Κηδεία Γεώργιου Μαούρη – 16.3.13

Επικήδειος Γιώργου Μαούρη

Εκκλησία Αποστόλου Βαρνάβα, Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Βιώνουμε μια διαδρομή 39 σχεδόν χρόνων πικρής προσφυγιάς με τη σκέψη να είναι καρφωμένη στον Καραβά και τους ανθρώπους που κοσμούσαν με το έργο και την προσφορά τους τη φιλοπρόοδη κοινότητά μας.

Είναι δε με συγκλονισμό ψυχής που πληροφορηθήκαμε την απώλεια μίας ακόμα ξεχωριστής προσωπικότητας του Καραβά, η οποία ξεχώριζε με ποιοτικά χαρακτηριστικά και έδινε εφόδια γνώσης και κατεύθυνση στους νέους με ένα προσεγμένο και πολύ περιεκτικό τρόπο.

Αποχαιρετούμε σήμερα τον αξιαγάπητο δάσκαλο του Καραβά, το Γιώργο Μαούρη, ο οποίος στη δική του διαδρομή από το στίβο της ζωής έδωσε πολύτιμες ψηφίδες γνώσεις, ανέδειξε τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς και είχε έντονα προσδιορισμένα τα πλαίσια και τη μεγάλη αξια που προσφέρουν στη κοινωνία και ο θεσμός της οικογένειας και της εκκλησίας.

Ο αγαπητός μας Γιώργος Μαούρης γεννήθηκε στον Καραβά στις 25 Νοεμβρίου 1933. Γονείς του οι Καραβιώτες Λάμπρος Μαούρης και Ελένη Πετρίδου. Είχε δύο μεγαλύτερες αδελφές, τη Στασουλα και την Αθηνά. Ορφάνεψε από πολύ μικρή ηλικία και την προστασία των τριών μικρών παιδιών ανέλαβαν οι θείες τους Μαρίτσα και Καλλιόπη και ο θείος Ευθύμιος. Στοργικό και αφοσιωμένο από κάθε άποψη το νέο περιβάλλον της οικογένειας, κέρδισαν τα παιδιά αρχές και ηθικές αξίες και διαμόρφωσαν χαρακτήρες με πλούσια χαρίσματα, καλής συμπεριφοράς, γαλήνιας προσέγγισης και προσαρμοστικότητας σε στέρεες βάσεις.

Ο Γιώργος Μαούρης φοίτησε αρχικά στο δημοτικό σχολείο Καραβά και στη συνέχεια στο Ελληνικό Γυμνάσιο Λαπήθου, όπου αποφοίτησε το 1951. Άριστος μαθητής, είχε δε πολλή διάθεση να κερδίσει επιπρόσθετα εφόδια γνώσης, φοιτώντας για τρία χρόνια στο Διδασκαλικό Κολλέγιο Μόρφου. Η αγάπη του για το περιβάλλον και ειδικότερα για την ανάπτυξη της λεμονοκαλλιέργειας στον Καραβά, τον ώθησαν να συνεχίσει για ένα ακόμη χρόνο στο Γεωργικό Κολλέγιο Μόρφου για να αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις να καλλιεργεί και να φροντίζει σωστά τα περιβόλια με λεμονιές που φύτεψε ο ίδιος στις αρχές της δεκαετίας του 1950 στον Καραβά. Ένας συνδυασμός γνώσης που έδινε πολύ καλές προοπτικές δραστηριοποίησης στο γήινο παράδεισο του Καραβά μας.

Παντρεύτηκε το 1957 την Αντρούλλα Μοτίτη από τον Καραβά, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά, την Αναστασία, το Λάμπρο και την Ελένη. Μια ευτυχισμένη οικογένεια με τους στοργικούς γονείς να δίνουν εφόδια γνώσεις και αρχές στα παιδιά, να δίνουν κατεύθυνση πώς να αντιμετωπίζουν όλες τις δυσκολίες στο στίβο της ζωής.

