Επικήδειος Ελπίδας Λ. Χατζηχριστοδούλου
18.6.15 – Εκκλησία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, Λευκωσία
Καταγράφουμε στο στίβο της ζωής στιγμές με μεγάλες ανατροπές και γεγονότα που μας συγκλονίζουν! Είναι δε ξεχωριστό το συναίσθημα όταν η θλίψη σε κυριεύει στο άκουσμα της είδησης του αποχωρισμού αγαπημένων προσώπων. Αμηχανία, συγκλονισμός, πόνος, λύπη, πίστη και προσευχή, είναι μερικά από τα συναισθήματα που ξεπροβάλλουν.
Αποχαιρετούμε σήμερα για το αιώνιο ταξίδι μια αξιαγάπητη συνδημότισσα μας την Ελπίδα Λάμπρου Χατζηχριστοδούλου. Η αξέχαστη μας Ελπίδα γεννήθηκε στον Καραβά το 1923. Γονείς
της ο Κυριάκος Κύρκου και η Ανδρονίκη Κοζάκου.
Ευτύχισε να ζήσει στο γήινο παράδεισο του Καραβά με τις ομορφιές του, τα κρυστάλλινα νερά, τις ακρογιαλιές, τις εκκλησίες, την πλούσια ιστορία και θρησκευτική παράδοση του τόπου. Η
κοινωνία του Καραβά φιλόξενη, προοδευτική με πολλές προοπτικές δημιουργίας.
Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε η αξέχαστή μας Ελπίδα. Με ένα χαρακτήρα ξεχωριστό ανέδειξε τις αρετές της, την τιμιότητα, την καλοσύνη, την κοινωνική προσφορά προς το συνάνθρωπο, την ευσέβεια, την ενάρετη προσέγγιση, την αγαπη και την αφοσιωση στην οικογενεια της.
Παντρεύτηκε το Λάμπρο Χατζηχριστοδούλου από τον Παλιόσοφο με τον οποίο απέκτησαν 8 παιδιά, τη Δέσπω, τον Κυριάκο, την Ανδρούλα, το Χρίστο, τον Ανδρέα, τη Μαρω, το Στελιο και
τον Πανίκο.
Μια ευτυχισμένη οικογένεια με ανοικτούς τους ορίζοντες να ζήσουν όλες τις χαρές της ζωής.
Ο πόλεμος του 1974 ανέτρεψε όλους τους όμορφους σχεδιασμούς αναγκάζοντας τα περισσότερα μέλη της οικογενειας να ξενιτευτούν στην Αμερική αναζητώντας νέες προοπτικες δημιουργίας. Μαζί με τα παιδιά της επιλέγει με το σύζυγό της να εγκατασταθεί και να μείνει στην Αμερική για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Και ήταν η αγάπη της μάνας, της γιαγιάς η στοργή και η φροντίδα που πάντοτε έδινε σε όλα τα παιδιά και τα εγγόνια ακόμη πιο δυνατή στο δύσκολο περιβάλλον της ξενιτιάς. Μόνο η παρουσία της, το γλυκό της χαμόγελο, οι ιστορίες από τον όμορφο Καραβά και τον Παλιόσοφο έδιναν ανακούφιση και προοπτική αισιοδοξίας ότι η ζωή συνεχίζεται με πίστη στο Θεό και την ελπίδα για καλύτερες μέρες.
Το ονομα της, Ελπίδα, απόλυτα συνταιριασμένο με το δικό μας αγώνα του ξεριζωμού και της αναζήτησης δυνάμεων να συνεχίσουμε για 41 χρόνια την αποστολή μας για επιστροφή στον Καραβά.
Πολύ συχνά μας έλεγε «να έχετε ΕΛΠΙΔΑ, πίστη στο Θεό και το δίκαιο θα φέρει μια μέρα τημεγάλη χαρά της ελευθερίας του τόπου μας». Σε ευγνωμονούμε πολύ αγαπημένη μας Ελπίδα για τις χαρισματικές συμβουλές σου , για τα όσα όμορφα και δημιουργικά μοιραστήκαμε μαζί σου.
Στις συγκεντρώσεις του Δήμου και του σωματείου μας όταν η υγεία της το επέτρεπε πάντοτε έδινε το παρόν της. Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό που αποφάσισε να επιστρέψει στην Κύπρο από την Αμερική μαζί με το σύζυγό της.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που η προσφορά της και η συμμετοχή της για την προβολή του Καραβά ήταν πολύτιμη. Σε τηλεοπτικά προγράμματα στο ΡΙΚ όταν της ζητήθηκε με πολλή χαρά και περηφάνια ανέδειξε την πλούσια παράδοση της περιοχής μας στις λαϊκές τέχνες, στο κέντημα, στα έθιμα, στις ασχολίες των κατοίκων. Συμμετείχε στην τηλεοπτική δημιουργία του Δήμου μας με τίτλο «Καραβάς η ψυχή μας» σε σκηνοθεσία Πέτρου Πετρίδη με ένα συγκλονιστικό επίλογο να μας προτρέπει να μην ξεχάσουμε ποτέ τον Καραβά γιατί η αποστολή μας συνδέεται με τα όσα πολύτιμα και σημαντικά μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας με την προσφορά και την ιστορία τους.
