Κηδεία Τάκη Κτωρίδη – 25.1.2020

Επικήδειος Τάκη  Κτωρίδη

25 Ιανουαρίου 2020, Πάφος

 

Με πόνο ψυχής κηδεύουμε σήμερα έναν ακόμα συνδημότη μας.  Αποχαιρετούμε τον ξεχωριστό Καραβιώτη Χρίστο Κτωρίδη, τον Τάκη μας.

Ο Τάκης ήταν ένας γνήσιος Καραβιώτης, λάτρης της κάθε γωνιάς  της πολύπαθης γης μας. Ακραιφνής πατριώτης, προοδευτικός, φιλικός  και αγαπητός μας άνθρωπος. Ήταν μια ξεχωριστή μορφή του Καραβά, για τον οποίο αγωνίστηκε ποικιλότροπα στην πολυκύμαντη ζωή του.

Τον ζήσαμε ως ακαταμάχητο υπερασπιστή των χωριών μας, ως ακοίμητο φρουρό των ακτών μας, ως έμπειρο εκπαιδευτή, ως ανιδιοτελή προασπιστή της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Ήταν ταυτόχρονα ο ανυποχώρητος μαχητής και ο ευαίσθητος καλλιτέχνης, ο τρυφερός σύντροφός και ο στοργικός οικογενειάρχης.

Για τον Δήμο και το προσφυγικό Σωματείο μας, ο Τάκης δεν υπήρξε  μόνο ένας απλός, φιλικός, συνεργάτης, αλλά  ένας πολύτιμος συνοδοιπόρος και καθοδηγητής.   Και για μένα προσωπικά, είχα την τιμή  να μου προσφέρει αφειδώλευτα την άγρυπνη προστασία και την αγάπη του. Όσο μακριά και αν βρισκόταν, ήταν για μένα ένα τεράστιο διαχρονικό ηθικό στήριγμα.

Επιγραμματικά, ο Τάκης Κτωρίδης ήταν μια ανεπανάληπτη φυσιογνωμία που κόσμησε τον τόπο μας.

Γεννήθηκε το 1933 στον Καραβά. Ήταν το πρώτο παιδί της οικογένειας. Πατέρας του, ο Κώστας Κτωρίδης από το Καζάφανι και αργότερα κάτοικος της Κερύνειας και μητέρα του, η Ελένη Χριστόδουλου Χαρμαντά από  το Καραβά. Αδέλφια του, ο Νίκος και ο Γιαννάκης.  Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στον Καραβά και στη συνέχεια φοίτησε για τέσσερα χρόνια στο Γυμνάσιο της Κερύνειας.

Μετά από υπηρεσία στον Αγγλικό στρατό, ο πατέρας του μετανάστευσε το 1948 στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και το 1950 τον ακολούθησε η υπόλοιπη οικογένεια. Μαζί βέβαια και ο Τάκης.

Τυπική περίπτωση οικογένειας της τότε κοινωνίας του Καραβά,  που ήξερε και ξέρει από πρώτο χέρι την πικρή γεύση του μετανάστη, του ξεριζωμού και του αποχωρισμού από όλα όσα αγάπησε και όλα όσα ονειρεύτηκε. Και καλείται να βρει το σθένος και την υπομονή να κρατηθεί και να δημιουργήσει σε άγνωστα μέρη και ήθη. Σχεδόν πάντα, χωρίς εφόδια, χωρίς συμπαράσταση. Με μόνο όπλο την ελπίδα. Την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο.

Το ίδιο και ο Τάκης. Μέσα από τις αναπόφευκτες δυσκολίες  του ξεκινήματος βρήκε τη δύναμη να προσαρμοστεί και να αποφοιτήσει το αγγλόφωνο γυμνάσιο. Πριν καν ξεκινήσει τον δρόμο του, κλήθηκε να καταταχθεί στον στρατό των ΗΠΑ, όπου υπηρέτησε τη θητεία του. Εκπαιδεύτηκε σε ειδικές μονάδες του πεζικού  και υπηρέτησε στην μακρινή Ιαπωνία. Επιμελής και πειθαρχημένος, καθώς ήταν, διακρίθηκε και έτυχε νέας ειδικής εκπαίδευσης και προαγωγής σε υπαξιωματικό του Αμερικάνικου στρατού.

