Κηδεία Γαβριήλ Αγησιλάου – 3.1.14

Υποδεχτήκαμε το Nέο χρόνο, ο καθένας από εμάς με ιδιαίτερες ευχές και αισιόδοξα μηνύματα για καλύτερες μέρες. Η πατρίδα μας εξακολουθεί να βιώνει για σαράντα σχεδόν χρόνια τις τραγικές συνέπειες της Tουρκικής κατοχής και εμείς από τη δική μας έπαλξη να στέλνουμε το μήνυμα ότι σταθεροί σε αρχές και αξίες θα αντλούμε δυνάμεις κάθε χρόνο για να αντιμετωπίζουμε όλες τις δυσκολίες και όλες τις ανατροπές.

Μια από αυτές τις μεγάλες ανατροπές της ζωής είναι η απώλεια αγαπημένων προσώπων, αφοσιωμένων συνοδοιπόρων της επιστροφής που είναι πάντοτε δίπλα μας και στηρίζουν το έργο μας. Ένα τέτοιο δικό μας άνθρωπο αποχαιρετούμε σήμερα, ο οποίος εγκατέλειψε τα εγκόσμια την πρώτη μέρα του χρόνου. Μια ξεχωριστή προσωπικότητα του Καραβά με ήθος και αξιοσύνη, ο οποίος σε όλη του τη διαδρομή στο στίβο της ζωής ήταν πρεσβευτής της γενέτειράς του, του αξέχαστου Καραβά μας.

Γεννήθηκε στο 1925 στην Πάνω Γειτονιά του Καραβά στην ενορία της Αγίας Ειρήνης με γονείς του τον Αγησίλαο και την Ευλαβία Αρότη.

Μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον όπου τα όμορφα χρώματα της φύσης έδιναν μοναδικά ερεθίσματα δημιουργίας και εξαίρετης διάθεσης για να δημιουργηθούν συνθήκες με όσο το δυνατόν καλύτερες προοπτικές. Ο αξέχαστός μας συνδημότης Γαβρίλης Αγησιλάου ξεχώριζε για τις καλλιτεχνικές του ικανότητες και από πολύ νέος εντάχθηκε στις πολιτιστικές δραστηριότητες της κωμόπολής μας. Ασχολήθηκε με το θέατρο και τη μουσική, υπήρξε δε ένας από τους καλύτερους οργανοπαίκτες του Καραβά, ο οποίος μαζί με τους Κυριάκο Κεραυνό, Μιχάλη Τσιάλη και Πολύδωρο Παπαπέτρου διάνθιζαν τις πολιτιστικές και άλλες εκδηλώσεις του Καραβά, κοινωνικές συγκεντρώσεις, συναντήσεις, πολιτιστικές δραστηριότητες των σωματείων και του Δήμου μας.

Σεμνός, ταπεινός, με ένα πηγαίο χαμόγελο κατάφερνε πάντοτε να κερδίζει την εκτίμηση και την αγάπη όλων. Παντρεύτηκε τη Λουκία Χριστοφή Παγδατή από τον Καραβά με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Τη Βούλα, τη Σούλα, τον Άγη και το Χρίστο. Μια οικογένεια ευτυχισμένη με τα δεδομένα της εποχής να προσδιορίζουν αισιόδοξους ορίζοντες δημιουργίας. Δυστυχώς η εισβολή του 1974 ανέτρεψε όλους εκείνους τους όμορφους σχεδιασμούς και η οικογένεια του αγαπητού μας Γαβρίλη βρίσκει προσωρινή στέγη στο Στρόβολο, η οποία συνεχίστηκε μέχρι τις μέρες μας. Ακολούθησε μια μεγάλη διαδρομή στο στίβο της ζωής ασκώντας διάφορα επαγγέλματα, κουρέας, ράφτης, μηχανοδηγός, κατασκευαστής τσιμεντομπλόκς, μέχρι να κατασταλάξει επαγγελματικά με τη φήμη του σαν εξαίρετος μάστορας στην ανόρυξη λάκκων και διατρήσεων. Τα τελευταία χρόνια διεύθυνε τη δική του ομάδα σύνδεσης υποστατικών με το αποχετευτικό σύστημα της ευρύτερης περιοχής Λευκωσίας. Μοιράζομαι μαζί σας μόνο μια από τις πολλές εμπειρίες που είχα μαζί του τον τελευταίο καιρό.

