Εσπερινός Αγίου Ευλαλίου – 21 Οκτωβρίου 2011







  
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΕΥΛΑΛΙΟΥ


Παρασκευή,  21  Οκτωβρίου 2011


Ο Δήμος Καραβά και το Προσφυγικό Σωματείο «Ο Καραβάς» σε συνεργασία με την Εκκλησιαστική Επιτροπή του Ιερού Ναού Αποστόλου Βαρνάβα – Αγίου Μακαρίου Δασουπόλεως, διοργάνωσαν για δεύτερη φορά στην προσφυγιά τον εσπερινό του Αγίου Ευλαλίου, πρώτου επισκόπου Λαμπούσης.


Ο εσπερινός πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011 στην εκκλησία  Αποστόλου Βαρνάβα – Αγίου Μακαρίου στη Δασούπολη και σε αυτόν προέστη ο Χωρεπίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος.


Το εκκλησάκι του Αγίου Ευλαλίου βρίσκεται στην περιοχή της αρχαίας Λάμπουσας, δίπλα από το μοναστήρι της Παναγίας Αχειροποιήτου στα δημοτικά όρια Καραβά. Η εικόνα του Αγίου η οποία παραγγέλθηκε από Καραβιώτες λίγους μήνες πριν της εισβολή, βρίσκεται στην εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα και Μακαρίου στη Δασούπολη.










   

Άποψη της εκκλησίας πριν τον εσπερινό


Στιγμιότυπο από την τέλεση του Εσπερινού στον οποίο χοροστάτησε ο Χωρεπίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος


Η αγιογράφηση της πιο πάνω εικόνας, η οποία προοριζόταν αρχικά για το εικονοστάσι της εκκλησίας της Παναγίας της Ευαγγελίστριας στον Καραβά, ανατέθηκε στον αγιογράφο Σόλωνα Φραγκουλίδη. Όταν όμως έγινε η Τουρκική εισβολή, η εικόνα η οποία δεν είχε ολοκληρωθεί, βρισκόταν στο εργαστήρι του αγιογράφου στη Λευκωσία. Έτσι σώθηκε και μετά την ολοκλήρωσή της παραδόθηκε στην εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα και Μακαρίου στην οποία τελείται, στις 21 Οκτωβρίου κάθε χρόνο ανελλιπώς, ο εσπερινός του Αγίου.


Ο Δήμος Καραβά εκφράζει την ικανοποίηση του για την πολύ ικανοποιητική παρουσία Καραβιωτών στον εσπερινό και τη στήριξη που εκφράζουν οι εκτοπισμένοι δημότες Καραβά προς το έργο και τις δραστηριότητες του Δήμου τους.


Μέσα από το απολυτίκιο του Αγίου Ευλαλίου, υπάρχει το αισιόδοξο μήνυμα  και η πίστη ότι μετά τον Γολγοθά θα ακολουθήσει η Ανάσταση. Η δύσκολη αποστολή όλων μας για να απαλλαγεί η πατρίδα μας από την Τούρκικη κατοχή συνεχίζεται.


«Θεόφρον Ευλάλιε την σην, ποίμνην περιφύλαττε εκ πάσης βλάβης, και θλίψεως και περιστάσεως, και εκ πάσης ρύσαι, συμφοράς, θεσπέσιε και της αιχμαλωσίας πρεσβείαις σου, ίνα δοξάζωμεν, ποιμένα αληθέστατον, και Τριάδος, μέγιστον συνήγορον».