Κηδεία Μαργαρίτας Σίφουνα – 17.8.17

Επικήδειος Μαργαρίτας Σίφουνα

17 Αυγούστου 2017, Άγιος Ιωάννης Λεμεσός

Με βαθειά θλίψη κηδεύουμε σήμερα μια ακόμα ξεχωριστή συνδημότισσα μας. Αποχαιρετούμε την αγαπητή μας Μαργαρίτα Σίφουνα που μας έφυγε σε ηλικία 95 ετών.

Έφυγε κι αυτή με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς, χωρίς να μπορέσει να γυρίσει στον Καραβά, όπου διάλεξε να ζήσει και να δημιουργήσει την οικογένειά της. Χωρίς να έχει το δικαίωμα να ζήσει ξανά εκεί, όπου έζησε τα πιο καλά χρόνια της ζωής της.

Η Μαργαρίτα, το γένος Κεφάλα, γεννήθηκε το 1922, στο χωριό Αβδελλερό της επαρχίας Λάρνακας. Ήταν το 4ο από τα 7 παιδιά της οικογένειας του Λευτέρη και της Ελένης Κεφάλα. Τα παιδικά της χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα, αφού έζησε και μεγάλωσε στην φτώχεια.

Το 1944 γνώρισε, αγάπησε και παντρεύτηκε τον Ανδρέα Σίφουνα, τον πασίγνωστο πλανοδιοπώλη του Καραβά. Ο Ανδρέας είχε τότε επιστρέψει από τον πόλεμο, όπου υπηρέτησε ως εθελοντής, και εργαζόταν σκληρά ως εργάτης στο μεταλλείο της Σκουριώτισσας. Μαζί εγκαταστάθηκαν στον Καραβά όπου έφτιαξαν το δικό τους σπίτι και απέκτησαν έξι παιδιά, τον Κώστα, τη Δήμητρα, τον Γιαννή, τη Λένια, τον Λευτέρη και τον Πανίκο.

Ζούσαν στην Πάνω Γειτονιά του Καραβά, κοντά στο κεφαλόβρυσο, από όπου ανάβλυζε ο ποταμός του Καραβά και πότιζε τη γη κι έδινε ζωή σε όλη την καταπράσινη πεδιάδα του χωριού. Ανάθρεψαν τα παιδία τους σε ένα ανεπανάληπτο τοπίο, γεμάτο δέντρα και νερά, εκεί, στα ημιορεινά δρομάκια της Παλιάβρυσης, μέσα στη φύση, στο βουνό, και με θέα την απέραντη τη θάλασσα.

Η ζωή τους εξακολουθούσε να ήταν δύσκολη, όμως ήσαν πολύ δυνατοί και οι δυο τους και δεν τα έβαζαν κάτω. Για να βγάλει τον επιούσιο και να αναθρέψει την οικογένειά της η Μαργαρίτα δούλεψε σκληρά σε δύσκολα επαγγέλματα και όλοι την ξεχώριζαν για την εργατικότητα και τον δυναμισμό της. Εργάστηκε ως εργάτρια στα δημόσια έργα, σε συνεργείο κοπής λεμονιών και ως μαγείρισσα στο γνωστό σε όλους κέντρο και ξενοδοχείο του Καραβά, το Mare Monte και στο εστιατόριο Ανεμόμυλος.

Τα χρόνια περνούσαν ειρηνικά, ως τις αποφράδες ημέρες του πραξικοπήματος και της Τουρκικής εισβολής.

Εκείνη την ημέρα του πραξικοπήματος η Μαργαρίτα δεν υποτάχθηκε. Αυθόρμητα αντιστάθηκε. Πορεύθηκε μαζί με πολλούς άλλους Καραβιώτες στο στρατόπεδο της Αχειροποιήτου στον Καραβά και αντιτάχθηκε στους χουντικούς αξιωματικούς με θάρρος και σθένος, χωρίς να φοβηθεί. Διεκδίκησε τα δημοκρατικά της δικαιώματα με μόνο όπλο τη δύναμη της ψυχής της και τα γυμνά της χέρια. Μέχρι που απωθήθηκε με πολυβολισμούς μαζί με τους άλλους συγχωριανούς μας.

