Αξιωματικοί - Στρατιωτικοί
Γεννήθηκε το 1955. Γιος του Χρίστου και της Αναστασίας Γεττίμη. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως ανθυπολοχαγός στο 120 Λ.Β.Ο. (Λόχου ΒαρέωνΌπλων). Θεάθηκε για τελευταία φορά το απόγευμα της 22ας Ιουλίου 1974 στην προσπάθεια αποκοπής της τουρκικής προέλασης προς κατάληψη της Κερύνειας στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας. Τα λείψανά του βρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA. Η ταφή των λειψάνων του έγινε στις 8 Νοεμβρίου 2014.
Γεννήθηκε το 1954. Ήταν γιος του Σταύρου Ζαμπά (αστυνομικού) από τον Καραβά και της Ειρήνης από τη Χίο. Για έξι συνεχή χρόνια ήταν παγκυπριονίκης πρωταθλητής της κυπριακής αντισφαίρισης. Ήταν ανθυπίλαρχος των τεθωρακισμένων και σκοτώθηκε στις 22 Ιουλίου 1974 κατά τη διάρκεια αεροπορικού βομβαρδισμού του στρατοπέδου της ΕΛ.ΔΥ.Κ. από την τουρκική αεροπορία. Τάφηκε αρχικά στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο Λακατάμιας, όπου το 2001 στα πλαίσια του προγράμματος P.H.R. ταυτοποιήθηκαν τα λείψανά του και έγινε η κηδεία του στις 13 Ιουνίου 2001 από την εκκλησία Αποστόλου Βαρνάβα στη Δασούπολη. Ακολούθησε η ταφή του στο κοιμητήριο του Τύμβου της Μακεδονίτισσας.
Γεννήθηκε το 1945. Γιος του Γρηγόρη και της Ελένη Μάντη (Μούτσου). Κατατάχτηκε ως έφεδρος στρατιώτης στο 251 Τ.Π. Αγωνίστηκε με το τάγμα του κατά των εισβολέων και του τουρκικού προγεφυρώματος στην περιοχή Πικρό Νερό και Αγίου Γεωργίου Κερύνειας. Θεάθηκε στην περιοχή για τελευταία φορά την Κυριακή 21 Ιουλίου 1974 και έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Ήταν νυμφευμένος με την Αντρούλα το γένος Κοζάκου και είχαν δύο παιδιά, το Νίκο και το Γρηγόρη.
Γεννήθηκε το 1955. Γιος του Λέανδρου και της Κούλλας Μιχαήλ. Υπηρετούσε τη θητεία του στο 251 Τάγμα Πεζικού στη Γλυκιώτισσα, δυτικά της Κερύνειας. Αγωνίστηκε σθεναρά με τις δυνάμεις του τάγματός του από 20-22 Ιουλίου στην περιοχή Αγίου Γεωργίου για αποτροπή της κατάληψης της Κερύνειας. Κατέληξε στη Λευκωσία, όπου ανασυγκροτήθηκε για τελευταία φορά στις 14 Αυγούστου 1974 στην περιοχή του χωριού Κουτσοβέντη. Το μνημείο στη Μαθηκολώνη της Λεμεσού ανεγέρθηκε με πρωτοβουλία της οικογένειάς του σε χώρο που παρεχώρησε δωρεάν το Κοινοτικό Συμβούλιο του χωριού. Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν και η κηδεία έγινε στις 7 Μαΐου 2011.
Γεννήθηκε το 1954. Γιος του Χρίστου και της Αθανασίας Σάββα Εγγλεζάκη. Ήταν έφεδρος στρατιώτης. Τα ίχνη του χάθηκαν από το πρωινό του Σαββάτου 20ης Ιουλίου 1974 στην προσπάθεια διέλευσής του από την περιοχή του Πέντε Μίλι και του Τουρκικού προγεφυρώματος ανατολικά του Καραβά.
Γεννήθηκε το 1955. Ο Σταύρος ήταν γιος του Πέτρου Σιδερά-Μουζωμένου και της Ελένης Παφίτη, δευτερότοκος γιος της επταμελούς οικογένειάς του. Ήταν στρατιώτης και υπηρετούσε τη θητεία του στο 251 Τ.Π., με το οποίο αγωνίστηκε σθεναρά και έδωσε τη ζωή του στην τελευταία ύστατη μάχη στην είσοδο δυτικά της Κερύνειας το απόγευμα της 22ας Ιουλίου 1974. Έκτοτε η τύχη του αγνοείται.
