Archive for month: November, 2022

ΚΗΔΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ, 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΚΑΙ ΩΡΑ 10:00 Π.Μ. ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ (ΣΦΑΛΑΓΓΙΩΤΙΣΣΑ) ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΝΑΓΙΔΗ, ΗΛΙΚΙΑΣ 90 ΕΤΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΒΑ. ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΚΑΡΑΒΙΩΤΩΝ. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.

Επικήδειος  Πανίκου Παναγίδη

19 Νοεμβρίου, 2022 – Ι. Ναός Σφαλαντζιώτισσα , Λεμεσος

Με πόνο ψυχής κηδεύουμε σήμερα έναν ακόμα συνδημότη μας.

Αποχαιρετούμε ένα δικό μας άνθρωπο, τον αγαπητό μας Πανίκο Παναγίδη. Ένα άνθρωπο ξεχωριστό, που διακρινόταν για την καλοσύνη και την ανιδιοτέλεια του, πρόσχαρο και χαμογελαστό,  πράο και μειλίχιο, ένα άνθρωπο με ήθος  και προσφορά  στην οικογένεια και στον τόπο του.

Κατευοδώνουμε τον δάσκαλο, τον συνδημότη που εκτιμούσαμε και αγαπούσαμε όλοι μας γιατί πρώτος εκείνος μας πρόσφερε την φιλία και την αγάπη του και μας τίμησε με την εκτίμηση και την συμπαράστασή του.

Άνκαι δεν γεννήθηκε στον Καραβά, ο Πανίκος επέλεξε τον Καραβά και συνειδητά  ενέταξε τον εαυτό του στην κοινότητά μας. Έγινε ένα με τους Καραβιώτες. Ιδιαίτερα για μας και την οικογένειά μας, ο Πανίκος, νυμφευμένος με την αγαπημένη εξαδέλφη Αφρούλα, δέθηκε με τη ζωή μας, την καθημερινότητά μας, με τις χαρές και  τις αναμνήσεις μας.

Όλοι όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε, τον εκτιμούσαμε και τον αγαπούσαμε.

Γεννήθηκε το 1933 στον Άγιο Νικόλαο, ένα χωριουδάκι στο δάσος του κατεχομένου Πενταδάκτυλου, κοντά στο Λευκόνοικο.  Μοναχοπαίδι του Χαρίτου και της Χαραλαμπίας.  Στα 12 μετακόμισε στο Βαρώσι οικότροφος,  όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο.   Αποφοίτησε το Διδασκαλικό Κολλέγιο και εργάστηκε σε διάφορα χωριά της Κύπρου.

Σε μια μετάθεσή του στην Αναμορφωτική Σχολή Λαμπούσης οι τότε δάσκαλοι της Σχολής –  μεταξύ αυτών και ο Μιχάλης Κοκκινίδης που θάψαμε πρόσφατα –  του γνωρίσαν την Αφρούλα,  κόρη του δασκάλου Σάββα Ξάνθου που μόλις είχε αποφοιτήσει το Γυμνάσιο Λάπηθου. Ήταν στον χορό του λεμονιού το  1959. Από τότε η Αφρούλα  έγινε η γυναίκα της ζωής του μέχρι το τέλος.   Μαζί απέκτησαν δυο κόρες τη Λευκή και τη Πίτσα,  4 εγγόνια και 2 δισέγγονα.

Τον Ιούλιο του 1974 ξεσπιτωμένος με δυο παιδιά 11 και 3 χρονών, βρίσκεται στην άλλη άκρη της Κύπρου για να αρχίσει από την αρχή…   Έγνοιά του να αποκαταστήσει τες κόρες του,  να τες σπουδάσει και να τες στεγάσει..

