Κηδεία Μαρίας Τσιαούση – 19.2.14
Επικήδειος Μαρίας Τσιαούση
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Λακατάμιας – 19 Φεβρουαρίου 2014
Με βαθιά θλίψη αποχαιρετούμε μια αγαπημένη ξεχωριστή προσωπικότητα του Καραβά μας η οποία μέσα από τη δική της διαδρομή στο στίβο της ζωής ανέδειξε αρχές και αξίες,σε μια πορεία με πολύτιμες ψηφίδες προσφοράς και δημιουργίας.
Η αγαπημένη μας Μαρία Τσιαούση εγκατέλειψε τα εγκόσμια το περασμένο Σάββατο μετά από μια πολύ δύσκολη δοκιμασία με την υγεία της. Δίπλα της ο λατρευτός της σύζυγος Αντρέας, τα παιδιά, τα εγγόνια και φίλοι της έδιναν ηθική στήριξη και αγάπη για να αντέξει όσο μπορούσε περισσότερο. Η Θεία πρόνοια την πήρε από κοντά μας σε σκηνές αγγέλων και από εκεί ψηλά που βρίσκεται είμαστε σίγουροι ότι θα μεσιτεύει για όλους μας να έχουμε δυνάμεις και πίστη και με αισιοδοξία να αντιμετωπίζουμε της δυσκολίες της ζωής ιδιαίτερα στις μέρες μας.
Η αγαπημένη μας Μαρία γεννήθηκε στον Καραβά στις 25 Δεκεμβρίου 1930. Γονείς της ο Κυριάκος Κίρκος και η Ανδρονίκη Κοζάκου. Αδέλφια της η Ελπίδα, ο Κώστας, ο Αντρέας, η Αθηνά και ο Σταύρος.
Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με αρχές, κέρδισε εφόδια γνώσης από την οικογένειά της και τα σχολεία στον Καραβά, κατάφερε δε να αναδείξει όλες εκείνες τις αρετές του χαρακτήρα της και να κερδίσει την αγάπη και την εκτίμηση όλων. Παντρεύτηκε τον Ανδρέα Τσιαούση από τον Άγιο Ιωάννη Αγρού τον Μάιο του 1956. Τις πρώτες χαρές στην οικογένεια έδωσε η γέννηση του πρώτου τους παιδιού, της Γιόλας.
Αξιολόγησαν μαζί με το σύζυγο της από πολύ νωρίς ότι η ζωή χρειάζεται θυσίες για να κερδηθούν στόχοι και να ανατραπούν τα δύσκολα οικονομικά δεδομένα του τόπου. Παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να μετακομίσουν στην Αμερική και να αναζητήσουν νέους ορίζοντες δημιουργίας. Μια διαδρομή που αξιολογείται ως πολύ πετυχημένη με πολύ θετικά στοιχεία για όλη την οικογένεια και για πάρα πολλούς συγγενείς.
Στις 17 Μαρτίου του 1960 μετακομίζουν στην Αμερική. Η αγαπημένη μας Μαρία δούλεψε αρχικά σε εργοστάσιο που έφτιαχναν σημαίες. Ένα χρόνο μετά αγοράζουν δικό τους ραφείο στο Royal Street στην παλιά περιοχή της Αλεξάνδρειας κοντά στην Washington. Το 1963 μαζί με το σύζυγό της αγόρασαν φούρνο και δημιούργησαν το εστιατόριο “Andreas Restaurant” το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1997.
Αποκτούν ακόμη δύο παιδιά, τη Βίκυ και το Γιάννη και οι χαρές της οικογένειας μεγαλώνουν και πολλαπλασιάζονται.
Η αγάπη της για την Κύπρο και ιδιαίτερα για τον αξέχαστο Καραβά μας γίνεται δυνατός πόθος για επιστροφή και επαναδραστηριοποίηση στον Καραβά, ένας σταθμός που πραγματοποιήθηκε το 1970. Φτιάχνουν το δικό της σπίτι στην περιοχή του «Έξι Μίλι» στον Καραβά, παράλληλα δε και το εξαίρετο εστιατόριο «Ανεμόμυλος» με όλα τα δεδομένα να είναι θετικά σε ένα νέο περιβάλλον δημιουργίας κοντά σε συγγενείς και φίλους.
Ο προγραμματισμός των σπουδών της μεγαλύτερης κόρης τους Γιόλας για την Αμερική τους ανάγκασε να αναθεωρήσουν ξανά τα σχέδιά τους και η οικογένεια μετακομίζει στην Αμερική το 1973.
