Η ενοριακή Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στη νοτιανατολική πλευρά του Καραβά. Το 18ο αιώνα υπήρχε εκεί μοναστήρι που καταστράφηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Η σημερινή εκκλησία η οποία κτίστηκε το 1843-1854 είναι βασιλική με πολυγωνικό τρούλο. Αξιοσημείωτη είναι η ζωγραφική και ξυλογλυπτική του εικονοστασίου, του άμβωνα, του προσκυνηταριού και του γυναικωνίτη. Ιδιαίτερα ξεχωρίζει η ξυλόγλυπτη σειρά καθισμένων προφητών στο πάνω μέρος του εικονοστασίου.

Σήμερα η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου είναι ερειπωμένη και εγκαταλελειμμένη και χρειάζεται άμεση συντήρηση.

Στη νοτιοδυτική πλευρά του χωριού κτισμένη πάνω σε μια βουνοπλαγιά του Πενταδακτύλου βρίσκεται μια άλλη ενοριακή εκκλησία του Καραβά, η Αγία Ειρήνη. Η εκκλησία κτίστηκε το 1804 από το Πρωτοσύγκελο Λαυρέντιο και το υιό του Χ’’Νικόλα, το γνωστό πρόκριτο που μαρτύρησε μαζί με άλλους προύχοντες του νησιού στις σφαγές της 9ης Ιουλίου του 1821. Η εικόνα της Αγίας Ειρήνης με επιγραφή το 1808 αναφέρει το Λαυρέντιο και το Χ’’Νικόλα σαν κτήτορες του ναού. Μια άλλη εξαιρετική εικόνα που παρουσιάζει τον Άγιο Ευτύχιο, τον Άγιο Ελευθέριο, τον Άγιο Γεώργιο, τον Άγιο Προκόπιο και την Αγία Μαρίνα χρονολογείται από το 1766.

Σήμερα η εκκλησία της Αγίας Ειρήνης βρίσκεται και αυτή εγκαταλελειμμένη στην βουνοπλαγιά του Πενταδακτύλου. Είναι βεβηλωμένη και λεηλατημένη και χρειάζεται άμεση συντήρηση.

Η εκκλησία της Παναγίας Ευαγγελίστριας είναι η μεγαλύτερη εκκλησία του Καραβά και βρίσκεται το κέντρο του χωριού. Η περιοχή αγοράστηκε από το μοναστήρι του Κύκκου και η εκκλησία κτίστηκε το 1906-1917 με έρανο μεταξύ των κατοίκων και εποπτεία του τότε δημάρχου Γρηγόρη Χατζηλάμπρου. Η Ευαγγελίστρια συγκέντρωνε στις πανηγυρικές δοξολογίες των εθνικών επετείων όλους τους κατοίκους και γινόταν η αφετηρία για τις παρελάσεις που άνοιγαν το πρόγραμμα των γιορτασμών στην κωμόπολη.

Σήμερα η εκκλησία της Ευαγγελίστριας λειτουργεί ως τζαμί.

Το μοναστήρι της Αχειροποιήτου είναι ένα από τα πιο αξιόλογα βυζαντινά μνημεία της Κύπρου και βρίσκεται χτισμένο πάνω στα ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής εκκλησίας του 6ου – 7ου αιώνα. Η παράδοση λέει ότι η εκκλησία ονομάστηκε Αχειροποίητος επειδή ανθρώπινο χέρι δεν την έκτισε εκεί που βρισκόταν. Πριν από αιώνες όταν οι Τούρκοι ήταν έτοιμοι να κάψουν την Μικρά Ασία, η Παναγία την σήκωσε από εκεί που ήταν και την μετάφερε για να την σώσει από την καταστροφή, στην Κύπρο, στις ακτές της Λάμπουσας. Από τις εικόνες ξεχωρίζει η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, μέσα στην οποία πιστεύεται ότι βρίσκεται το Αγιο Μανδήλιο. Στο κάτω μέρος της εικόνας μια υπογραφή αναφέρει ότι ο ιερομόναχος Φιλόθεος το 1765 κατασκεύασε νέα εικόνα της Παναγίας, μέσα στην οποία τοποθέτησε «μέρος λινού πανιού» που βρήκαν στη παλιά εικόνα που κατάσπασαν οι Τούρκοι. Στο μοναστήρι της Αχειροποιήτου λειτουργούσε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας το πρώτο δημοτικό σχολείο της περιοχής.