Ο Γιώργος Μαούρης δίδαξε ως δάσκαλος στα σχολεία του Καραβά, της Κλεπίνης και της Βασίλειας. Από το 1969 η εκπαιδευτική του προσφορά μεταφέρθηκε στη Μέση Εκπαίδευση όπου δίδαξε ως καθηγητής πρακτικών γνώσεων στα Γυμνάσια Λαπήθου, Νεάπολης, Κυθραίας, Λευκονοίκου και Ακροπόλεως μέχρι το 1993 που αφυπηρέτησε.

Παράλληλα με το εκπαιδευτικό έργο, ο Γιώργος Μαούρης είχε μια ξεχωριστή σύνδεση με τη γη του Καραβά. Ανέπτυξε τη λεμονοκαλλιέργεια με το σωστό τρόπο και ένιωθε μια μεγάλη ικανοποίηση και χαρά από αυτή τη σύνδεση. Μαζί με τους υπόλοιπους Καραβιώτες, μοιράζεται τις σκέψεις του και ενθαρρύνει πολλούς να ασχοληθούν με τη λεμονοκαλλιέγεια, μια ασχολία που έδινε επιπρόσθετο εισόδημα σε σχεδόν όλες τις οικογένειες των Καραβιωτών.

Ο γήινος παράδεισος του Καραβά γινόταν ακόμα πιο μεγάλος με την πεδιάδα από το βουνό μέχρι τη θάλασσα να αγκαλιάζεται σιγά σιγά από το πράσινο χρώμα της λεμονιάς με τους λεμονανθούς της άνοιξης να δίνουν μια ξεχωριστή ευωδία στο μαγευτικό χώρο.

Θυμάμαι με τις καλύτερες αναμνήσεις τον αφοσιωμένο προγραμματισμό του αξέχαστού μας Γιώργου Μαούρη, να φτιάξει ένα περιβόλι με λεμονιές σε έκταση 5 σκάλων δίπλα από το πατρικό μας σπίτι στον Καραβά. Και έλεγε στον πατέρα μου «Ξάδελφε, θα με βοηθήσεις με το νερό που έχεις στη διάθεσή σου να πρασινίσουμε την περιοχή, να ομορφύνουμε τη γειτονιά μας». Και εμείς μικροί δεν αρνηθήκαμε ποτέ να βοηθήσουμε στο πότισμα των περβολιών όταν χρειαζόταν τη βοήθειά μας . Αναμνήσεις μιας αξέχαστης εποχής που θα συντροφεύουν για πάντα τη σκέψη μας και θα καταπραΰνουν τον πόνο του αποχωρισμού από την πατρική γη.

Ο τραγικός σταθμός της εισβολής του 1974 εξαφάνισε όλα εκείνα τα όμορφα όνειρα που φτιάχναμε στον Καραβά και που με πολλή αφοσίωση οι Καραβιώτες προγραμμάτιζαν για την πρόοδο και ευημερία της κωμόπολής τους.

Η οικογένεια του αξέχαστού μας θείου Γιώργου, πέρασε από διάφορα στάδια δυσκολιών όπως όλοι μας, με ένα μεγάλο πόνο και ένα ανεξήγητο «γιατί», για την τραγική εμπειρία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς.

Τα τρία παιδιά παρακολουθούσαν μαθήματα στη μέση εκπαίδευση. Όλα συνέχισαν με πετυχημένο τρόπο τα μαθήματα και τις σπουδές τους σε πανεπιστήμια της Ελλάδας. Ευτύχισε να δει και τα τρία παιδιά να προοδεύουν, να προσφέρουν, να δημιουργούν.

Ο ίδιος γνώριζε ότι η αντιμετώπιση των δυσκολιών ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την προσέγγιση του κάθε ενός από εμάς και πώς ιεραρχούμε την προσφορά μας προς την κοινωνία ανάλογα με τις δυνατότητές μας και τη θετική προσέγγιση επικοινωνίας με το συνάνθρωπο. Έντονα ευαισθητοποιημένος για το θέμα της κατοχής της πατρίδας μας, εντάχθηκε στο καλλιτεχνικό σχήμα της χορωδίας «Η φωνή της Κερύνειας» για δώδεκα συνεχή χρόνια.