Ενώ ακόμα υπηρετούσε στον στρατό, αρραβωνιάστηκε και αλληλογραφούσε με την εκλεκτή της καρδιάς του, Ειρηνούλα Γιακουμή Μουχταρουδιού από τον Καραβά.  Παντρεύτηκαν στις αρχές του 1957  και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Υόρκη, όπου έζησαν μέχρι το 1961 που επέστρεψαν στην Κύπρο.  Απέκτησαν  τέσσερα παιδιά, τον Κώστα, τη Λυδία, την Ελένη και την Μαρίνα.

Σε όλα αυτά τα χρόνια ο Τάκης εργάστηκε σκληρά, σε διάφορα επαγγέλματα, μέχρι που αποφάσισε και ακολούθησε το επάγγελμα του κομμωτή, αφού παρακολούθησε μαθήματα σε Σχολή Κομμωτικής την οποία πλήρωνε  η Διεύθυνση Αποστράτων του Αμερικανικού Στρατού.

Το 1961 πήρε τη μεγάλη απόφαση και γύρισε στην Κύπρο οικογενειακώς. Εγκαταστάθηκαν στον Καραβά με την όμορφη οικογένειά του, σε  ένα ειδυλλιακό χώρο, κοντά στην αρχαία Λάμπουσα πόλη, λίγα μέτρα από τη θάλασσα και μέσα στον καταπράσινο  κάμπο των λεμονιών.  Δημιούργησε με τον αδελφό του το κομμωτήριο Αμερικέν στη Λευκωσία και αργότερα άνοιξε και δεύτερο κατάστημα στην Κερύνεια.

Τα πρώτα χρόνια πέρασαν ήρεμα, δημιουργικά  και ειρηνικά, μέχρι που ξέσπασε η Τουρκανταρσία το 1963.

Το 1964 βρίσκει τον Τάκη ανάμεσα στους πρώτους εθελοντές του λόχου που οργάνωσαν και εξόπλισαν με χρήματα που μάζεψαν μεταξύ τους οι Καραβιώτες. Με την πείρα που διέθετε ως απόστρατος του αμερικάνικου πεζικού  ήταν από τους κυριότερους εκπαιδευτές των Καραβιωτών που είχαν καταταγεί στον λόχο. Άρτια εκπαιδευμένος ο ίδιος,  πήρε μέρος σε πλείστες επιχειρήσεις στην περιοχή. Αντιστάθηκε μαζί με άλλους συμπολεμιστές του  στην προσπάθεια της ΤΟΥΡΔΥΚ να καταλάβει το χωριό Κάρμι και  συμμετείχε στις επιχειρήσεις εκκαθάρισης του Πενταδάκτυλου το Πάσχα του 1964. Έμπειρος και μπροστάρης, ήταν η ψυχή στις ενέδρες που έστηναν στους Τούρκους οι υπερασπιστές της γης μας στον Πενταδάκτυλο.

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται το 1967,  όταν η Τουρκία ήταν έτοιμη να εισβάλει στην Κύπρο. Οργανώνεται ακτοφυλακή και οχυρώνεται ολόκληρη η παραλία από την Κερύνεια ως την Βασίλεια.

Και ο Τάκης εκεί !

Έδωσε ότι μπορούσε !

Κρατήσαμε τον τόπο ελεύθερο με νύχια και με δόντια, με αγώνες και αίμα, μέχρι την αποφράδα εκείνη ημέρα του πραξικοπήματος και της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων που το ακολούθησε.

Από τη μια στιγμή στην άλλη, τα πάντα ανατράπηκαν.

Και πάλι απ’ την αρχή! Τον Αύγουστο του 1974 όλη η οικογένεια ταξιδεύει ξανά,  πίσω στη Νέα Υόρκη, με υπάρχοντα που χωρούσαν όλα κι όλα σε μία βαλίτσα.

