Κηδεία Δημήτρη Ασπρή – 5.2.16

Επικήδειος Δημήτρη Ασπρή

5.2.16 – Εκκλησία Αγίου Νικολάου, Λεμεσός

Ξανά η σκέψη γυροφέρνει στην πατρική γη του Καραβά. Αναζητά μέσα από τα περιβόλια και τις γειτονιές την όμορφη ανέμελη ζωή των κατοίκων. Και είναι σκληρή η διαπίστωση. Τα χρόνια φεύγουν και οι πρωταγωνιστές αυτής της όμορφης διαδρομής που ζήσαμε μέχρι το 1974 στον Καραβά ένας-ένας μας εγκαταλείπουν.

Αποχαιρετούμε με συγκλονισμό ψυχής και πόνο βαρύ ένα εκλεκτό συνδημότη μας, μια ξεχωριστή προσωπικότητα του Καραβά, τον αγαπητό σε όλους Δημήτρη Ασπρή.

44 χρόνια έζησε ο αείμνηστος μας Δημητράκης στον επίγειο παράδεισο του Καραβά και 42 χρόνια στην προσφυγιά. Ο χρόνος σκληρός και άκαρδος μοίρασε τη ζωή στα δύο όπως μοιρασμένος είναι και ο τόπος μας, μια ανοικτή πληγή που συνεχίζεται. Γενήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1930, μέρα που γιορτάζει η εκκλησία μας την Υπαπαντή του Χριστού. Την επομένη των γενεθλίων του πριν δύο μέρες, εγκατέλειψε τα εγκόσμια μετά από μια δοκιμασία που είχε με την υγεία του.

Γονείς του ο Σπύρος και η Μελανθού Ασπρή. Ο πατέρας του πετροκόπος στο επάγγελμα ήταν ένας από τους πρωτομάστορες που έκτισαν την κεντρική εκκλησία της κωμόπολης, την Παναγία Ευαγγελίστρια.

Από μικρός βίωσε τις δυσκολίες της ζωής, σε μια περίοδο με πολλές στερήσεις και προβλήματα. Αποφασιστικός, τολμηρός, εργατικός και τίμιος, ασχολήθηκε με διάφορες ασχολίες για να βοηθά την οικογένειά του. Αρχικά σαν υποδηματοποιός και μετά στην εμπορία των λεμονιών. Ανέπτυξε από πολύ νέος κοινωνικές ευαισθησίες και εντάχθηκε ενεργά στο αριστερό κίνημα σε ηλικία 15 ετών. Για πολλά χρόνια υπήρξε πρόεδρος του αθλητικού σωματείου ΑΡΗΣ Καραβά. Με πολλές ευαισθησίες για τα κοινά και την υγιή απασχόληση των νέων, υπήρξε πρωτοπόρος σε διοργανώσεις στον αθλητικό και καλλιτεχνικό τομέα.

Είχε έντονα καλλιεργημένο το αίσθημα της συνεργασίας, της αλληλοεκτίμησης και τις αξίες που πρόσφερε η συνένωση δυνάμεων για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, όταν έγινε προσπάθεια για συνένωση όλων των αθλητικών σωματείων της κωμόπολης. Μια πρωτοβουλία που στέφθηκε με επιτυχία με το Δημήτρη Ασπρή πρώτο πρόεδρο του νεοσύστατου σωματείου ΑΕΚ Καραβά.

Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συνδέσμου Λεμονοπαραγωγών Κερύνειας και για αρκετά χρόνια διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος με ένα εποικοδομητικό πνεύμα συνεργασίας για την πρόοδο και την ευημερία της κωμόπολης. Ξεχώριζε για την ευγένεια, την προσεγμένη προσέγγισή του, την πραότητα, την κοινωνική του αλληλεγγύη και κέρδισε την εκτίμηση και την αγάπη όλων των συγχωριανών.

Παντρεύτηκε το 1968 τη Νίκη Στρατή από τη Μύρτου με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κυριάκο και το Σπύρο. Το ιδιόκτητο σπίτι τους μόλις είχε τελειώσει λίγους μήνες πριν την Τουρκική εισβολήτου 1974. Ένας τραγικός σταθμός που έφερε τις μεγάλες ανατροπές και τη δύσκολη ανηφορική πορεία που συνεχίζεται.