Γεννήθηκε στον Καραβά το 1948. Γονείς του ο Σπύρος Σολωμού και η Νίκη Παγδατή. Νυμφεύθηκε στη Λάπηθο την Ηρούλα Χρ. Καταλάνου με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τη Νίκη 7 χρόνων και το Χρίστο 5 ½ χρόνων. Χάθηκαν τα ίχνη του από το πρωί του Σαββάτου 20ης Ιουλίου 1974 στην προσπάθεια διέλευσής του από την περιοχή του Πικρού Νερού. Ήταν έφεδρος στρατιώτης του 251 Τ.Π
Γεννήθηκε το 1946. Γιος του Πολύδωρου και της Πολυξένης Χ’’Λούκα, έφεδρος στρατιώτης του 70 Τάγματος Μηχανικού. Έλαβε μέρος με το λόχο του τάγματός του στη διαδικασία ναρκοθέτησης των κωμοπόλεων Λαπήθου και Καραβά στις 4 και 5 Αυγούστου 1974. Τα ίχνη του χάθηκαν στις 6 Αυγούστου στην περιοχή Αϊρκώτισσας κατά την κατάληψη της Λαπήθου.
Πεσόντας – περίοδος πραξικοπήματος
Γεννήθηκε το 1955. Γιος του Δημήτρη και της Μαρίτσας Παπαπέτρου. Σκοτώθηκε στις 15 Ιουλίου 1974 στη Λευκωσία ενώ εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία. Υπηρετούσε τη θητεία του ως δεκανέας στην 32η Μοίρα Καταδρομών. Τάφηκε στο κοιμητήριο Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία.
Άμαχοι
Γεννήθηκε το 1904. Βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της και μεταφέρθηκε από την ομάδα του Νίκου Διγενή πάνω σε ζώο και τάφηκε στο κοιμητήριο του Καραβά.
Γεννήθηκε το 1914. Η Χρυστάλλα ήταν κάτοικος της περιοχής Έξι Μίλι και αγνοείται η τύχη της από την Κυριακή 21 Ιουλίου 1974 κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων μεταξύ εισβολέων και τμημάτων της Εθνικής Φρουράς. Κατείχε αμερικανικό διαβατήριο.
Η Αναστασία Ευσταθίου Μαζοχώστη πέθανε από φυσικό θάνατο στις 6 Αυγούστου 1974 κατά τη διάρκεια του εγκλωβισμού της.
Γεννήθηκε το 1889. Βρέθηκε νεκρός στο προαύλιο του σπιτιού του Ιωάννη Πηλακούτα και τάφηκε στις 18 Αυγούστου από το Νίκο Διγενή και Ιωάννη Καραολή.
Γεννήθηκε το 1911. Τα ίχνη του Χριστόδουλου χάθηκαν από το πρωινό του Σαββάτου της 20ης Ιουλίου 1974 στην περιοχή του ανατολικού Καραβά. Δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για την τύχη του.
Γεννήθηκε το 1895. Η Μαρίτσα παρέμεινε εγκλωβισμένη και πέθανε από τις στερήσεις και τις κακουχίες στις 3 Οκτωβρίου 1974 στον τόπο του εγκλωβισμού της. Τάφηκε από συγχωριανούς της στο κοιμητήριο του Καραβά.
Γεννήθηκε το 1890. Τα ίχνη του άτυχου Κώστα χάθηκαν στην περιοχή μεταξύ Πέντε Μίλι και Έξι Μίλι του ανατολικού Καραβά από την Κυριακή 21 Ιουλίου 1974, στην οποία είχε μεταβεί. Πιστεύεται ότι έπεσε σε ενέδρα των Τουρκικών στρατευμάτων.