Και το πρωί της εισβολής την βρήκε, στον «Ανεμόμυλο» με το κλειδί στο χέρι, έτοιμη να ανοίξει και να ξεκινήσει τη δουλειά για το μεροκάματο. Σε λίγο το εστιατόριο βομβαρδίστηκε από τους Τούρκους και μόνο από την καλή της τύχη κατάφερε να γλυτώσει.

Έζησε ύστερα τον άγριο ξεριζωμό, και η προσφυγιά την έφερε στον Άγιο Ιωάννη στη Λεμεσό, όπου και εγκαταστάθηκε σε τουρκοκυπριακό σπίτι, στο οποίο έμενε από το 1974. Στη Λεμεσό εργαζόταν σε συνεργείο κοπής πορτοκαλιών στο Φασούρι, μέχρι που αφυπηρέτησε.

Τον Νοέμβριο του 2001 η Μαργαρίτα χάνει τον αγαπημένο της σύζυγο Αντρέα, σε ηλικία 82 ετών.

Την πάλεψε τη ζωή η Μαργαρίτα. Εργάστηκε σκληρά, για ατέλειωτες ώρες, μέρες και χρόνια και πάντοτε διακρινόταν για την δύναμη της, τη θέλησή της και την πειθαρχία της. Ζούσε με τον καημό της προσφυγιάς και της επιστροφής της στον όμορφο Καραβά.

Μέχρι τα βαθιά της γεράματα έχαιρε άκρας υγείας και χαιρόταν ιδιαίτερα κάθε φορά που αντάμωνε με τους συγχωριανούς της και μαζί τους θυμόταν τα παλιά.

Έφυγε πλήρης ημερών, αφού ευτύχισε να παντρέψει και τα 13 της εγγόνια και να χαρεί τα 22 δισέγγονα που απέκτησε.

Αγαπητοί μου Κώστα, Δήμητρα, Γιαννή, Λένια, Λευτέρη και Πανίκο, εκ μέρους του Δήμου Καραβά σας εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στις οικογένειές σας, τα παιδιά και τα εγγόνια σας και σε όλους τους συγγενείς σας.

Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια σας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη της Μαργαρίτας. Μια ενέργεια που σας τιμά και δείχνει την αγάπη σας στον Δήμο – ιδιαίτερα στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν και έχουν ανάγκη να τους βοηθήσουμε. Οι περιπτώσεις είναι πολλές και μόνο με τη δική μας αλληλεγγύη μπορούμε να συμπαρασταθούμε σ’αυτούς τους συγχωριανούς μας που χρειάζονται τη βοήθειά μας. Ας είναι η ενέργειά σας παράδειγμα προς μίμηση.

Αποχαιρετούμε την αγαπητή μας Μαργαρίτα στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει. Φεύγει με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά, εκεί που χάρηκε τα νεανικά της χρόνια, εκεί που έφτιαξε την οικογένειά της, εκεί που έζησε χαρούμενα και ειρηνικά, στην ομορφιά και τη γαλήνη.

Καλό σου ταξίδι αγαπητή μας Μαργαρίτα.

Τώρα βρίσκεσαι με τον αγαπημένο σου σύζυγο Ανδρέα. Ελεύθερη πια θα μπορεί να πηγαίνεις στον Καραβά που τόσο αγαπούσες. Να ανεβαίνεις τα σκαλιά της γειτονιάς σου, να μπαίνει στο σπιτικό σου, να σεργιανίζεις σ’ ολόκληρο τον Καραβά από άκρη σε άκρη. Είσαι ελεύθερη να αναπνέεις τις μεθυστικές μυρωδιές της υπέροχης φύσης του τόπου μας.

Και εμείς παρακαλούμε, από εκεί που βρίσκεσαι να προσεύχεσαι

να ελευθερωθεί τούτος ο τόπος.

Σε αποχαιρετώ με ένα στεφάνι λουλούδια

και την ευχή να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.