Σήμερα το Μοναστήρι της Αχειροποιήτου βρίσκεται βουβό και ερειπωμένο, σε στρατιωτική περιοχή.

Ο ναός του Άγιου Ευλαλίου, βρίσκεται ανατολικά της Αχειροποιήτου στην περιοχή της αρχαίας Λάμπουσας. Χτίστηκε το 16ο αιώνα πάνω σε παλιότερο ναό και ήταν αφιερωμένος στον πρώτο επίσκοπο της Λάμπουσας. Η ιστορία του ναού είναι παράλληλη με αυτή της μονής της Αχειροποιήτου, κτίστηκε δηλαδή τους ίδιους αιώνες 6ο, 11ο και 16ο. Ο σωζόμενος ναός, φραγκοβυζαντινού ρυθμού, ανεγέρθηκε από τον αρχιεπίσκοπο Νεόφυτο το 16ο αιώνα.

Σήμερα ο ναός του Αγίου Ευλαλίου βρίσκεται σε στρατιωτική περιοχή κοντά στο Μοναστήρι της Αχειροποιήτου. Εγκαταλελειμμένο και χωρίς φροντίδα, χρειάζεται και αυτό συντήρηση.

Η Λάμπουσα ήταν η πρώτη πρωτεύουσα της επαρχίας Κερύνειας και έδρα των διαφόρων επισκόπων Λαμπούσης με πρώτο επίσκοπο τον ‘Αγιο Ευλάλιο του οποίου το εκκλησάκι σώζεται κοντά στα ερείπια της αρχαίας Λάμπουσας, τα γνωστά «Καταλύματα». Σύμφωνα με το Στράβωνα, λίγο μετά τον Τρωικό πόλεμο ο Πράξανδρος και οι Λάκωνες από την Πελοπόννησο, έκτισαν στην περιοχή αυτή την αρχαία Λάπηθο η οποία εξελίχθηκε σε βασίλειο της περιοχής και γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά χρόνια. Τόση λάμψη, πλούτο και ομορφιά είχε τούτο το βασίλειο που οι Βυζαντινοί το ονόμασαν Λάμπουσα. Στα «Καταλύματά» τα οποία βρίσκονται κοντά στο λιμανάκι του Καραβά βρέθηκαν αρχαία ευρήματα όπως κοσμήματα, ασημένιοι δίσκοι κ.α.

Σήμερα, ο αρχαιολογικός χώρος της Λάμπουσας βρίσκεται και αυτός σε στρατιωτική περιοχή και δεν γίνεται καμία προσπάθεια συντήρησης και προφύλαξης του χώρου από τους Τούρκους. Πληροφορίες λένε ότι έχουν γίνει παράνομες εκσκαφές στην περιοχή και πολλά από τα ερείπια της παλιάς πόλης έχουν καταστραφεί.

Ένας σημαντικός και ιερός χώρος για την κάθε κοινωνία που ζούμε είναι τα κοιμητήριά μας. Είναι εκεί που βρίσκονται θαμμένοι οι πρόγονοι μας και μας θυμίζουν τη δική τους διαδρομή και προσφορά μέσα από τα διάφορα στάδια της ζωής.

Συγκλονιστικές εικόνες από κάθε άποψη είναι η σημερινή κατάσταση των κοιμητηρίων μας: παντού σπασμένοι σταυροί, ανοιχτοί τάφοι δημιουργούν ένα αίσθημα αγανάκτησης και έντονης οργής και πικρίας.

Οι συνέπειες της Τουρκικής εισβολής τραγικές και εμείς να περιμένουμε πότε επιτέλους θα τελειώσει αυτή η δοκιμασία…