Γεννήθηκε το 1908. Επέστρεψε στην Κύπρο μετά από 54 χρόνια στη ξενιτιά, το Μάρτιο του 1974 και έμενε μαζί με την οικογένειά της αδελφής του Χρυστάλλας στην περιοχή Έξι Μίλι στον Καραβά. Μαζί με το γαμπρό του Ηλία παρέμειναν εγκλωβισμένοι από τις πρώτες ημέρες της εισβολής και η τύχη και των δύο αγνοείται.
Γεννήθηκε το 1959. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας του Αθανασίου και της Μαρούλλας Κοζάκου και ο μικρότερος από την ομάδα των 12 εν ψυχρώ εκτελεσθέντων το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974 από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής. Έγινε ταυτοποίηση των λειψάνων με τη μέθοδο του DNA στα πλαίσια του προγράμματος της Δ.Ε.Α. (Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων) και τελέστηκε η κηδεία του στις 26 Ιουλίου 2008 στην εκκλησία Αποστόλου Λουκά στον Άγιο Αθανάσιο Λεμεσού.
Γεννήθηκε το 1920. Κώστας και Δέσποινα ήσαν ζευγάρι και γονείς μια πολυμελούς οικογένειας (7 κόρες και 2 γιοι). Ήσαν ιδιοκτήτες του εξοχικού οικογενειακού κέντρου «ΤΑ ΠΛΑΤΑΝΙΑ» που βρισκόταν επί της παραλίας του γραφικού θαλάσσιου κόλπου του Πέντε Μίλι στον Καραβά. Οι Τούρκοι τους πρόλαβαν, τους συνέλαβαν και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ σε μικρή απόσταση από το Πέντε Μίλι και έκτοτε αγνοείται η τύχη τους. Παραμένει άγνωστος ο τόπος ταφής τους.
Γεννήθηκε το 1920. Με την εμφάνιση των πρώτων τουρκικών αποβατικών τμημάτων το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974, προσπάθησαν πεζοί ν’ απομακρυνθούν από την επικίνδυνη ζώνη νοτιότερα. Ίδε κείμενο αρ. 10
Γεννήθηκε στον Καραβά το 1933 και νυμφεύθηκε την Ελένη Ευστρατίου από την Ελιά με την οποία απέκτησαν μία κόρη, τη Μαριάννα 20 μηνών. Βρισκόταν ανάμεσα στα θύματα της ομάδας των 12 εν ψυχρώ εκτελεσθέντων από τους Τούρκους εισβολείς το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Η ταυτοποίηση των λειψάνων του έγινε με τη μέθοδο του DNA στο πλαίσιο προγράμματος της Δ.Ε.Α. και η κηδεία του στην εκκλησία Αγίου Μάμαντος στο συνοικισμό Λακατάμιας, στις 13 Σεπτεμβρίου 2008.
Γεννήθηκε στον Καραβά το 1925 και χάθηκαν τα ίχνη του από τις 15 Αυγούστου 1974 στην περιοχή Καϊμακλίου στην προσπάθειά του να μεταφέρει στρατιώτες προς τη Μια Μηλιά με το λεωφορείο που οδηγούσε.
Γεννήθηκε στον Καραβά το 1931 και ήταν νυμφευμένος με τη συγχωριανή του Ευγενία Φελλά με την οποία απέκτησαν δύο κόρες, τη Μαρία 11 χρόνων και τη Γεωργία 9 χρόνων. Δολοφονήθηκε εν ψυχρώ με τη γνωστή ομάδα των 12 εκτελεσθέντων παρά το χωριό Ελιά στα ανατολικά του Καραβά το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Η μέθοδος DNA στα πλαίσια του προγράμματος της Δ.Ε.Α. απεκάλυψε την ταυτότητά του και ακολούθησε η κηδεία του από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Ανδρέα Στροβόλου στις 20 Ιουνίου 2008.
Γεννήθηκε το 1932. Γιος του Αντώνη Νικήτα. Παρέμεινε εγκλωβισμένος στον Καραβά. Αρχές Αυγούστου συνελήφθηκε από τους Τούρκους και μεταφέρθηκε στον Αστυνομικό Σταθμό Κερύνειας για ανάκριση. Θεάθηκε για τελευταία φορά στο σταθμό στις 11 Αυγούστου 1974 και έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Τα οστά του εντοπίστηκαν με τη μέθοδο DNA και η κηδεία του έγινε στις 17 Ιανουαρίου 2013 στο κοιμητήριο Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία.