Ήταν ένας αιώνιος έφηβος και διατηρούσε τη ζωντάνια να εργάζεται και να αποδίδει σε συνθήκες δύσκολες, πολύ καλύτερα από νεότερούς τους. Ήταν ένα Σάββατο απόγευμα πριν μερικούς μήνες όταν μου ζητήθηκε συμβουλή από ιδιοκτήτες πολυκατοικίας για ένα πρόβλημα που είχαν με το αποχετευτικό σύστημα. Σκέφτηκα τον συνδημότη Γαβρίλη. Απάντησε αμέσως στο τηλεφώνημά μου και πρόθυμα βρέθηκε στην πολυκατοικία για να δώσει χωρίς πολλή χρονοτριβή λύση στο πρόβλημα. Δεν σας κρύβω ότι ο ίδιος ένιωσε την ικανοποίηση ότι βοήθησε για να ξεπεραστεί το πρόβλημα. Με το χαμόγελό του ευχαρίστησε την επιτροπή της πολυκατοικίας και δεν πήρε ούτε αμοιβή για την προσφορά του. Αυτός ήταν ο αξέχαστός μας Γαβρίλης, πάντα κοντά στο συνάνθρωπο, πάντα πρόθυμος να προσφέρει δημιουργικά και ανθρώπινα.

Η παρουσία του στις εκδηλώσεις του Δήμου μας και των σωματείων ήταν πάντοτε πάνω σε μια συχνή βάση. Μετέδιδε σε όλους τη χαρά και την περηφάνια για την καταγωγή του, ήταν πρώτος στο χορό και στο τραγούδι. Όλοι τον χαιρόμασταν για τα προσεγμένα πειράγματά του, τις συμβουλές του, τις αναμνήσεις και τις διηγήσεις που πολύ συχνά μετέφερε για τον Καραβά και τις ομορφιές του, για την ενθάρρυνση που έδινε στους νέους μας να είναι κοντά στις εκδηλώσεις και στην αποστολή του Δήμου μας.

Σε ένδειξη μεγάλης εκτίμησης για αυτή του την προσέγγιση και τη χαρά που έδινε στη νέα γενιά του Καραβά και για την πολιτιστική προσφορά στα καλλιτεχνικά δρώμενα της κωμόπολής μας πριν το 1974, ο Δήμος μας μαζί με το Δημοτικό Συμβούλιο Νεολαίας του Δήμου μας τον τίμησαν σε ειδική εκδήλωση που έγινε τον Αύγουστο του 2012 που διοργανώθηκε με θέμα την Κυπριακή μουσική παράδοση. Ήταν μια οφειλόμενη τιμή σε μια σεμνή τελετή, η οποία ανέδειξε τις αρετές του χαρακτήρα του και την περηφάνια που ένιωθε πάντοτε για τον Καραβά μας.

Αγαπητέ μας αξέχαστε Γαβρίλη Αγησιλάου,

Σε αποχαιρετούμε για το αιώνιο σου ταξίδι με το δακρύβρεχτο μαντήλι της αγάπης και της εκτίμησής μας να το συντροφεύουν οι όμορφες αναμνήσεις που μοιραστήκαμε μαζί σου, οι σοφές συμβουλές σου, η πραότητα του χαρακτήρα σου και όλα εκείνα που με ξεχωριστή χαρά μας μετέδιδες για τον ωραίο Καραβά μας. Εκεί ψηλά που βρίσκεσαι ευχόμαστε να είσαι δίπλα από σκηνές αγγέλων και να μεσιτεύεις να έχουμε δυνάμεις να συνεχίζουμε τη δύσκολη αποστολή μας μέχρι που να αξιωθούμε να γευτούμε τη μεγάλη χαρά της ελευθερίας του τόπου μας και μαζί και του Καραβά μας. Μια επιθυμία που κουβαλούσες βαθιά στην καρδιά σου για σαράντα σχεδόν χρόνια και παρέμεινε δυστυχώς ανεκπλήρωτη. Δέσμευσή μας είναι ότι αυτή την αποστολή θα την υπηρετούμε με πίστη και αφοσίωση μέχρι το τέλος.

Αιωνία και φωτεινή θα παραμένει η μνήμη σου στις καρδιές όλων μας.