπήρξε αγνός πατριώτης και ανιδιοτελής αγωνιστής. Γεννήθηκε στον Καραβά το 1937. Γονείς του ο Χριστοφής Σιμιανός και η Μαρία Τσαγγάρη. Στο γήινο παράδεισο του Καραβά έζησε τα παιδικά του χρόνια. Αδέλφια του ο Σταύρος, ο Αντρέας, ο Στυλλής και η Ελλού. Ανέπτυξε από νεαρής ηλικίας τις αρετές της φιλοπατρίας και της αλληλεγγύης προς το συνάνθρωπο. Εντάχθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ 55-59 και η προσφορά του υπήρξε καθοριστική και σημαντική σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
Γνώρισε από κοντά το μεγάλο ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου από τον οποίο αντλούσε διδάγματα ήθους και αρετής. Για την προσφορά και τη δράση του συνελήφθηκε και βασανίστηκε από τους Άγγλους αποικιοκράτες. Κρατήθηκε για αρκετό καιρό στο φρούριο της Κερύνειας.
Παντρεύτηκε τη Γιαννούλα από το χωριό Τριμύθι με την οποία απέκτησαν δύο γιους, το Χρίστο και το Γιώργο. Διατηρούσε κουρείο στην οδό Ελλάδος στην Κερύνεια, όπου και εγκαταστάθηκε μετά το γάμο του.
Η Τουρκική εισβολή του 1974 υπήρξε ο τραγικός σταθμός με τις μεγάλες ανατροπές για όλους μας. Βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στην πόλη της Λεμεσού, μια διαδρομή που συνεχίστηκε 40 χρόνια πικρής προσφυγιάς.
Την τελευταία περίοδο είχε μια δοκιμασία με την υγεία του.
Υπήρξε σεμνός, ευγενικός, τίμιος, πράος με εκτίμηση για το συνάνθρωπο σε όλη τη διαδρομή του από το στίβο της ζωής. Φεύγει όπως και όλοι οι συνεπαρχιώτες και συνδημότες μας με τον πικρό καημό της ανεκπλήρωτης επιθυμίας για επιστροφή στη σκλαβωμένη μας επαρχία.
Η προσφορά του και η αφοσίωσή του στα ιδανικά της ελευθερίας θα μας δίνουν δύναμη να συνεχίζουμε τον ανηφορικό Γολγοθά μας μέχρι που να αξιωθούμε, εύχομαι σύντομα, να γευτούμε τη μεγάλη χαρά της ελευθερίας του Καραβά και όλης της επαρχίας Κερύνειας.
Η μνήμη του θα παραμείνει αιωνία στις καρδιές όλων μας.
Εκ μέρους του Δήμου Καραβά καταθέτω τούτα τα λίγα λουλούδια αγάπης και εκτίμησης για τα όσα έχει προσφέρει ο αξέχαστός μας Σάββας στην οικογένειά του, στην κοινωνία και στην πατρίδα.
Αιωνία του η μνήμη.