Γεννήθηκε το 1890. Ο Χριστόδουλος παρέμεινε εγκλωβισμένος στον Καραβά και απέθανε από τις κακουχίες και την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στις 7 Απριλίου 1975. Τάφηκε από τους εναπομείναντες συνεγκλωβισμένους του στο κοιμητήριο του Καραβά στις 8 Απριλίου 1975.
Γεννήθηκε το 1890. Βρέθηκε άγρια δολοφονημένη από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής μέσα στο περιβόλι της στην περιοχή της ενορίας της Αγίας Ειρήνης του Καραβά. Η δολοφονία διαπράχτηκε στις 25 Αυγούστου 1974, ενώ η άτυχη Ξενού ήταν εγκλωβισμένη και τάφηκε επί τόπου από συγχωριανούς της.
Γεννήθηκε το 1910. Η οικογένεια του Πορφύριου, της Παγώνας και της κόρης τους Ξένιας κατοικούσε στην περιοχή Πέντε Μίλι και ήσαν ιδιοκτήτες του γνωστού οικογενειακού κέντρου «ΤΟ ΠΕΝΤΕ ΜΙΛΙ» που βρισκόταν πάνω στη γραφική παραλία της ομώνυμης περιοχής. Εκφράζονται φόβοι και εικασίες ότι η οικογένεια εξουδετερώθηκε με καταδρομική κίνηση από τα τουρκικά στρατεύματα (προπομπούς) από το βράδυ της Παρασκευής 19ης Ιουλίου 1974. Από τα χαράματα της 20ης Ιουλίου 1974 τα ίχνη ολόκληρης της οικογένειας εξαφανίζονται με μυστηριώδη τρόπο και έκτοτε αγνοούνται και οι τρεις. Δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας ή πληροφοριοδότης σ’ αυτή την υπόθεση.
Γεννήθηκε το 1942. Ίδε κείμενο αρ. 18.
Γεννήθηκε το 1919. Ίδε κείμενο αρ. 218.
Γεννήθηκε το 1894. Πέθανε από φυσικό θάνατο, κατά τη διάρκεια του εγκλωβισμού της στον Καραβά, στο σπίτι του Κ. Παπαδημητρίου στις 25 Σεπτεμβρίου 1974. Τάφηκε την ίδια μέρα μέσα στο χωράφι απέναντι από το σπίτι στης Κασσάνδρας.
Γεννήθηκε το 1900. Πέθανε κατά τη διάρκεια του εγκλωβισμού της στον Καραβά από φυσικό θάνατο στις 10 Αυγούστου 1974.
Γεννήθηκε το 1931. Γιος του Χριστόδουλου και της Μουσκούς Πατάτσου, νυμφευμένος με τη Μαρούλλα το γένος Παρπεττά από τον Καραβά και πρώτος ξάδελφος του ήρωα της ΕΟΚΑ, Ιάκωβου Πατάτσου. Το πρωί της 20ης Ιουλίου 1974 βρισκόταν στη βεράντα του σπιτιού της νύφης του Αλεξάνδρας στην περιοχή μεταξύ Πέντε Μίλι και Πικρού Νερού, όπου οι Τούρκοι τον δολοφόνησαν. Ακολούθησε αποκλεισμός της περιοχής και ο Δημήτρης Παρέμεινε άταφος.
Γεννήθηκε το 1899. Πέθανε με φυσικό θάνατο κατά τη διάρκεια του εγκλωβισμού της στον Καραβά.
Γεννήθηκε το 1894. Δολοφονήθηκε στο σπίτι του μετά από την είσοδο των τουρκικών στρατευμάτων στον Καραβά. Βρέθηκε νεκρός μπροστά στο σπίτι του στις 13 Αυγούστου 1974. Συγχωριανοί του τον έθαψαν την ίδια μέρα στο σημείο που βρέθηκε.
Γεννήθηκε το 1885. Παρέμεινε εγκλωβισμένος και πέθανε αβοήθητος στις 19 Αυγούστου 1975 στον Καραβά όπου και τάφηκε από τους εναπομείναντες συγχωριανούς του σε κοιμητήριο της γενέτειράς του.