Η οικογένεια του αξέχαστού μας Δημητράκη, βρήκε προσωρινό καταφύγιο στη Λεμεσό. Οι επαγγελματικές επιλογές περιορισμένες, βρίσκει όμως λύσεις και με αξιοπρέπεια δημιουργεί, προσφέρει, σε διάφορες εργασίες. Χάνει τη σύζυγό του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1984, ένα μεγάλο κτύπημα της ζωής που τον ταρακούνησε. Ξαναπαντρεύτηκε το 1999 την κα Μαρούλα η οποία υπήρξε συμπαραστάτης και στήριγμά του σε όλα τα στάδια της ζωής και τις δυσκολίες που ακολούθησαν.

Ο Δημήτρης Ασπρής υπήρξε ένα μεγάλο κεφάλαιο για την ιστορία του Καραβά. Ένας ανεξάντλητος θησαυρός γνώσεων από όπου παίρναμε πληροφορίες για ότι θέλαμε να μάθουμε για τον Καραβά. η σύνδεσή του και η συμμετοχή στα κοινά του Καραβά υπήρξε πέρα για πέρα σημαντική, πολύτιμη και ουσιαστική.

Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις έδινε το παρόν του. Οι συμβουλές του πολύτιμές, περιεκτικές, γεμάτες νόημα και μηνύματα. Σημαντική η συνεισφορά του στη ίδρυση και δημιουργία του μουσείου Λαϊκής τέχνης Καραβιωτων ,με αρκετά εκθέματα να τα δωρίζει για το σκοπό προβολής της πλούσιας πολιτιστικής παράδοσης του Καραβα

Αξέχαστέ μας Δημητράκη,

Είναι μεγάλο το κενό που αφήνεις πίσω σου. Ποτέ δε πιστεύαμε ότι θα έφευγες τόσο ξαφνικά. Ο χρόνος σκληρός δεν περίμενε! Φεύγεις με τον πικρό καημό της ανεκπλήρωτης επιθυμίας για επιστροφή στο γήινο παράδεισο του Καραβά που τόσο αγάπησες και ένιωθες ξεχωριστή περηφάνια για αυτό.

Θα σε θυμόμαστε πάντα σαν το μεγάλο σοφό του Καραβά, τον αγωνιστή, το μαχητή της ζωής που έδινε συμβουλές για μια κοινωνία με αρχές, για μια νέα πορεία με καλύτερες μέρες.

Η προσφορά σου ανεκτίμητη, με ψηφίδες ποιοτικής δημιουργίας. Με πόνο ψυχής σε αποχαιρετούμε και σου υποσχόμαστε ότι όσα κερδίσαμε από εσένα θα τα κρατάμε φυλαγμένα στην καρδιά μας, να φωτίζουν το δρόμο μας. Γνωρίζουμε ότι το χρέος μας είναι βαρύ και πρέπει να αντέξουμε. Έτσι μας έλεγες. Καλό σου ταξίδι και εμείς θα συνεχίσουμε με εφόδια τις συμβουλές σου, την ανηφορική πορεία μέχρι που μια μέρα, θα αξιωθούμε να γευτούμε τη μεγάλη χαρά της ελευθερίας του τόπου μας και μαζί και του Καραβά μας.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά μεταφέρω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγο του Μαρούλα, στα δύο του παιδιά Κυριάκο και Σπύρο, στον αδελφό του Ηλία, στους συγγενείς και ταυτόχρονα εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας για την εισήγηση της οικογένειας να γίνουν εισφορές στη μνήμη του για το Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών. Μια ενέργεια που συνδέεται άμεσα με τις ευαισθησίες και τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα του αξέχαστού μας Δημήτρη για το δυσπραγούντα συνάνθρωπο μας.

Αιωνία σου η μνήμη, αξέχαστε μας δάσκαλε της ζωής, Δημητράκη!

Γιάννης Παπαϊωάννου – Δήμαρχος Καραβά

Κηδεία Θεόπιστου Πατσαλοσαββή – 4.2.16

Επικήδειος Θεόπιστου Πατσαλοσαββή

Εκκλησία Αγίου Παντελεήμονα, Μακεδονίτισσα – 4.2.16

Συγκινητικές οι στιγμές με τη σκέψη να σμίγει πολύ έντονα με αναμνήσεις και εικόνες της πατρικής γης. Η αναπόληση του Καραβά αναζητά επίμονα τα όμορφα χρόνια με τις ασχολίες των κατοίκων, με τη σκέψη να γυροφέρνει στις γειτονιές και στα στενά δρομάκια με ένα πόνο και ένα δάκρυ. Οι πρωταγωνιστές της όμορφης κοινωνίας του Καραβά που ζήσανε πριν το 1974 ένας-ένας φεύγουν.