Ήταν ένας άνθρωπος, που μέχρις την τελευταία του πνοή το μόνο ήξερε ήταν  προσφέρει.  Δεν ζητούσε ποτέ τίποτε για τον εαυτό του. Του άρεσε η συναναστροφή,  οι εκδρομές και τα ταξίδια. Ακόμα και δυο μέρες πριν το θάνατο του επιθύμησε να πάει εκδρομή στη Κακοπετριά. Και πήγε.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο Πανίκος ήταν πάντα δίπλα στον Δήμο και στο Σωματείο μας, συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης.  Σε όλες  σχεδόν τις εκδηλώσεις που οργανώναμε στη Λεμεσό ήταν εκεί, μαζί με την Αφρούλα, και στήριζαν με τον τρόπο τους τις προσπάθειές των οργανωμένων συνόλων στον αγώνα για απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών μας και επιστροφή στα σπίτια και τη γη μας.

Παρέμεινε σθεναρός υποστηρικτής των προσπαθειών μας  μέχρι το τέλος της ζωής του. Οραματιζόταν ένα κόσμο πιο όμορφο και ανθρώπινο. Μια Κύπρο ειρηνική, ένα Καραβά ελεύθερο. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες… Κυριολεκτικά, μέχρι προχθές, που ασθένησε ξαφνικά και έφυγε από τη ζωή μέσα σε δύο μέρες.

Εκ μέρους του  Δήμου Καραβά, του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και όλων των οργανωμένων συνόλων του Καραβά εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, στην αγαπητή  εξαδέλφη Αφρούλα,  την Λευκή και  την Πίτσα             τα εγγόνια, τα δυσέγγονα  και όλη την οικογένεια, για την απώλεια του αγαπημένου μας Πανίκου .

Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια της οικογένειας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη του. Μια ενέργεια που φανερώνει την αγάπη όλης της οικογένειας  στον Δήμο και το Σωματείο μας, καθώς και στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν.

Αποχαιρετούμε τον συνδημότη μας Πανίκο στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει με ανεκπλήρωτο το όνειρο  να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά.

Ευχή και  προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Αιωνία του η Μνήμη.

ΚΗΔΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΚΑΙ ΩΡΑ 12.00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΗΛΙΚΙΑΣ 69 ΕΤΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΒΑ. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.

ΚΗΔΕΙΑ: ΤΕΤΑΡΤΗ, 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΚΑΙ ΩΡΑ 2.30 Μ.Μ., ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΑΪΦΥΛΙΩΤΙΣΣΑΣ ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΣ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΒΑ. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.

Επικήδειος Μιχάλη Κοκκινίδη 2, Νοεμβρίου 2022

Εκκλησία Παναγίας Χρυσαιφιλιωτισσας Αγια Φύλα Λεμεσός .

Σε τέτοιες δύσκολες στιγμές τα συναισθήματά στριφογυρίζουν πολύ έντονα στου νου τα παρακλάδια .Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε για το αιώνιο του  ταξίδι ένα εκλεκτό δημότη της κατεχόμενης κωμοπόλης Καραβά τον Μιχάλη Κοκκινίδη

Ο αείμνηστος μας Μιχάλης γεννήθηκε στο χωριό Πενταγυια της περιοχής Μορφου στις 20 Ιανουαρίου 1929 .Γονείς του Αγαθόπουλος  και Χρυσταλλού. Μεγάλωσε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με αρχές. Ήταν το δεύτερο από τα έξι παιδιά της οικογένειας. Αδέρφια του ο Σάββας ο Τάκης ο Ανδρέας η Ανθούλα και ο Φρίξος Ο Φρίξος  είναι ο μόνος από τα αδέλφια του που βρίσκεται στη  ζωή

Από νωρίς ανέδειξε την επιμέλεια του και την αγάπη του  για τα γράμματα και την θέληση του να γίνει ένα πολύτιμο μέλος της κοινωνίας μας

Μετά το Δημοτικό σχολείο φοίτησε στην Εμπορική σχολή Μιτση .Για ένα χρονικό διάστημα μετά την αποφοίτηση του δούλεψε στην Κυπριακή Μεταλλευτική εταιρεία