Στη δική της διαδρομή στο στίβο της ζωής η αξέχαστή μας Ελπίδα βίωσε πολλές ανατροπές, πολλές δοκιμασίες. Είχε όμως πάντοτε τη δύναμη να αντέξει και να αντιμετωπίζει ολες τις δυσκολίες.
Μεγάλος ο πόνος, αβάστακτη η θλίψη όταν η αφοσιωμένη μάνα χάνει 2 από τα 8 παιδιά της και μάλιστα σε νεαρή ηλικία. Σε δυο διαφορετικά χρονικά διαστήματα μετά το 1974 τα παιδιά της Στέλιος και Πανίκος φεύγουν από τη ζωή και είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να μοιραστεί κανείς τον πόνο της μητέρας όταν χάνει δύο από τα βλαστάρια της σε μια ηλικία που οι ορίζοντες δημιουργίας ανοίγονταν διάπλατα μπροστά τους. Το Νοέμβριο του 2007 εντελώς ξαφνικά χάνει το σύζυγό της Λάμπρο. Ακόμη ένα βαρύ κτύπημα της μοίρας. Με πολλή πίστη στο Θεό καταφέρνει με υποδειγματικό τρόπο να αντιμετωπίζει τα νέα δεδομένα.
Τον τελευταίο καιρό η αξέχαστή μας Ελπίδα αντιμετώπιζε πρόβλημα με την υγεία της. Μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής της, το πλατύ της χαμόγελο, το φωτεινό της πρόσωπο έδιναν
αισιοδοξία και πολλές φορές μοιραζόταν με όλους τις σκέψεις τα, ρωτούσε να μάθει τα νέα και μας ρωτούσε «πότε θα πάμε στον Καραβά».
Αξέχαστή και πολυαγαπημένη συνδημότισσα Ελπίδα. Η δική σου προσφορά, ανεκτίμητη και πλούσια, στα παιδιά, τα εγγόνια, δισέγγονα , στο περιβάλλον που έζησες στην Κύπρο και την
Αμερική, στην κοινωνία του Καραβά μας.
Δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να ανταποδώσουμε με υλικά αγαθά την πολύτιμη και χαρισματική προσφορά σου. Σου εκφράζουμε από τα βάθη της ψυχής μας την εκτίμησή μας, την απέραντη αγάπη και το θαυμασμό μας για τον ενάρετο βίο σου, την καλοσύνη, το πλατύ σου χαμόγελο, τις συμβουλές και τις νουθεσίες σου.
Σε αποχαιρετούμε για το αιώνιο σου ταξίδι με ένα αίσθημα περηφάνιας γιατί η δική σου σφραγίδα δημιουργίας έχει προσθέσει ένα μικρό αλλά σημαντικό λιθαράκι στο ψηφιδωτό της ιστοριας του Καραβά, στις προσπάθειες για ένα καλύτερο αύριο.
Η μνήμη σου θα παραμείνει φωτεινή και αιώνια στις καρδίες όλων μας.
Στον τάφο που θα σου δώσει σε λίγο το πρώτο καταφύγιο ανάπαυσης, περιμένουν οι ψυχές των παιδιών σου Στέλιου και Πανίκου και του αξιολάτρευτου συζύγου σου Λάμπρου που είναι θαμμένοι εδώ και μερικά χρόνια για να σε προϋπαντήσουν και να σε οδηγήσουν στην ουράνια βασιλεία σε μια γωνιά του παραδείσου να μεσιτεύεις και να προσεύχεσαι για μας, για την ορθότητα των πράξεών μας για να αντέξουμε τον ανηφορικό δύσβατο δρόμο που διανύουμε.
Οι εισφορές που συγκεντρώθηκαν για ενίσχυση του Ταμείου Ευημερίας δυσπραγούντων Καραβιωτών θα είναι μια παρήγορη ανακούφιση στους συγγενείς και φίλους και απέραντης εκτίμησης από όλους τους συγχωριανούς για να παραμείνει άσβεστη η μνήμη σου στις καρδιές όλων μας.
Εκ μέρους του Δήμου Καραβά, και όλων των συγχωριανών και των κατοίκων του αγαπημένου σου χωριού του Παλιοσόφου , εκεί που μεγάλωσες τα 8 παιδιά σου, καταθέτω ετούτα τα λίγα λουλούδια αγάπης με τον απέραντο σεβασμό για τις συμβουλές και τις νουθεσίες σου οι οποίες αποτελούν άσβεστο φάρο καθοδήγησης και προσφορά στην πορεία της ζωής που συνεχίζεται.
Αιωνία σου η μνήμη.
Γιάννης Παπαϊωάννου
Δήμαρχος Καραβά