Μα οι δυσκολίες δεν τον λύγισαν.

Η προσφυγιά δεν τον γονάτισε.  Τον πείσμωσε.

Μέσα από αμέτρητες δυσκολίες  βρήκε τη δύναμη και τον τρόπο να βοηθήσει την οικογένειά του, να αποκαταστήσει τα παιδιά του, να τα χαρεί με τις οικογένειες τους και να γυρίσει στην Κύπρο ξανά. Είχε τη χαρά να  κρατήσει 9 εγγόνια και 7 δισέγγονα.

Έφυγε όμως με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς.

Αγαπητοί μου Ειρηνούλα, Κωστάκη, Λυδία, Ελένη, Μαρίνα.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά, του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και όλων των οργανωμένων συνόλων του Καραβά, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, σε σας, τους συζύγους, τα παιδιά και όλα τα μέλη της οικογένειας.

Αποχαιρετούμε τον Τάκη στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά.

Ευχή και προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Φίλε Τάκη,

Έκαμες ότι μπορούσες γι’ αυτόν τον τόπο.

Τι να πω?  Τι να υποσχεθώ?

Ένα και μόνο:

Θα προσπαθήσουμε να σε μιμηθούμε.

Θα προσπαθήσουμε να σε δικαιώσουμε.

Αιωνία σου η Μνήμη.

Κηδεία Σπύρου Γ. Κοζάκου – 27.1.2020

 

Επικήδειος Σπυράκη Κοζάκο

26 Ιανουαρίου 2020, Λεμεσός

 

Με πόνο ψυχής κηδεύουμε σήμερα έναν ακόμα συνδημότη μας.  Αποχαιρετούμε τον ξεχωριστό Καραβιώτη Σπύρο Κοζάκο, τον γνωστό μας Σπυράκη.

Αποχαιρετούμε ένα ακόμα  Καραβιώτη στην προσφυγιά  και ο αριθμός των βιωματικών Καραβιωτών λιγοστεύει. Ο αγαπητός μας Σπυράκης είναι ο τρίτος συνδημότης που χάνουμε μέσα σε λίγες ημέρες. Την περασμένη Τετάρτη αποχαιρετίσαμε  στον Λέαντρο  Μιχαήλ εδώ στη Λεμεσό και μόλις χθες, κατευοδώσαμε τον Τάκη Κτωρίδη στην Πάφο.

Ο πόνος γίνεται αβάσταχτος, οι λέξεις δεν έχουν τη δύναμη  να περιγράψουν τον καημό του αποχωρισμού για  κάθε δημότη, κάθε ξεχωριστό Καραβιώτη που χάνουμε.

Ακόμα ένας Καραβιώτης φεύγει μακριά από τη γη μας και  ο  Καραβάς γίνεται ολοένα φτωχότερος.

Ο Σπυράκης γεννήθηκε το 1937 στην οδό Αρσενίου στην Πετρογειτονιά του Καραβά. Γονείς του ήταν ο Γιώργος Κοζάκος και η Αναστασία Σιακόλα. Ήταν εγγονός του Γιάννη και της Μαρίας Κοζάκου και  του Κύπρου και της Ελένης Σιακόλα.

Αδέλφια του, ο Μάνθος που τον χάσαμε το 1970, ο Ανδρέας που πέθανε το 2014, η Μαρούλα Ανδρέα Κουτσοκούμνη, η Ρίτα Πανίκου Τσέντα και η Χριστούλα Κύπρου Στεφάνου.

Την Άνοιξη του 1955, ο νεαρός, τότε δεκαοκτάχρονος Σπυράκης, ανήσυχος πατριώτης, εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ, στον αγώνα ενάντια στην Αγγλική αποικιοκρατία. Οπλαρχηγοί του κατά σειρά ήταν πρώτα ο Γρηγόρης Αυξεντίου, κατόπιν ο Θάσος Σοφοκλέους και πιο ύστερα, ο Κυριάκος Μάτσης.