Με πόνο ψυχής αποχαιρετούμε σήμερα ένα ξεχωριστό συνδημότη μας, το Θεόπιστο Πατσαλοσαββή. Ο αξέχαστος μας Θεόπιστος έζησε 43 χρόνια στον Καραβά, σε ένα επίγειο παράδεισο και 42 χρόνια στην προσφυγιά. Η ζωή του μοιράστηκε στα δύο, όπως και ο τόπος, μια ανοικτή πληγή που συνεχίζεται. Αύριο αποχαιρετούμε στη Λεμεσό ακόμη ένα συνδημότη ,φίλο ,γείτονα και συμμαθητή του αξέχαστου μας Θεοπιστου το γνωστό Καραβιωτη Δημήτρη Ασπρη. Γεννήθηκαν και οι δυο το μήνα Φεβρουάριο του 1930 με μόνο 8 μέρες διαφορά ο ένας από τον άλλο.

Γονείς του αγαπητού μας Θεοπιστου, ο Γρηγόρης Πατσαλοσαββής και η Ειρήνη Σιεκκερή. Ήταν το μικρότερο από τα 5 παιδιά της οικογένειας. Αδέλφια του ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Σοφοκλής και ο Αντρέας.

Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με αρχές και κέρδισε πολύτιμα εφόδια στη δική του διαδρομή στο στίβο της ζωής. Από μικρός ξεχώριζε για τη συγκροτημένη προσωπικότητά του, το δυναμισμό, την τιμιότητα, την εργατικότητα και την κοινωνική του ευαισθησία.

Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα τα έκανε με τον αδελφό του Γιώργο, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο ξεχωριστούς και πετυχημένους εργολάβους οικοδομών της επαρχίας Κερύνειας. Με σωστή προσέγγιση και προγραμματισμό πέτυχε στη συνέχεια και ο ίδιος να διακριθεί στον επαγγελματικό τομέα με δική του εργοληπτική εταιρεία με πάρα πολλά οικοδομικά έργα να υλοποιούνται κάτω από τη δική του οργάνωση, επίβλεψη και συντονισμό.

Παντρεύτηκε τη Μαρούλα Αντώνη Μονού με την οποία απέκτησε μια όμορφη οικογένεια με 4 παιδιά, το Γιώργο, την Ευγενία, το Γρηγόρη και την Ειρήνη.

Είχε έντονα καλλιεργημένο το Εθνικό φρόνημα και το αίσθημα της φιλοπατρίας, με σημαντική συνεισφορά στον αγώνα της ΕΟΚΑ 55-59. Διετέλεσε συνεργάτης των μεγάλων ηρώων Γρηγόρη Αυξεντίου και Κυριάκου Μάτση με τους οποίους συνδέθηκε με ξεχωριστή φιλία, ιδιαίτερα την περίοδο που οι δύο ήρωες βρίσκονταν στον Καραβά. Διετέλεσε πολιτικός κρατούμενος και τιμήθηκε για την προσφορά του.

Με ειδικά καθήκοντα ήταν η συνεισφορά του στο Λόχο του Καραβά που ιδρύθηκε από Καραβιώτες το 1963, την περίοδο της Τουρκοανταρσίας. Οι αρχές του, η οξυδέρκεια του, η προσεγμένη προσέγγιση και η ευγένεια του ήταν τα στοιχεία που τον βοήθησαν να κερδίσει την εκτίμηση όλων των συγχωριανών. Συγκινητικές όλες οι αναφορές των ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί του ή εργοδοτήθηκαν στην εταιρεία του. Στα δύσκολα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς, πολλοί Καραβιώτες και άλλοι συμπολίτες μας βρήκαν στήριξη, βοήθεια και καθοδήγηση στην εταιρεία του.

Υπήρξε αφοσιωμένος οικογενειάρχης και ευτύχησε να δει και τα τέσσερα παιδιά του αποκατεστημένα με τις δικές τους οικογένειες.

Αξέχαστέ μας συνδημότη Θεόπιστε.

Σε αποχαιρετούμε για το αιώνιο σου ταξίδι με μια περηφάνια ξεχωριστή για ότι έχεις προσφέρει με πολλή αφοσίωση και επιμέλεια στην οικογένειά σου, στην κοινωνία, στην πατρίδα και στο συνάνθρωπο. Με ψηφίδες ποιοτικής προσφοράς είναι διανθισμένη η δική σου φωτεινή διαδρομή στο στίβο της ζωής. Οι αρχές και οι παρακαταθήκες θα συντροφεύουν την οικογένειά σου και όλους εμάς που αναζητούμε φωτεινά μονοπάτια για ένα καλύτερο αύριο.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγό του Μαρούλα, στα 4 παιδιά του, στην οικογένειά τους, στα εγγόνια, στους συγγενείς και φίλους με ξεχωριστές ευχαριστίες για την εισήγηση της οικογένειας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στη μνήμη του. Μια ενέργεια που αντικατοπτρίζει και τα φιλεύσπλαχνα συναισθήματα αλληλεγγύης του αξέχαστου μας Θεόπιστου για το δυσπραγούντα συνάνθρωπο.