Οι απρόσμενες συνθήκες  του Δεύτερου Παγκοσμίου πολέμου με τον πατέρα του να περνά δύσκολες στιγμές αιχμαλωσίας ,δεν του επέτρεψαν  να συνεχίσει ανώτερες σπουδές . Μια επιθυμία που  κατάφερε να εκπληρώσει αργότερα με τη λήξη του πολέμου. Έδωσε εξετάσεις και φοίτησε στο Διδασκαλικό κολλέγιο Μόρφου απ’ όπου αποφοίτησε το 1950

Με την αποφοίτησή του διορίστηκε άμεσα στην Άναμορφωτική σχολή Λαπήθου  μια ειδική σχολή, ένα  πρότυπο εκπαιδευτικό ίδρυμα για παιδιά με παραβατική συμπεριφορά. Το περιβάλλον μοναδικό με  τις κτιριακές υποδομές να είναι δίπλα στη θάλασσα και τους μαθητές της σχολής να κερδίζουν πολύ γρήγορα εφόδια και γνώσεις μέσα από ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ειδικά προσαρμοσμένο για τα παιδιά αυτά.

O αείμνηστος μας Μιχάλης Κοκκινίδης υπήρξε πρότυπο εκπαιδευτικού και αφιέρωσε όλες τις δυνάμεις του  για να μπορέσουν όλα τα παιδιά να βελτιώσουν  τις γνώσεις τους και να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία . Αυτή του η προσέγμενη  προσέγγιση ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την ανέλιξη του στην διευθυντική ομάδα της σχολής όπου πολύ σύντομα ανέλαβε καθήκοντα υποδιευθυντή , με διευθυντή  της σχολής  τον αείμνηστο μας Δημήτρη Παπαδόπουλο.

Είχα την ευκαιρία να ζήσω μοναδικές στιγμές στην Αναμορφωτική σχολή Λαπήθου αφού  εκεί εργαζόταν και ο δικός μου πατέρας. Η σύνδεση  μου με τον αείμνηστο μας Μιχάλη υπήρξε πολύ στενή και ξεχωριστή. Θυμάμαι δε  πάρα πολλές δραστηριότητες της σχολής, αθλητικές, καλλιτεχνικές και άλλες που είχαν την πετυχημένη καθοδήγηση του αείμνηστου μας Μιχάλη Κοκκινίδη

Ο διορισμός του στην Αναμορφωτική σχολή Λαπήθου η οποία μετονομάστηκε στη συνέχεια σε σχολή Λάμπουσας  ήταν η αφορμή να γνωρίσει την γυναίκα του Ανδρούλα Σάββα Ρουβιθα από τον Καραβά την  οποία παντρεύτηκε το 1950

Η χαρά της οικογένειας αλλά και η μεγάλη ικανοποίηση από το εργασιακό περιβάλλον μαζί με το μυστήριο του αρχαίου τόπου το οποίο ένιωθες στην περιοχή Καραβά Λαπήθου ,το πράσινο του κάμπου με τους απέραντους λεμονόκηπους, οι μυρωδιές το λεμονανθών, η προοδευτικότητα των κατοίκων ,όλα λειτούργησαν πολύ θετικα για να δώσουν  στον αείμνηστο μας  Μιχάλη όλα εκείνα τα εφόδια να προσφέρει απλόχερα, όσο μπορούσε  στην κοινωνία του Καραβά και στην εκπαιδευτική του αποστολή

Δραστήριος σε πολλούς τομείς  υπήρξε μέλος  των οργανωτικών επιτροπών στις εκδηλώσεις του κατακλυσμού ,στις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις των  σωματείων  του Καραβά . Πλούσια η προσφορά του στις δράσεις του προσκοπισμού στον Καραβα και στην επαρχία Κερύνειας

Από νωρίς αγάπησε τον τόπο και  τους ανθρώπους  της περιοχής .Την περίοδο της τουρκοανταρσιας του 1963-64  με προθυμία εντάχτηκε στον λόχο  εθελοντών του Καραβά και υπηρέτησε ως βοηθός διμοιρίτης στις επιχειρήσεις του λόχου στον Πενταδάκτυλο