Και όταν αργότερα ξέσπασε η Τουρκανταρσία, ο Σπυράκης έσπευσε να βρεθεί ανάμεσα στους βασικούς εθελοντές του λόχου του Καραβά. Του ιστορικού εκείνου εθελοντικού Σώματος εθνοφρουρών που οργάνωσαν και εξόπλισαν με χρήματα, τα οποία μάζεψαν μεταξύ τους οι Καραβιώτες. Τον βρίσκουμε να πολεμά ενάντια στους Τούρκους στον Πενταδάκτυλο και να συμμετέχει στις επιχειρήσεις εκκαθάρισης που έγιναν το Πάσχα του 1964.

Ο αγαπητός μας Σπυράκης παντρεύτηκε τη Σταυρούλα Γεωργίου Νικήτα από τον Καραβά και απέκτησαν δύο παιδιά, τη Στασούλα και τον Γιώργο που τους χάρισαν πέντε εγγόνια.

Λαμπούσης 5, ήταν το σπίτι τους. Εκεί όπου ο Σπυράκης και η Σταυρούλα στέγασαν τα όνειρα τους, εκεί όπου  το ειδυλλιακό  περιβάλλον του Καραβά τους χάρισε την απόλυτη ευτυχία και ευλογία.  Μέχρι την αποφράδα ημέρα του πραξικοπήματος και της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων.

Από τότε, η Λεμεσός φιλοξένησε την οικογένεια του Σπυράκη  για τα πικρά  45 χρόνια της προσφυγιάς.  Δραστήριος, δυναμικός, εργατικός, ξαναδημιουργήθηκε επαγγελματικά και πρόσφερε μια άνετη ζωή στην οικογένεια του.

Παράλληλα, το ενδιαφέρον του για τον Καραβά δεν σταμάτησε.  Μεγάλη του αγάπη η ΑΕΚ Καραβά, αφού είχε διατελέσει για 10 χρόνια στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου ως Έφορος Εντευκτηρίου και Εισπράκτορας.

Τους τελευταίους μήνες ο Σπυράκης έδινε με στωικότητα, πείσμα και καρτερία μια άλλη μάχη, ενάντια στην επάρατη νόσο αυτή τη φορά. Το παντοτινό του χαμόγελο και το χιούμορ, που πάντα το συνόδευε, έσβησαν στις 25 του Γεννάρη.

Και έφυγε   με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς.

Αγαπητοί μου Σταυρούλα, Σούλα και Γιώργο,

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά, του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και όλων των οργανωμένων συνόλων του Καραβά, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, σε σας, στους συζύγους, στα παιδιά και όλα τα μέλη της οικογένειας.

Αποχαιρετούμε τον αγαπητό μας Σπυράκη στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά.

Ευχή και προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Αιωνία του η Μνήμη

 

Κηδεία Λέανδρου Μιχαήλ – 22.1.2020

 

Επικήδειος Λέαντρου Μιχαήλ

22 Ιανουαρίου 2020, Λεμεσός

 

Με βαθιά θλίψη κηδεύουμε σήμερα ακόμα ένα συνδημότη μας.  Αποχαιρετούμε τον γνωστό και ξεχωριστό Λένατρο Μιχαήλ.

Ο αγαπητός μας Λέαντρος ήταν ένας πολύ προοδευτικός και αγαπητός  άνθρωπος, μια ξεχωριστή, εμβληματική μορφή του Καραβά. Του Καραβά που ζήσαμε στα ωραία εκείνα χρόνια πριν την εισβολή.

Τον θυμούμαι στη γειτονιά, όταν ήμουν μικρό παιδί, να ανηφορίζει προς το σπίτι του, που βρίσκεται σε ένα στενό δρομάκι κάθετα στον δρόμο προς την Ευαγγελίστρια. Τον θαυμάζαμε όλοι σαν ποδοσφαιριστή του ΑΡΗ και της ΑΕΚ, και γενικά σαν αθλητή. Ξακουστό έμεινε το πολύ δυνατό σουτ που είχε στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Ήταν ο κανονιέρης της ομάδας του Καραβά.