Γεννήθηκε το 1927. Φονεύθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής από το πρωινό του Σαββάτου της 20ης Ιουλίου 1974 στην προσπάθεια διέλευσής του από την περιοχή «Πικρού Νερού».
Γεννήθηκε το 1948. Ο Παναγιώτης είναι γιος του Σάββα Τσιάκκα που περιγράφεται πιο κάτω. Η οικογένεια του ήταν ιδιοκτήτης του γνωστού κέντρου και ξενοδοχείου «ΝΕΡΑΙΔΑ» στην όμορφη παραλία του Έξι Μίλι. Πατέρας και γιος υπήρξαν και οι δύο θύματα της στυγερής δολοφονίας της ομάδας των 12 ατόμων το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Πατέρας και γιος αναγνωρίσθηκαν με την ίδια μέθοδο όπως και τα υπόλοιπα θύματα και εκηδεύθηκαν μαζί και ταυτόχρονα στις 6 Σεπτεμβρίου 2008 από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Έγκωμης στη Λευκωσία.
Ο Σάββας γεννήθηκε στον Καραβά το 1911 και νυμφεύθηκε τη Χαρίτα Ιωάννου από την Ελιά Καραβά με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Παναγιώτη (25 ετών ανύπαντρο) και την Ελένη δύο χρόνια μικρότερή του. Η οικογένεια ήταν ιδιοκτήτης του γνωστού οικογενειακού κέντρου και ξενοδοχείου «ΝΕΡΑΙΔΑ» στην όμορφη παραλία του Έξι Μίλι. Πατέρας και γιος υπήρξαν και οι δύο θύματα της στυγερής δολοφονίας της ομάδας των 12 ατόμων το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Πατέρας και γιος αναγνωρίσθηκαν με την ίδια μέθοδο όπως και τα υπόλοιπα θύματα και εκηδεύθηκαν μαζί και ταυτόχρονα στις 6 Σεπτεμβρίου 2008 από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου Έγκωμης στη Λευκωσία.
Γεννήθηκε το 1892. Ο Χριστόδουλος δολοφονήθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής, κατά την είσοδό τους στον Καραβά, στο σπίτι του και τάφηκε επί τόπου από το συνεργείο ταφής στις 10 Αυγούστου του 1974.
Γεννήθηκε το 1899. Ο Χ’’Μανώλης δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στην αυλή του σπιτιού του στον Καραβά στις 7 Αυγούστου 1974 μπροστά στα μάτια της γυναίκας του. Παρέμεινε νεκρός όλη τη νύχτα στην αυλή του σπιτιού του, ενώ η γυναίκα του μέσα από το σπίτι ήταν ανήμπορη να τον βοηθήσει. Τάφηκε επί τόπου την επομένη από γείτονες και τον Ν. Διγενή.
Γεννήθηκε το 1880. Παρέμεινε εγκλωβισμένη και πέθανε αβοήθητη δίχως ιατροφαρμακευτική φροντίδα στις 23 Αυγούστου 1974. Τάφηκε από συγχωριανούς της πιθανόν στο κοιμητήριο του Καραβά.
Γεννήθηκε το 1899. Βρέθηκε νεκρή με τραύματα στο δεξί μέρος του προσώπου της τη 13η Αυγούστου και τάφηκε από τον Παρασκευά Λαμπρή. Η Ροδού είχε πάει πρωί να ταΐσει τις κότες της και δεν επέστρεψε.
Γεννήθηκε το 1899. Ευυπόληπτος, έντιμος και ευεργέτης της κοινότητάς του, υπήρξε ο τελευταίος γραμματέας της Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Καραβά «Η ΣΩΤΗΡΙΑ», ο οποίος δολοφονήθηκε άγρια από ριπή αυτόματου όπλου μέσα στο σπίτι του στις 6 Αυγούστου 1974, όταν τα τουρκικά στρατεύματα εισήλθαν στον Καραβά. Ανευρέθησαν και ταυτοποιήθηκαν τα λείψανά του πρόσφατα και έγινε η κηδεία του από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής προϊσταμένου του οικεία Μητροπολίτη Ησαΐα, ο οποίος τυγχάνει να είναι δισέγγονος του δολοφονηθέντος. Η κηδεία τελέστηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2009.
