Κηδεία Θεόπιστου Πατσαλοσαββή – 4.2.16

Επικήδειος Θεόπιστου Πατσαλοσαββή

Εκκλησία Αγίου Παντελεήμονα, Μακεδονίτισσα – 4.2.16

Συγκινητικές οι στιγμές με τη σκέψη να σμίγει πολύ έντονα με αναμνήσεις και εικόνες της πατρικής γης. Η αναπόληση του Καραβά αναζητά επίμονα τα όμορφα χρόνια με τις ασχολίες των κατοίκων, με τη σκέψη να γυροφέρνει στις γειτονιές και στα στενά δρομάκια με ένα πόνο και ένα δάκρυ. Οι πρωταγωνιστές της όμορφης κοινωνίας του Καραβά που ζήσανε πριν το 1974 ένας-ένας φεύγουν.

Με πόνο ψυχής αποχαιρετούμε σήμερα ένα ξεχωριστό συνδημότη μας, το Θεόπιστο Πατσαλοσαββή. Ο αξέχαστος μας Θεόπιστος έζησε 43 χρόνια στον Καραβά, σε ένα επίγειο παράδεισο και 42 χρόνια στην προσφυγιά. Η ζωή του μοιράστηκε στα δύο, όπως και ο τόπος, μια ανοικτή πληγή που συνεχίζεται. Αύριο αποχαιρετούμε στη Λεμεσό ακόμη ένα συνδημότη ,φίλο ,γείτονα και συμμαθητή του αξέχαστου μας Θεοπιστου το γνωστό Καραβιωτη Δημήτρη Ασπρη. Γεννήθηκαν και οι δυο το μήνα Φεβρουάριο του 1930 με μόνο 8 μέρες διαφορά ο ένας από τον άλλο.

Γονείς του αγαπητού μας Θεοπιστου, ο Γρηγόρης Πατσαλοσαββής και η Ειρήνη Σιεκκερή. Ήταν το μικρότερο από τα 5 παιδιά της οικογένειας. Αδέλφια του ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Σοφοκλής και ο Αντρέας.

Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με αρχές και κέρδισε πολύτιμα εφόδια στη δική του διαδρομή στο στίβο της ζωής. Από μικρός ξεχώριζε για τη συγκροτημένη προσωπικότητά του, το δυναμισμό, την τιμιότητα, την εργατικότητα και την κοινωνική του ευαισθησία.

Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα έκανε με τον αδελφό του Γιώργο, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο ξεχωριστούς και πετυχημένους εργολάβους οικοδομών της επαρχίας Κερύνειας. Με σωστή προσέγγιση και προγραμματισμό πέτυχε στη συνέχεια και ο ίδιος να διακριθεί στον επαγγελματικό τομέα με δική του εργοληπτική εταιρεία με πάρα πολλά οικοδομικά έργα να υλοποιούνται κάτω από τη δική του οργάνωση, επίβλεψη και συντονισμό.

Παντρεύτηκε τη Μαρούλα Αντώνη Μονού με την οποία απέκτησε μια όμορφη οικογένεια με 4 παιδιά, το Γιώργο, την Ευγενία, το Γρηγόρη και την Ειρήνη.

Είχε έντονα καλλιεργημένο το Εθνικό φρόνημα και το αίσθημα της φιλοπατρίας, με σημαντική συνεισφορά στον αγώνα της ΕΟΚΑ 55-59. Διετέλεσε συνεργάτης των μεγάλων ηρώων Γρηγόρη Αυξεντίου και Κυριάκου Μάτση με τους οποίους συνδέθηκε με ξεχωριστή φιλία, ιδιαίτερα την περίοδο που οι δύο ήρωες βρίσκονταν στον Καραβά. Διετέλεσε πολιτικός κρατούμενος και τιμήθηκε για την προσφορά του.

Με ειδικά καθήκοντα ήταν η συνεισφορά του στο Λόχο του Καραβά που ιδρύθηκε από Καραβιώτες το 1963, την περίοδο της Τουρκοανταρσίας. Οι αρχές του, η οξυδέρκεια του, η προσεγμένη προσέγγιση και η ευγένεια του ήταν τα στοιχεία που τον βοήθησαν να κερδίσει την εκτίμηση όλων των συγχωριανών. Συγκινητικές όλες οι αναφορές των ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί του ή εργοδοτήθηκαν στην εταιρεία του. Στα δύσκολα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς, πολλοί Καραβιώτες και άλλοι συμπολίτες μας βρήκαν στήριξη, βοήθεια και καθοδήγηση στην εταιρεία του.

Υπήρξε αφοσιωμένος οικογενειάρχης και ευτύχησε να δει και τα τέσσερα παιδιά του αποκατεστημένα με τις δικές τους οικογένειες.

Αξέχαστέ μας συνδημότη Θεόπιστε.

Σε αποχαιρετούμε για το αιώνιο σου ταξίδι με μια περηφάνια ξεχωριστή για ότι έχεις προσφέρει με πολλή αφοσίωση και επιμέλεια στην οικογένειά σου, στην κοινωνία, στην πατρίδα και στο συνάνθρωπο. Με ψηφίδες ποιοτικής προσφοράς είναι διανθισμένη η δική σου φωτεινή διαδρομή στο στίβο της ζωής. Οι αρχές και οι παρακαταθήκες θα συντροφεύουν την οικογένειά σου και όλους εμάς που αναζητούμε φωτεινά μονοπάτια για ένα καλύτερο αύριο.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγό του Μαρούλα, στα 4 παιδιά του, στην οικογένειά τους, στα εγγόνια, στους συγγενείς και φίλους με ξεχωριστές ευχαριστίες για την εισήγηση της οικογένειας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στη μνήμη του. Μια ενέργεια που αντικατοπτρίζει και τα φιλεύσπλαχνα συναισθήματα αλληλεγγύης του αξέχαστου μας Θεόπιστου για το δυσπραγούντα συνάνθρωπο.

Φεύγεις με τον πικρό καημό της ανεκπλήρωτης επιθυμίας για επιστροφή σε συνθήκες ελευθερίας στον αξέχαστο Καραβά που τόσο αγάπησες και ένιωθες ξεχωριστή περηφάνια γι αυτόν. Δέσμευσή μας, αυτή την αγάπη και περηφάνια θα την κρατάμε φυλαγμένη στις καρδιές μας με το δικό σου όνειρο και όσων μας έφυγαν στα χρόνια της προσφυγιάς για ελευθερία του τόπου μας, να γίνει μια μέρα, ευχόμαστε πολύ σύντομα, πραγματικότητα.

Μια τέτοια μέρα ελπίζουμε και ευχόμαστε να ζήσουμε, και τότε θα μαζέψουμε κυκλάμινα από τις βουνοπλαγιές της Αγίας Ειρήνης και λεμονανθούς από τα περιβόλια του Καραβά να τα φέρουμε στον τάφο της προσφυγιές που θα σε φιλοξενήσει σε λίγο.

Αιωνία και φωτεινή θα παραμείνει η μνήμη σου στις καρδιές όλων μας.