Ήταν ένα πρότυπο, μια προσωπικότητα που κόσμησε τον τόπο μας.

Γεννήθηκε το 1931 στον Καραβά.  Πατέρας του ήταν ο Μιχάλης του Παντέλα, με κομμένο το ένα του χέρι από έκρηξη δυναμίτη, πασίγνωστος αγροφύλακας και ψαράς.  Μητέρα του ήταν η Βασιλού του Παναή.  Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο στον Καραβά και στη συνέχεια φοίτησε για τρία χρόνια στο Γυμνάσιο της Κερύνειας.

Η πρώτη του εργασία, στην οποία απασχολήθηκε για έξι χρόνια περίπου, ήταν οικοδόμος και εργαζόταν στη Λευκωσία.  Όπως έλεγε, ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι ήταν υποχρεωμένοι να διανυκτερεύουν στη Λευκωσία κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Το 1953 διορίστηκε δάσκαλος οικοδομικής στην Αναμορφωτική Σχολή Λαπήθου, μετέπειτα Σχολή Λαμπούσης.  Η διδασκαλία περιλάμβανε τόσο εργαστήριο οικοδομικής, όσο και εφαρμογή στην πράξη.

Μετά την εισβολή του 1974 και την αναστολή των εργασιών της Σχολής Λαμπούσης, απασχολήθηκε στην Υπηρεσία Μερίμνης μέχρι το 1991 που αφυπηρέτησε.

Με το διορισμό του στην Αναμορφωτική Σχολή, ο Λέαντρος ανέλαβε καθήκοντα προπονητή της ποδοσφαιρικής ομάδας της Σχολής, ενώ ήταν ταυτόχρονα και ποδοσφαιριστής της.  Ήταν μια απασχόληση που τον ικανοποιούσε ιδιαίτερα, αφού αγαπούσε οτιδήποτε είχε σχέση με τον αθλητισμό.  Η Σχολή ήταν ένα πολύ ευχάριστο περιβάλλον γι’ αυτόν, αφού, όπως έλεγε, διευθυντής, δάσκαλοι και άλλοι, είχαν όλοι προοδευτικές ιδέες.

Εργαζόταν σε ένα πανέμορφο χώρο, κομμάτι της αρχαίας λάμπουσας πολιτείας, της ρημαγμένης από τις Αραβικές επιδρομές.  Δίπλα από τη θάλασσα, ανέπνεε τον αέρα του πέλαγου, την λεπτή μυρωδιά του κυκλάμινου, το άρωμα των λεμονανθών της Λαπήθου και του Καραβά. Απολάμβανε την ομορφιά και τη γαλήνη της φύσης.

Το 1952 παντρεύτηκε την Κούλλα Τυρίμου από τον Καραβά και δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια σε ένα άλλο ειδυλλιακό χώρο, στο κέντρο περίπου του Καραβά. Απέκτησαν πέντε παιδιά.  Τον Μιχάλη, τον Πάμπο, τον Άγγελο, τη Μαρία και την Αναστασία.

Τα χρόνια περνούσαν ήρεμα, δημιουργικά  και ειρηνικά, ως την αποφράδα εκείνη ημέρα του πραξικοπήματος και της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων που το ακολούθησε.

Από τη μια στιγμή στην άλλη, τα πάντα ανατράπηκαν. Κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις έχασε το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας, τον 19χρονο γιο του Μιχάλη, που υπηρετούσε τότε τη στρατιωτική του θητεία και ο οποίος για πολλά χρόνια παρέμεινε αγνοούμενος. Τελικά τα οστά του βρέθηκαν στο Τουρκοκυπριακό χωριό Τζιάος και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA.

Η κηδεία του ήρωα έγινε τον Απρίλιο του 2011.

Για να τιμήσει τον τότε αγνοούμενο  γιο του, ο Λέαντρος με δική του πρωτοβουλία και δική του, κατά κύριο λόγο, χρηματική επιβάρυνση, φρόντισε για τη δημιουργία στο χωριό Μαθηκολώνη μικρής πλατείας με προτομή του γιού του. Είχε σ’ αυτό την αμέριστη στήριξη, συμπάθεια  και συμπαράσταση,  τόσο του Δήμου, όσο και των άλλων οργανωμένων συνόλων των Καραβιωτών.