Γεννήθηκε το 1903. Τα ίχνη του Χατζηχριστοδούλου χάθηκαν στον ανατολικό Καραβά κοντά στην περιοχή του Πέντε Μίλι. Η τύχη του αγνοείται από τις 20 Ιουλίου 1974. Εντοπίστηκε αργότερα νεκρός στις 13/8/74. Δεν υπάρχει αναφορά για την ταφή του.
Γεννήθηκε το 1911. Στις 20 Ιουλίου 1974 η οικογένειά του, που κατοικούσε στην περιοχή Πικρό Νερό, πανικόβλητη από τους τουρκικούς βομβαρδισμούς προσπάθησε ν’ απομακρυνθεί νοτιότερα γι’ ασφάλεια. Λίγο αργότερα ο άτυχος Βασίλης επέστρεψε για ν’ απεγκλωβίσει το κοπάδι του που παρέμεινε κλειστό στη μάντρα. Στο μεταξύ οι προπομποί των εισβολέων περικύκλωσαν την περιοχή και τον σκότωσαν. Η ταφή του ήταν αδύνατη κάτω από αυτές τις συνθήκες.
Γεννήθηκε το 1906. Ο Ηλίας παρέμεινε στο σπίτι του στην περιοχή Έξι Μίλι μαζί με τον αδελφό της γυναίκας του Σωκράτη Στυλιανού Καψούρη, ο οποίος είχε επιστρέψει το Μάρτιο του 1974 μετά από μια μακρά διάρκεια παραμονής του στο εξωτερικό εγκλωβισμένος μετά την απόβαση των Τούρκων που έγινε στην περιοχή.
ΠΑΛΙΟΣΟΦΟΣ
Γεννήθηκε το 1894. Η Αναστασία πέθανε (άγνωστο πώς) στις 22-23 Ιουλίου 1974 όταν τα Τουρκικά στρατεύματα προσέγγισαν και επιτέθηκαν κατά του Παλιοσόφου. Παρέμεινε για μερικές μέρες άταφη μέσα στη μάντρα που διατηρούσε δίπλα από το σπίτι της μέχρι που εντοπίστηκε από συγχωριανούς της και τάφηκε επί τόπου.
Γεννήθηκε το 1915. Για τελευταία φορά που ο Κώστας θεάθηκε ζωντανός ήταν η 1η Αυγούστου 1974 στο διπλανό χωριό Μότιδες. Έκτοτε χάθηκαν τα ίχνη του και αγνοείται. Η ταυτοποίηση των λειψάνων του πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο του DNA και η κηδεία του τελέστηκε στις 18 Ιουνίου 2016.
Γεννήθηκε το 1894. Η άτυχη Πολυξένη μετά τις 6 Αυγούστου 1974 παρέμεινε μόνη και αβοήθητη στον Παλιόσοφο μετά από τη φυγή όλων των συγχωριανών της και ως εκ τούτου καμιά πληροφορία δεν υπάρχει για την τύχη της.
ΦΤΕΡΥΧΑ
Γεννήθηκε το 1920. Ο Αλέξανδρος συνελήφθηκε από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής στο σπίτι του στα Φτέρυχα λίγο μετά την είσοδό τους στο χωριό. Μεταφέρθηκε σε άγνωστο χώρο και έκτοτε αγνοείται (23/7/1974).
Γεννήθηκε το 1896. Συνελήφθηκε στο σπίτι του στα Φτέρυχα στις 28 Ιουλίου 1974 όταν τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής προσέγγισαν την περιοχή Φτερύχων και έκτοτε αγνοείται. Ο Ιάκωβος ήταν πατέρας του Στυλιανού Ιωάννη, τον οποίο οι Τούρκοι δολοφόνησαν εν ψυχρώ στη γνωστή ομαδική δολοφονία των 12 ατόμων.
εννήθηκε στα Φτέρυχα το 1930 και ήταν νυμφευμένος με την Αναστασία Φρεναρίτη από την Άχνα. Είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά, την Ευσταθία, την Καλλιόπη, την Κούλλα και τον Ιάκωβο 14, 10, 8 και 2 χρόνων αντίστοιχα. Βρισκόταν μεταξύ των θυμάτων της ομάδας των 12 εν ψυχρώ εκτελεσθέντων το απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Έγινε ταυτοποίηση των λειψάνων του με τη μέθοδο DNA στα πλαίσια προγράμματος της Δ.Ε.Α. και ακολούθησε η κηδεία του στις 3 Οκτωβρίου 2008 από τον Ιερό Ναό του Αγίου Ελευθερίου στη Μουταγιάκα Λεμεσού.