Ευτύχισα δε, να έχω το Γιώργο Μαούρη ως συνεργάτη, δημοτικό σύμβουλο την περίοδο 2002-2006. Μέσα από την στοχευμένη κατεύθυνση που μας έδινε στις συνεδρίες του Δημοτικού Συμβουλίου, μπορούσες να διακρίνεις στα εκφραστικά μάτια του τη μεγάλη του έγνοια για το μέλλον της πατρίδας μας, την προοπτική που θα είχε η νέα γενιά με το πέρασμα των χρόνων, καθώς επίσης και για τη διαφύλαξη των θρησκευτικών μας μνημείων και όχι μόνο. Πάντοτε εξέφραζε μια θετική προσέγγιση και ενίσχυε πρωτοβουλίες του Δήμου μας που είχαν στόχο την επανασύνδεση των σκορπισμένων κατοίκων.

Η αγάπη του για την εκκλησία υπήρξε επίσης σημαντική. Στα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς προσέφερε τις υπηρεσίες του για δέκα συνεχή χρόνια ως εκκλησιαστικός επίτροπος στην εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα.

Αγαπητέ και αξέχαστε μου θείε Γιώργο Μαούρη,

Σε αποχαιρετούμε για το αιώνιό σου ταξίδι μετά από μια δύσκολη δοκιμασία που πέρασες με την υγεία σου. Το έργο σου και η προσφορά σου θα παραμείνουν φωτεινός φάρος μιας δημιουργικής σκέψης και θα καθοδηγεί τα βήματά μας.

Τα πλούσια χαρίσματα του χαρακτήρα σου, η ευγένεια η ταπεινότητα , η τιμιότητα, η εργατικότητα, η κοινωνική αλληλεγγύη είναι εξαίρετα στοιχεία αρετής που σε έκαναν να ξεχωρίσεις στην κοινωνία του Καραβά μας και όχι μόνο. Κερδίσαμε από τις γνώσεις που μας μετέδωσες πάρα πολλά, μπολιαστήκαμε από τη μεγάλη σου αγάπη για τη γη του Καραβά, πήραμε δυνάμεις από τις συμβουλές που μας έδινες στα πέτρινα χρόνια της πικρής προσφυγιάς και συνεχίζουμε αταλάντευτοι τη δύσκολη αποστολή μας.

Στη λατρευτή σου σύζυγο Αντρούλλα, στα παιδιά σου Αναστασία, Λάμπρο, Ελένη, στα λοιπά μέλη της οικογένειάς τους, στα εγγόνια, στους συγγενείς, μεταφέρω εκ μέρους του Δήμου Καραβά τα θερμά μου συλλυπητήρια με το δακρύβρεχτο μαντήλι της εκτίμησής μου να παραμένει μια σταθερή υπόμνηση για το χρέος προς τη σκλαβωμένη μας πατρίδα.

Το Δημοτικό Συμβούλιο Καραβά αναγνωρίζοντας την πολύπλευρη και πολυδιάστατη προσφορά του αξέχαστού μας Γιώργου Μαούρη στο έργο του Δήμου και των σωματίων μας θα αναρτήσει τη φωτογραφία του σε περίοπτη θέση στα γραφεία του Δήμου στη προσφυγιά. Μια ενέργεια που θα αναδεικνύει την εκτίμηση μας προς το έργο του και θα είναι ταυτόχρονα ακριβή πυξίδα σωστής κατεύθυνσης στη δική μας αποστολή μέχρι την ευλογημένη μέρα της επιστροφής στον αξέχαστο Καραβά μας.

Αιώνια και παντοτινή θα είναι η μνήμη του στις καρδιές όλων μας…