Η πλατεία αυτή  έχει καθιερωθεί πλέον ως το κέντρο εκδηλώσεων του χωριού.

Και ενώ η ζωή στην προσφυγιά περνούσε με αμέτρητες δυσκολίες, μα προπάντων με τον πόνο του νεκρού του παιδιού, ήρθε  να προστεθεί ο θάνατος του άλλου του υιού, του Χαράλαμπου,  και μετά, της αγαπημένης του συζύγου, Κούλλας.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος πόνος να χάνει κάποιος τα παιδιά του και το σύντροφο της ζωής του. Δεν άντεξε άλλο. Έφυγε με τον πόνο του χωρισμού. Σε ένα φιλόξενο τόπο, αλλά όχι στη γη που τον γέννησε.

Αγαπητοί μου, Αγγελή, Μαρία και Αναστασία,

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά, του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και όλων των οργανωμένων συνόλων του Καραβά, εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, σε σας, τους συζύγους, τα παιδιά και όλα τα μέλη της οικογένειας.

Αποχαιρετούμε τον συνδημότη μας Λέαντρο στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά.

Ευχή και προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Αιωνία του η Μνήμη.

Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση αφιερωμένη στα παιδιά – 12.1.2020

Για άλλη μια φορά, παιδιά με Καραβιώτικη καταγωγή μαζί με τους γονείς τους ξανάσμιξαν στην προσφυγιά.

Πάνω από 80 παιδιά, άγνωστα μεταξύ τους, με μόνο κοινό σημείο αναφοράς την καταγωγή τους, βρέθηκαν στην καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που διοργάνωσε το Προσφυγικό Σωματείο «Ο ΚΑΡΑΒΑΣ», σε συνεργασία με το Δημοτικό Συμβούλιο Νεολαίας Καραβά και τη στήριξη του Δήμου Καραβά. Στόχος η αλληλογνωριμία τους, η διατήρηση της Καραβιώτικης ταυτότητας τους και η διατήρηση άσβεστου του πόθου για επιστροφή στον αγαπημένο μας Καραβά. Σε όλα τα παιδιά που παρευρέθηκαν δόθηκαν δώρα.

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020 στο οίκημα του Πολιτιστικού Ιδρύματος Καραβιωτών, στο Στρόβολο και περιελάμβανε μεταξύ άλλων, κόψιμο της βασιλόπιτας, χαιρετισμούς και ψυχαγωγικό πρόγραμμα για τα παιδιά.

Τα παιδιά έδειξαν τις γνώσεις τους για τον Καραβά σε ένα ξεχωριστό διαγωνιστικό πρόγραμμα με ερωτήσεις και απαντήσεις για την ιστορία, τα μνημεία και τις παραλίες του κατεχόμενου σήμερα Δήμου.

Ξεχωριστή εμπειρία για τα παιδιά αποτέλεσε η είσοδος και ξενάγησή τους στο πλανητάριο που είχε τοποθετηθεί στον χώρο της εκδήλωσης. Είχαν έτσι την ευκαιρία για μια πρώτη  γνωριμία με τα άστρα, τους πλανήτες και τα άλλα ουράνια σώματα. Στο τέλος έβγαιναν από το πλανητάριο ενθουσιασμένα και εντυπωσιασμένα.

Το κόψιμο της βασιλόπιτας έγινε από τον Δήμαρχο Καραβά Νίκο Χατζηστεφάνου, τον Αντιπρόεδρο του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» Ανδρέα Χαραλάμπους και τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Νεολαίας Καραβά Μάριο Μούγη, οι οποίοι μετέφεραν σε όλους τις ευχές τους για σύντμηση του χρόνου της προσφυγιάς. Τόνισαν επίσης τη μεγάλη σημασία που έχει η διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων για συντήρηση της μνήμης των κατεχόμενων περιοχών μας.