Ο πόλεμος και η Τουρκική εισβολή του 1974 βρίσκει την οικογένεια στην Αμερική. Παρακολουθούν με αγωνία τις εξελίξεις και πάντοτε η αγαπημένη μας Μαρία ρωτούσε να μάθει για τους συγγενείς και τους φίλους στον Καραβά και για τα νέα τραγικά δεδομένα που δημιουργήθηκαν. Φιλεύσπλαχνη, στοργική με έντονα καλλιεργημένο το αίσθημα της αλληλοστήριξης ενθάρρυνε και βοήθησε όσους συγγενείς της ήθελαν να μετακομίσουν στην Αμερική και να δημιουργήσουν νέους ορίζοντες δημιουργίας. Το πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό και όλοι αναγνωρίζουν ότι η μικρή παροικία Καραβιωτών που βρίσκεται στα περίχωρα της Washington έχει ιδρυτές της την αξέχαστη μας Μαρία Τσιαούση και το σύζυγό της Ανδρέα.
Στην παροικία του Καραβά και του Παλιόσοφου στην Αμερική η οποία αυτή τη στιγμή αριθμεί πέραν των 200 ατόμων ξεχωρίζουμε αγαπημένους φίλους, συγγενείς της αξέχαστής μας Μαρίας οι οποίοι έχουν διακριθεί με την εργατικότητά τους, την τιμιότητά τους και την πετυχημένη τους σταδιοδρομία. Για όλους η αγαπημένη Μαρία είχε να πει τα καλύτερα λόγια, ένοιωθε περήφανη για αυτούς και όλοι εκτιμήσουν τη μεγάλη στήριξη και βοήθεια της στη δική τους δραστηριοποίηση.
Η οικογένεια της αξέχαστής μας Μαρίας πέρασε και άλλες ανατροπές που είχαν σχέση με την επιστροφή στην Κύπρο και την αναζήτηση μιας καλύτερης διαβίωσης και εγκατάστασης. Φτιάχνει το νέο της σπίτι στη Λακατάμια το 2004 και δημιουργεί νέους φίλους και γνωριμίες με τους συγγενείς να εξακολουθούν να έχουν ένα ξεχωριστό δέσιμο αγάπης και εκτίμησης.
Ευτύχησε να μοιραστεί μοναδικές χαρές με τα 8 της εγγόνια και πάντοτε σε όλες τις συγκεντρώσεις, οικογενειακές και άλλες έδινε με το πλατύ της χαμόγελο αγάπη καλοσύνη και στοργή.
Αξέχαστη και πολυαγαπημένη μας Μαρία.
Σε αποχαιρετούμε για το αιώνιο σου ταξίδι με μια περηφάνια ξεχωριστή. Ο λατρευτός σου σύζυγος Ανδρέας, τα παιδιά σου Γιόλα, Βίκυ, Γιάννης, τα εγγόνια σου, οι συγγενείς και φίλοι σου, όλοι όσοι σε γνώρισαν, αφήνουμε το καυτό δάκρυ να σμίξει με τη μεγάλη μας εκτίμηση και την αγάπη μας και όλα γίνονται οδοδείκτες ζωής που μας θυμίζουν τον αδαμάντινο χαρακτήρα σου και τα όσα με πολλή αφοσίωση έχεις προσφέρει απλόχερα στην οικογένεια και στην κοινωνία. Η αγάπη σου για το συνάνθρωπο, η κοινωνική σου αλληλεγγύη, η τιμιότητά σου, η αφοσίωσή σου στις αρχές της οικογένειας, η εργατικότητα, το πηγαίο σου χαμόγελο, όλα ήσαν ξεχωριστά χαρίσματα του χαρακτήρα σου που θα παραμείνουν πολύτιμες φωτεινές ψηφίδες ζωής που θα δίνουν κατεύθυνση στη δική μας διαδρομή στο στίβο της ζωής.
Εκ μέρους του Δήμου Καραβά, μεταφέρω τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στο σύζυγο σου και στα 3 παιδιά σου, τα εγγόνια σου και στους λοιπούς συγγενείς και ταυτόχρονα εκφράζω τις ευχαριστίες μας για την εισήγηση να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών, μια ενέργεια που αντικατοπτρίζει τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα της αξέχαστης μας Μαρίας για τον δυσπραγούντα συνάνθρωπο μας.
Αιώνια και φωτεινή θα παραμείνει η μνήμη της στις καρδιές όλων μας.