Γεννήθηκε το 1900. Στην ίδια επιδρομή των τουρκικών στρατευμάτων στις 23 Ιουλίου 1974 που συνέλαβαν τον ομοχώριό της Αλέξανδρο Βούρκα, συνέλαβαν και τη Μηλιά στο σπίτι της και έκτοτε αγνοείται.
ΕΛΙΑ
Γεννήθηκε στη Λάπηθο το 1936 και νυμφεύθηκε στον Καραβά τη Γιαννούλα Δαμασκηνού με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, την Ειρήνη, τη Μαρία και το Νεόφυτο, 10, 8 και 7 ετών αντίστοιχα. Συμπεριλαμβάνεται στους 12 άντρες της στυγερής δολοφονίας από τους Τούρκους εισβολείς το τραγικό και εφιαλτικό εκείνο απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Ταυτοποιήθηκαν τα λείψανά του με τη μέθοδο DNA στα πλαίσια προγράμματος της Δ.Ε.Α. και ακολούθησε η κηδεία του ταυτόχρονα με τον πεθερό και τους δύο σύγαμπρούς του από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στον Άγιο Αθανάσιο Λεμεσού στις 19 Ιουλίου 2008.
Γεννήθηκε το 1887. Καταγόταν από την Όρκα Κερύνειας και νυμφεύθηκε στον Καραβά την Ελένη Δαμασκηνού με την οποία απέκτησαν έντεκα παιδιά. Ο άτυχος Νεόφυτος περιλαμβάνετο και αυτός στην ομάδα των 12 ατόμων που δολοφονήθηκαν άγρια την 21η Ιουλίου 1974. Η ταυτοποίηση των λειψάνων του θύματος πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο του DNA και η κηδεία του τελέστηκε ταυτοχρόνως με τους τρεις γαμπρούς του από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στον Άγιο Αθανάσιο Λεμεσού στις 19 Ιουλίου 2008.
Συνελήφθηκε από τα Τουρκικά στρατεύματα εισβολής στο σπίτι της στην Ελιά στις 20 Ιουλίου 1974 και έκτοτε αγνοείται η τύχη της.
Γεννήθηκε στην Αχερίτου Αμμοχώστου το 1949 και νυμφεύθηκε στον Καραβά τη Χαρίτα Δαμασκηνού με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Ειρήνη 3 χρόνων και το Γιάννη 7 μηνών. Συμπεριλαμβάνεται στους 12 άντρες της στυγερής δολοφονίας από τους Τούρκους εισβολείς το τραγικό και εφιαλτικό εκείνο απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Ταυτοποιήθηκαν τα λείψανά του με τη μέθοδο του DNA στα πλαίσια προγράμματος της Δ.Ε.Α. και ακολούθησε η κηδεία του ταυτόχρονα με τον πεθερό και τους δύο σύγαμπρούς του από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στον Άγιο Αθανάσιο Λεμεσού στις 19 Ιουλίου 2008.
Γεννήθηκε το 1951 και νυμφεύθηκε στον Καραβά τη Μαρία Δαμασκηνού με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, το Νεόφυτο 2 χρόνων και τη νεογέννητη Ευγενία. Συμπεριλαμβάνεται στους 12 άνδρες της στυγερής δολοφονίας από τους Τούρκους εισβολείς το τραγικό και εφιαλτικό εκείνο απόγευμα της 21ης Ιουλίου 1974. Ταυτοποιήθηκαν τα λείψανά του με τη μέθοδο του DNA στα πλαίσια προγράμματος της Δ.Ε.Α. και ακολούθησε η κηδεία του ταυτόχρονα με τον πεθερό και τους δύο σύγαμπρούς του από τον Ιερό Ναό Αποστόλου Λουκά στον Άγιο Αθανάσιο Λεμεσού στις 19 Ιουλίου 2008.