Ο Δήμαρχος και ο αντιπρόεδρος του Προσφυγικού Σωματείου διαβεβαίωσαν για άλλη μια φορά, ότι η αποστολή του Δήμου και του Σωματείου θα συνεχιστεί με αμείωτο ρυθμό με διάφορες εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες, με στόχο την προβολή ιστορικών και άλλων στοιχείων του Καραβά.

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΧΟΡΗΓΙΩΝ – 27.12.19

Ο Δήμος Καραβά σε συνεργασία με το Ίδρυμα Υποτροφιών Καραβά «Νίκος Κ. Σιακόλας» και τη Σχολική Εφορεία Καραβά διοργάνωσαν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2019, στο οίκημα του Πολιτιστικού Ιδρύματος Καραβιωτών, την καθιερωμένη εκδήλωση απονομής χορηγιών σε πρωτοετείς φοιτητές με καταγωγή τον Καραβά που παρακολουθούν σπουδές σε κολλέγια, ανώτερες σχολές ή Πανεπιστήμια της Κύπρου και του εξωτερικού και είχαν εξασφαλίσει βαθμολογία άριστα στο απολυτήριο Μέσης Εκπαίδευσης.

Οι χορηγίες δόθηκαν από το Ίδρυμα Υποτροφιών Καραβά «Νίκος Κ. Σιακόλας» και το Κληροδότημα «Γεώργιου Τσίμον», το οποίο διαχειρίζεται η Σχολική Εφορεία Καραβά. Το Ίδρυμα Υποτροφιών Καραβά «Νίκος Κ. Σιακόλας» ιδρύθηκε με εισφορές που δόθηκαν από το ζεύγος Νίκου και Ελπίδας Σιακόλα, συνολικού ποσού 500,000 ευρώ, με στόχο να επιβραβεύονται νέοι του Καραβά που διακρίνονται για το χαρακτήρα και τις επιδόσεις τους. Το Ταμείο του Γεώργιου Τσίμον ύψους επίσης 500,000 ευρώ, δημιουργήθηκε από το κληροδότημα που άφησε ο αείμνηστος Γεώργιος Τσίμον με τη διαθήκη του στη Σχολική Εφορεία Καραβά, με το οποίο θα βοηθούνται με υποτροφίες άριστοι φοιτητές με καταγωγή τον Καραβά.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε προβολή ταινίας μικρού μήκους με τίτλο «Δρόμοι Παλιοί» σε σκηνοθεσία Χαράλαμπου Χαραλάμπους και Χαράλαμπου Μελαχρινού και χαιρετισμούς από τον Δήμαρχο Καραβά κ. Νίκο Χατζηστεφάνου, τον επίτιμο Πρόεδρο του Ιδρύματος Υποτροφιών Καραβά κ. Νίκο Σιακόλα, την πρόεδρο της Σχολικής Εφορείας Καραβά κ. Ανδρούλα Χατζηδαμιανού Ασσιώτου και τον Πρωτοσύγγελλο πατέρα Παναγιώτη εκ μέρους του Μητροπολίτη Κυρηνείας κ. Χρυσοστόμου. Στη συνέχεια δόθηκαν χορηγίες, τιμητικό δίπλωμα και αναμνηστικά δώρα σε 14 άριστους νέους του Καραβά, απόφοιτους Μέσης Παιδείας οι οποίοι φοιτούν στο πρώτο έτος σπουδών σε Πανεπιστήμια της Κύπρου και του εξωτερικού.