Φεύγεις με τον πικρό καημό της ανεκπλήρωτης επιθυμίας για επιστροφή σε συνθήκες ελευθερίας στον αξέχαστο Καραβά που τόσο αγάπησες και ένιωθες ξεχωριστή περηφάνια γι αυτόν. Δέσμευσή μας, αυτή την αγάπη και περηφάνια θα την κρατάμε φυλαγμένη στις καρδιές μας με το δικό σου όνειρο και όσων μας έφυγαν στα χρόνια της προσφυγιάς για ελευθερία του τόπου μας, να γίνει μια μέρα, ευχόμαστε πολύ σύντομα, πραγματικότητα.

Μια τέτοια μέρα ελπίζουμε και ευχόμαστε να ζήσουμε, και τότε θα μαζέψουμε κυκλάμινα από τις βουνοπλαγιές της Αγίας Ειρήνης και λεμονανθούς από τα περιβόλια του Καραβά να τα φέρουμε στον τάφο της προσφυγιές που θα σε φιλοξενήσει σε λίγο.

Αιωνία και φωτεινή θα παραμείνει η μνήμη σου στις καρδιές όλων μας.

Γιάννης Παπαϊωάννου
Δήμαρχος Καραβά

Τιμητική εκδήλωση για Σάββα Μαραγκό – 7.2.16

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Τιμητική εκδήλωση για Σάββα Μαραγκό


Κυριακή, 7 Φεβρουαρίου 2016


Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου η εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Καραβά σε συνεργασία με τα οργανωμένα σύνολα της κωμόπολης, προς τιμή του Καραβιώτη Σάββα Μαραγκού, ο οποίος τα τελευταία χρόνια βπηθά ,με το δικό του τρόπο, το έργο του Δήμου Καραβά, των σωματείων του καθώς και άλλων φορέων της επαρχίας Κερύνειας.


Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλάμβανε προβολή του ντοκιμαντέρ «Καραβάς η ψυχή μας» σε σκηνοθεσία Πέτρου Πετρίδη, με αφηγήσεις 14 ηλικιωμένων Καραβιωτών για τον Καραβά, παρουσίαση του βιογραφικού του Σάββα Μαραγκού και χαιρετισμούς από το Δήμαρχο Καραβά και τους εκπροσώπους σωματείων του Καραβά καθώς και άλλων οργανωμένων συνόλων της επαρχίας Κερύνειας.


Ο Σάββας Μαραγκός τα τελευταία πέντε χρόνια βοηθά με συμβολικές χορηγίές πάνω σε ετήσια βάση τους εξής φορείς: Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών, Ταμείο Υποτροφιών Δήμου Καραβά, Πολιτιστικό Ίδρυμα Καραβιωτών, Προσφυγικό Σωματείο «Ο Καραβάς», Αθλητική Ένωση Καραβά «Λάμπουσα», Χορωδία «Η Φωνή τη Κερύνειας» και Ερυθρό Σταυρό Κερύνειας. Μια προσφορά η οποία αναδεικνύει τη συμπαράσταση και τη στήριξη του Σάββα Μαραγκού προς το έργο και την αποστολή των φορέων του Καραβά και της Επαρχίας Κερύνειας. Τονίστηκε από όλους ότι η συνεισφορά αυτή είναι αξιέπαινη και ενισχύει σε πολύ μεγάλο βαθμό το έργο που επιτελεί ο κατεχόμενος Δήμος μας και τα οργανωμένα σύνολα του και άλλοι φορείς της επαρχίας μας.


Στη συνέχεια έγινε απονομή κοινού αναμνηστικού ενθυμήματος στον Σάββα Μαραγκό, ο οποίος με ένα ξεχωριστό, συγκινητικό τρόπο, απεύθυνε τις ευχαριστίες του στους διοργανωτές της εκδήλωσης.


Για άλλη μια φορά τονίστηκε ότι η δράση του κατεχόμενου Δήμου και των σωματείων μας πρέπει να συνεχιστεί με αμείωτο ρυθμό μέχρι να ανατείλουν καλύτερες μέρες για την Κύπρο, με στόχο μια μέρα να γευτούμε τη μεγάλη χαρά της ελευθερίας και του Καραβά μας.





Αναμνηστική φωτογραφία μετά την επίδοση του αναμνηστικού ενθυμήματος στο Σάββα Μαραγκό