Τα τραγικά γεγονότα του 74 ανέτρεψαν όλους τους όμορφους  σχεδιασμούς και τις προοπτικές της περιοχής για ευημερία και ανάπτυξη

Βρεθήκαμε  όλοι κυνηγημένοι στις τέσσερις γωνιές του ανέμου, με τη σκέψη να μας βασανίζει για τις τραγικές συνέπειες της προσφυγιάς και του ξεριζωμού

Ο αείμνηστος μας  Μιχάλης Κοκκινίδης ποτέ  δεν ένιωσε ότι οι  δυνάμεις του  τον εγκαταλείπουν . Είχε  έντονα καλλιεργημένο το αίσθημα της προσφοράς και χωρίς δεύτερη σκέψη αποδεκτήκε  το  διορισμό  σε διευθυντή της υπηρεσίας Μεριμνης για τους πρόσφυγες στην επαρχία Λεμεσού . Μια δύσκολη περίοδος με χιλιάδες συμπολιτες μας  να ζητούν βοήθεια, να ζητούν στήριξη για να ανταποκριθούν στις βασικές  οικογενειακές τους ανάγκες και όχι μονο  Ο αείμνηστος μας Μιχάλης Κοκκινίδης με το δικό του μοναδικό τρόπο πάντοτε έδινε λύσεις κατεύθυνση οδηγίες. Η  προσφορά του ανεκτίμητη και πολυδιάστατη. Η εκτίμηση του προσφυγικού κοσμου   συγκινητική .

Το 1980 μετά από απόφαση της κυβέρνησης επαναλειτουργεί η Αναμορφωτική σχολή Λαμπουσας  στα Πολεμίδια. Ο Μιχάλης Κοκκινίδης διορίζεται διευθυντής .Προσφέρει  με αφοσίωση  τις υπηρεσίες του μέχρι το 1986 όπου τα δεδομένα της εποχής  για διάφορους λόγους οδήγησαν στο κλείσιμο της σχολής

Ο αείμνηστος μας Μιχάλης Κοκκινιδης  υπήρξε από τους πρωτεργάτες δραστηριοποίησης των εκτοπισμένων Καραβιωτων και ηταν  ένας από τους ιδρυτές του προσφυγικού σωματείου Καραβάς . Υπηρέτησε το σωματείο από την ίδρυση του το 1987 από τη θέση του αντιπροέδρου  για πολλά χρόνια .

Μοιραστήκαμε μαζί του εμείς οι νεότεροι την πολύτιμη πείρα του   και τις πλούσιες γνώσεις του σε πολλά θέματα. Οι συμβουλές του πολύτιμες , πάντοτε βοηθούσαν και έδιναν στέρεες βάσεις σε όσα με πολλή προσπάθεια και αφοσίωση προγραμμάτιζε να υλοποιήσει  το σωματείο

Πολύ συχνα αρθρογραφούσε στον εγχώριο τύπο με ένα δικό του ξεχωριστό τρόπο Τα κείμενα του ήταν γεμάτα μηνύματα, για την προσφυγιά ,τον πόθο για επιστροφή την προδοσία της πατρίδας  αλλά και την αδικία που βιώνει μέχρι σήμερα ο τόπος μας.

Ο αείμνηστος  Μιχάλης Κοκκινίδης υπήρξε ταυτόχρονα και αφοσιωμένος σύζυγος πατέρας και παππούς .Ευτύχησε να δει αποκαταστημένες τις δύο του κόρες  Σούλα και Ρουλλα  με τις δικές τους οικογένειες οι οποίες του χάρισαν πεντε  εγγόνια και τέσσερα δισέγγονά

