Κηδεία Χαράλαμπου Μιχαήλ Λέανδρου – 10.11.12
Επικήδειος Χαράλαμπου Μιχαήλ του Λέανδρου
10 Νοεμβρίου 2012
Είναι με βαθιά θλίψη και μεγάλο συγκλονισμό ψυχής που πληροφορηθήκαμε το θάνατο ενός αξιαγάπητου Καραβιώτη, του Πάμπου Μιχαήλ.
Το σοβαρό πρόβλημα υγείας που παρουσιάστηκε στον αξέχαστό μας Πάμπο πριν ακριβώς ένα χρόνο δεν ήταν δυνατό να ξεπεραστεί και βρισκόμαστε σήμερα η σύζυγος, τα παιδιά, οι γονείς, τα αδέλφια, συγγενείς και φίλοι να αποχαιρετούμε για το τελευταίο ταξίδι προς την αιωνιότητα έναν ξεχωριστό Καραβιώτη, ο οποίος είχε όνειρα για τη ζωή και πάντοτε προσπαθούσε να πετύχει το καλύτερο στο στίβο της ζωής.
Ο αγαπητός μας Πάμπος γεννήθηκε στον Καραβά το 1957. Γονείς του ο Λέανδρος και η Κούλλα Μιχαήλ. Μεγαλύτερος αδελφός του ο ήρωας στρατιώτης της εισβολής του 1974 Μιχαλάκης Μιχαήλ, του οποίου τα οστά ανευρέθηκαν πέρσι και τάφηκαν με τιμές ήρωα στην ίδια εκκλησία που αποχαιρετούμε σήμερα τον αξέχαστό μας Πάμπο. Ο Πάμπος μεγάλωσε μαζί με τα τέσσερα αδέλφια του, το Μιχάλη, τον Άγγελο, τη Μαρία και τη Σούλλα σ’ ένα παραδεισένιο τόπο, στην όμορφη κωμόπολη του Καραβά. Κέρδισε αρχές και αξίες από το περιβάλλον της οικογένειας και γνώσεις από το Ελληνικό Γυμνάσιο Λαπήθου και το Δημοτικό Σχολείο του Καραβά.
Ευτύχισα να γνωρίσω τον Πάμπο σε όλα τα στάδια της μαθητικής μας ζωής στον Καραβά, αφού ήταν συμμαθητής μου και διατηρούσαμε μια ξεχωριστή, στενή φιλία μεταξύ μας. Ταπεινός, πράος, με καλή διάθεση, πρόθυμος να προσφέρει στα κοινά, πολύ καλός αθλητής και επιμελής μαθητής. Κέρδισε την εκτίμηση και την αγάπη όλων των συμμαθητών μας.
Στην ηλικία των 17 χρόνων έζησε τις πρωτόγνωρες εμπειρίες του πολέμου του 1974. Όλα τα όμορφα όνειρα ανατράπηκαν με ανυπέρβλητες δυσκολίες και προβλήματα. Μαζί με τις πολύ δύσκολες συνθήκες της προσφυγιάς, κουβαλούσε η οικογένεια του αξέχαστού μας Πάμπου το βαρύ σταυρό του αγνοούμενου στρατιώτη, του αδελφού Μιχαλάκη, ο οποίος χάθηκε στις μάχες της Μιας Μηλιάς τον Αύγουστο του 1974, ένας Γολγοθάς που κράτησε 37 χρόνια και που εξακολουθεί να είναι ένας βαρύς και αβάστακτος πόνος στην καρδιά των γονιών, των αδελφών και όλων εμάς που γνωρίσαμε τον αξέχαστο Μιχαλάκη.
Ο αξέχαστός μας Πάμπος ήξερε ότι το δύσβατο δρόμο της ζωής μετά το 1974 έπρεπε να τον διαβεί με θυσίες και πολλούς κόπους. Εντάχθηκε στο Αστυνομικό Σώμα το 1977 και μετά από τα πρώτα στάδια της επαγγελματικής του αποκατάστασης παντρεύτηκε την Ευτυχία από τον Άγιο Αθανάσιο με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, το Λέανδρο και την Έλενα. Αφοσιωμένος οικογενειάρχης, πάντα προσπαθούσε για το καλύτερο και με τη συμπεριφορά του και τις πράξεις του κέρδισε την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση όλων των συναδέλφων του.
Ήταν πάντα συμπαραστάτης στο έργο και την αποστολή του κατεχόμενου Δήμου μας. Δεν ξεχνούσε τις πρώτες μεγάλες χαρές που πήρε στον Καραβά, με τη συμμετοχή του στα αθλητικά δρώμενα του σωματείου μας, της ΑΕΚ Καραβά. Στα πρώτα χρόνια της επαναδραστηριοποίησης του σωματείου στην προσφυγιά με πολλή χαρά εντάχθηκε σ’ αυτό και βοήθησε τους νέους μας να νιώσουν την περηφάνια της καταγωγής τους και μαζί τους μοιράστηκε ωραίες στιγμές συμμετέχοντας σε αθλητικές δραστηριότητες του σωματείου.
Τον τελευταίο καιρό πέρασε μια μεγάλη δοκιμασία με την υγεία του. Δίπλα του η σύζυγος, τα παιδιά του, οι χαροκαμένοι γονείς και τα αδέλφια του, το προσωπικό του μελάθρου αγωνιστών ΕΟΚΑ 55-59 και όσοι μπορούσαν να συμπαρασταθούν σ’ αυτή την πολύ δύσκολη δοκιμασία. Σήμερα όλοι εμείς αποχαιρετούμε έναν εκλεκτό συνδημότη και έναν αφοσιωμένο οικογενειάρχη με το δακρύβρεχτο μαντήλι της αγάπης μας να γίνεται σταθερή υπόμνηση για τις αντοχές που πρέπει όλοι να έχουμε μπροστά στις δυσκολίες της ζωής. Γιατί ο αξέχαστός μας Πάμπος μας δίδαξε πάρα πολλά με τις αντοχές του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια με τη δοκιμασία της υγείας του.
Περνούμε αυτή την περίοδο δύσκολες στιγμές, όμως πρέπει όλοι να φανούμε δυνατοί και να μην απογοητευόμαστε από τα απρόβλεπτα κτυπήματα στο στίβο της ζωής. Με πίστη στο Θεό, σε αρχές και αξίες, με ξεκάθαρους στόχους συνεχίζουμε τον ανηφορικό Γολγοθά μας. Αυτή η στάση μας είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να προσφέρουμε στη μνήμη του αξέχαστού μας Πάμπου.
Φίλε Πάμπο,
Η μνήμη σου θα παραμένει φωτεινή και αιώνια στις καρδιές όλων μας. Οι γονείς σου, η λατρευτή σου σύζυγος, τα παιδιά, οι συγγενείς και φίλοι σε αποχαιρετούμε με ένα υψηλό αίσθημα περηφάνιας και απερίγραπτης συγκίνησης. Βάλσαμο παρηγοριάς για όλους μας θα είναι όσα έχεις προσφέρει με πολλή αφοσίωση και ξεχωριστή αγάπη στην οικογένειά σου, στον συνάνθρωπο και στην κοινωνία.
Αιωνία σου η μνήμη.
