Κηδεία Κώστα Ευαγγελίδη – 2.9.2011
Επικήδειος λόγος
Κώστας Ευαγγελίδης – Εκκλησία Αγίου Ιωάννη Λεμεσός
2 Σεπτεμβρίου 2011
Είναι με βαθιά θλίψη που πληροφορηθήκαμε το θάνατο ενός εκλεκτού δημότη μας, του Κώστα Ευαγγέελίδη. Ένας αξιαγάπητος συγχωριανός, ο οποίος ήταν πάντοτε δίπλα στις εκδηλώσεις του Δήμου και του σωματείου μας σε όλα τα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς.
Ο αγαπητός μας Κώστας γεννήθηκε το 1924 στη Λάπηθο. Γονείς του η Μαρία και ο Στυλιανός Ευαγγέλου. Ευτύχισε να μεγαλώσει σ’ ένα περιβάλλον με αρχές και είχε τη μεγάλη χαρά να ζήσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του σ’ ένα γήινο παράδεισο, στον καταπράσινο κάμπο του Καραβά και της Λαπήθου με πάμπολλες ομορφιές.
Παντρεύτηκε το 1950 στον Καραβά την εκλεκτή της καρδιάς του Μαρούλλα Ευτυχίου. Είχε τη μεγάλη χαρά να μεγαλώσει μαζί με τη σύζυγό του τέσσερα παιδιά και να δώσει σ’ αυτά πολύτιμα εφόδια ζωής μέσα από μια σωστή διαπαιδαγώγηση. Όλα τα παιδιά του, η Νούλα, η Αθηνά, ο Στέλιος και ο Πανίκος είναι σήμερα πετυχημένοι οικογενειάρχες. Χάρισαν δε στον αγαπητό μας Κώστας 9 εγγόνια και πρόσφατα ένα δισέγγονο.
Στην προοδευτική κοινωνία του Καραβά μας, ο αγαπητός μας Κώστας, έφερε τη μεγάλη εκτίμηση και την αγάπη όλων των συγχωριανών. Πράος, γαλήνιος, τίμιος, εργατικός, με μια συμπεριφορά πάντοτε φιλική και ανθρώπινη έδινε με την προσέγγισή του μια ξεχωριστή ποιότητα σχέσης με το συνάνθρωπο. Ήταν αυτή η απλότητα του χαρακτήρα του που τον βοηθούσε να εκτελεί με επιτυχία τα επαγγελματικά του καθήκοντα ως γενικός αντιπρόσωπος της εταιρείας ΚΕΟ στην επαρχία Κερύνειας.
Η εισβολή του 1974 στάθηκε ένας τραγικός σταθμός στην πορεία της ιστορίας του τόπου μας αλλά και όλων των Καραβιωτών. Διωγμένοι κάτω από τη βία του πολέμου και σ’ ένα σκηνικό πρωτόγνωρο και προδομένο, βρεθήκαμε όλοι οι Καραβιώτες μακριά από τα σπίτια μας, να αναζητάμε νέους ορίζοντες δημιουργίας. Αυτές τις τραγικές εμπειρίες έζησε και η οικογένεια του αγαπητού μας Κώστα. Αρχικά, βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στον Άγιο Νικόλαο Στέγης και στη συνέχεια για αρκετά χρόνια, από το 1975 μέχρι το 1982, στην Ελλάδα όπου μετακομίζει με την οικογένειά του. Μια δύσκολη περίοδος σ’ ένα ξένο περιβάλλον που η επαγγελματική ενασχόληση δεν ήταν και τόσο εύκολη.
Επέστρεψε στη Λεμεσό το 1982 και από τότε κάθε χρόνο στοιβάζονται οι ελπίδες και τα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο, όπου η συνέχεια θα έχει προοπτική και η Κύπρος να απαλλαγεί μια μέρα από την τουρκική κατοχή και όλοι οι πρόσφυγες να μπορέσουν να επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους.
Ανελλιπώς σε όλες τις εκδηλώσεις του Δήμου και του σωματείου μας, ο αγαπητός μας Κώστας, έδινε το παρόν του. Οι συμβουλές του πολύτιμες, γεμάτες αισιοδοξία και πίστη για το δίκαιο. Για μας τους νεότερους, η κάθε ευχή ήταν ένα μεγάλη στήριγμα και τον ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτό.
Ξέρουμε ότι φεύγει με τον πικρό καημό της προσφυγιάς στα χείλη. Η αναπόληση του γάμου της πρωτότοκης κόρης του στην εκκλησία της Παναγίας Ευαγγελίστριας στις 14 Ιουλίου 1974 στον Καραβά, ήταν μια κορυφαία στιγμή χαράς η οποία δυστυχώς συνδέθηκε με την ιστορία της σκλαβωμένης μας κωμόπολης. Ο τελευταίος γάμος , η τελευταία οικογενειακή χαρά που έζησαν Καραβιώτες στην κεντρική εκκλησία του Καραβά μας. Και πώς να ξεχάσεις τέτοιες στιγμές και πως η σκέψη να αφήσει την καρδιά να πάλλεται στους κανονικούς της ρυθμούς. Υπάρχει η αγωνία, υπάρχει η έγνοια για το μέλλον της πατρίδας και του τόπου μας. Πρέπει όμως να αντέξουμε, και θα αντέξουμε σ’ όλες τις δυσκολίες. Είναι η δέσμευση που δίνουμε σ’ όλους τους Καραβιώτες που εγκαταλείπουν τα γήινα και αφήνουν σ’ εμάς τους νεότερους τις δικές του παρακαταθήκες.
Αξέχαστε μας Κώστα,
Η λατρευτή σου σύζυγος Μαρούλα και τα παιδιά σου Νούλα , Αθηνά, Στέλιος και Πανικκος τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας σου, τα εγγόνια σου, οι συγγενείς και φίλοι, σε αποχαιρετούν με μια περηφάνια ξεχωριστή για το καλό όνομα που αφήνεις πίσω σου. Θα σε θυμόμαστε αιώνια σαν φωτεινό οδοδείκτη ζωής στη δύσβατη πορεία της προσφυγιάς που περνούμε. Οι συμβουλές σου θα μας καθοδηγούν και θα μας ενισχύουν. Αυτά τα λίγα σου υποσχόμαστε και θα τα φυλάξουμε σε μια σε μια κρυφή γωνιά της καρδιάς μας.
Μεταφέρω τα θερμά μου συλλυπητήρια εκ μέρους του Δήμου Καραβά στην οικογένειά σου καθώς επίσης και τις ευχαριστίες τόσο του Δήμου όσο και του προσφυγικού σωματείου μας «Ο Καραβάς» για την ενέργεια της οικογένειας να γίνουν εισφορές για το Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών. Μια ενέργεια που αντικατοπτρίζει τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα και του αξέχαστο μας Κώστα προς τον δυσπραγούντα συνάνθρωπό μας.
Με λίγα λουλούδια αγάπης και απέραντης εκτίμησης για τα όσα έχει προσφέρεις στην οικογένειά σου , στην κοινωνία και στην αγαπημένοι σου επαρχία της Κερύνειας σε αποχαιρετούμε για το μακρινό σου ταξίδι.
Αιωνία η μνήμη σου.
Γ. Παπαϊωάννου
Δήμαρχος Καραβά