Υποδειγματική η σύνδεση  και η επικοινωνία με τους δυο  γαμπρούς του Ιακώβο Βρακέτα και Κυριάκο Μαυρονικόλα . Υπέραγαπούσε ιδιαίτερα τα εγγόνια του Ελένη ,Άνδρεα Νεόφυτο Μιχάλη και Γεωργία και αυτα με τη σειρά τους ανταπέδιδαν  αυτή την αγάπη στο πολλαπλάσιο

Πολλές οι χαρές με τα δισέγγονά που ήρθαν στην οικογένεια, το Γιάννη , τη Ρία , τον Ιάκωβο  και τη  Δήμητρα.. Αμέτρητες οικογενειακές στιγμές  χαράς γεμάτες  στοργή και αγάπη

Δακρύβρεχτο το μαντήλι του αποχωρισμού αξέχαστε μας Μιχάλη η Κοκκινίδη Αφήνεις πίσω σου ένα μεγάλο κενό αλλά και μια περηφάνια ξεχωριστή στην οικογένειά σου στους συγγενείς και σε όλους όσους σε γνωρίσαν. Υποδειγματική  από κάθε  αποψη η προσφορά σου στην κοινωνία στην πατρίδα στην οικογένεια . Πλούσια τα χαρίσματα του χαρακτήρα σου, φιλομαθής τίμιος, εργατικός , φιλόπατρης  , κοντά στο συνάνθρωπο κοντά στα προβλήματα της κοινωνίας μας.

Το δικό του  ποίημα στον πρόσφυγα παππού , το οποίο έγραψε πριν 30 χρόνια , το μοιράζομαι αυτές τις δύσκολες ώρες με όλους όσους βρίσκονται σήμερα σε αυτό το τελευταίο σταθμό του αποχαιρετισμού. Είναι ταυτόχρονα και μια υπόμνηση για το δικό μας χρέος, σε όλους όσους φεύγουν από τη ζωή , με ανεκπλήρωτη την επιθυμία της επιστροφής στους σκλαβωμένους τόπους μας.

Στον πρόσφυγα παππού

Στον τόπο που γεννήθηκες παππού,

σε κάθε άκρη και  γωνιά του Καραβά

εκεί γυρνάω με της ψυχής τα μάτια

και παίρνω βόλτες σε βουνά και μονοπάτια

Κι αν δεν μπορώ στις εκκλησιές να προσκυνήσω

κι αν δεν μπορώ λεμονανθούς να κόψω να μυρίσω

θα καρτερώ, θα πολεμώ και θα νικήσω

στου Καραβά τις γειτονιές μια μέρα να γυρίσω.

Καλό ταξίδι στους ουράνιους λεωφόρους δίπλα από σκηνές αγγέλων αξέχαστε μας Μιχάλη Κοκκινίδη Εκεί που θα συναντήσεις την αξιολάτρευτη σου σύζυγο Αντρούλα την οποία χάσαμε πριν μερικά χρόνια τον αδελφό της  Κώστα Ρουβιθα ο όποιος μας έφυγε από τη ζωή πριν λίγους  μήνες, καθώς και τα υπόλοιπα αδέρφια  σου συγγενείς, συγχωριανούς και φίλους.

Αιωνία και φωτοδότρα η μνήμη σου . Καλό παράδεισο.

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια μεταφέρει και ο δήμαρχος Καραβά Νικος Χατζηστέφανου ο οποίος λυπάται ιδιαίτερα γιατί υποχρεώσεις του Δήμου Καραβά τον βρίσκουν αυτές τις ώρες στο εξωτερικό σε προγραμματισμένη αποστολή του Δήμου.

Εκ μέρους του Δήμου και του Δημάρχου  Καραβά καταθέτω το στεφάνι της εκτίμησης και της αγάπης μας για τα όσα εχει προσφέρει με πολλή αφοσίωση ο αξιαγάπητος μας Μιχάλης Κοκκινίδης  στην κοινότητα του  Καραβα και στους κατοίκους του ,καθώς επίσης και στον κοινό αγώνα για επιστροφή στους κατεχόμενους τόπους μας .

Γιάννης Παπαϊωάννου .—2.11.2022—