Τιμήθηκαν για την επίδοσή τους οι πιο κάτω:

Ανδρέου Μάριος, Θεοχάρους Λουκάς, Κακουλλή Ανδριανή, Καλαβάς Ανδρέας, Καλαβάς Παναγιώτης, Καριολής Μάριος, Λάρκου Κωνσταντίνος, Νεοφύτου Παναγιώτα, Παύλου Καλλισθένη, Σκαπούλης Μιχάλης, Σρέτερ Έλενα, Χαραλάμπους Ευγενία, Χατζηχριστοφή Μάριος και Χατζηχριστοφή Νικολέττα.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης δόθηκαν τέσσερα επιπλέον βραβεία σε νέους που διακρίθηκαν για τις επιδόσεις τους, με βάση το βαθμό απολυτηρίου Μέσης Εκπαίδευσης ή με άλλα κριτήρια. Το βραβείο «Νίκου και Ελπίδας Σιακόλα» δόθηκε στους φοιτητές Ανδρέα Καλαβά και Μάριο Χατζηχριστοφή, οι οποίοι εξασφάλισαν την ψηλότερη βαθμολογία στο απολυτήριο Μέσης εκπαίδευσης. Βραβείο εις μνήμη των πρώην Δημάρχων Καραβά, Παναγιώτη Καλαβά, Ιωάννη Χαρμαντά και Φιλή Χατζηδαμιανού, με χορηγό το ζεύγος Αντώνη και Πίτσας Πρωτοπαπά, δόθηκε στον Παναγιώτη Καλαβά για την επίδοσή του κατά τη διάρκεια της φοίτησης του στο Λύκειο. Βραβείο εις μνήμη των πρώην Δημοτικών Συμβούλων που απεβίωσαν στην προσφυγιά Δημήτρη Κοζάκου, Γιώργου Μαούρη, Σάββα Μαύρου, Κώστα Μυλωνά και Κώστα Νεοφύτου, με χορηγό τον Δήμο Καραβά, δόθηκε στους αριστούχους απόφοιτους Μάριο Ανδρέου και Ευγενία Χαραλάμπους. Δόθηκαν επίσης, δυο χορηγίες από το Ίδρυμα  Υποτροφιών Καραβά «Νίκος Κ. Σιακόλας στους φοιτητές Σάββα Τσιάμουρο και Μιχαλίνα Κωνσταντίνου, στη βάση ειδικών  κριτηρίων .

Στη συνέχεια δόθηκαν από το κληροδότημα Τσίμον, οι πλήρεις υποτροφίες για όλα τα έτη σπουδών στους φοιτητές Στελιο Καλορκώτη και Βάσο Γεωργίου, οι οποίοι φοιτούν στο 2ο έτος σπουδών, όπως και στους νέους που εγκρίθηκαν τις προηγούμενες χρονιές, Θεόδωρο Αχιλλέως, Τάνια Τσιακκούρη, Ελένη Πατρικού, Νεκταρία Νεοφύτου, Ανδρέα Πετρίδη, Δήμητρα Σιακαλλή και Παντελή Γεωργίου.

Ευχαριστίες, εκ μέρους των αριστούχων φοιτητών που βραβεύτηκαν, απεύθυναν οι Ανδρέας Καλαβάς και Μάριος Χατζηχριστοφή, δίνοντας την υπόσχεση για συνέχιση του αγώνα της επιστροφής στους κατεχόμενους τόπους μας.

Ο Δήμαρχος Καραβά απένειμε αναμνηστικά ενθυμήματα στον κ. Νίκο Σιακόλα, ιδρυτή του Ταμείου Υποτροφιών Καραβά και στην κ. Ελένη Καλαβά, εκπρόσωπο της οικογένειας του μ. Γεωργίου Τσίμον.

Την εκδήλωση παρουσίασε η Καραβιώτισσα Μαρία Καράσαββα.

Μετά το τέλος της εκδήλωσης ακολούθησε δεξίωση με πλούσια εδέσματα, προσφοράς του ζεύγους Γιάννη και Μαρίνας Νεοφύτου.

Στα πλαίσια της εκδήλωσης, το Δημοτικό Συμβούλιο Νεολαίας του Δήμου Καραβά διοργάνωσε παζαράκι με γλυκά και είδη χειροτεχνίας που ετοίμασαν οι νέοι του Καραβά. Το ποσό που συγκεντρώθηκε θα διατεθεί για την ενίσχυση των δραστηριοτήτων της Νεολαίας Καραβά.

ΔΗΜΟΣ ΚΑΡΑΒΑ