Κηδεία Νικόλα Κατσιόλα – 10.12.18

Επικήδειος Νικόλα Κατσιόλα
10 Δεκεμβρίου, 2018

Αποχαιρετούμε τον γνωστό και ξεχωριστό συνδημότη μας Νικόλα Κατσιόλα.

Ο αγαπητός μας Νικόλας ήταν ένας αυθεντικός Καραβιώτης, σφικτά δεμένος με τον τόπο μας, την γη μας, την παραγωγή μας, τα περβόλια και τις λεμονιές, την δουλειά και την εργατική τάξη, αλλά και με την ιδεολογία, την πολιτική αντίληψη, την κομματική ιστορία του Καραβά.

Μπροστάρης, μαζί με τον κύκλο του και τους συνεργάτες του, συνέβαλε στην διαμόρφωση της τοπικής πολιτικής ζωής και ιστορίας του τόπου μας – και όχι μόνο.

Εργατικός, ιδεολόγος, μαχητικός, πνεύμα δυναμικό και ανήσυχο, ακούραστος υπερασπιστής της Αριστερής ιδεολογίας.

Στα δρώμενα του Καραβά έβαλε την προσωπική του σφραγίδα για δεκαετίες ολόκληρες, τόσο πριν, όσο και μετά την μεγάλη συμφορά του 1974.

Πάντα τεκμηριωμένος, ευθύς και ειλικρινής, μαχητικός, πολλές φορές καυστικός στις τοποθετήσεις του, κάποτε σκωπτικός, αλλά πάντοτε φιλικός. Ο Νικόλας ήταν αγαπητός από όλους και σεβαστός από μικρούς και μεγάλους, όλων των πολιτικών αντιλήψεων και αποχρώσεων, ανεξάρτητα αν κάποιος συμφωνούσε ή όχι μαζί του.

Ήταν ένα κεφάλαιο του Καραβά. Ήταν ο μοναδικός Νικόλας Κατσιόλας.

Γεννήθηκε στον Καραβά το 1922. Πατέρας του ήταν ο Κωστής Κατσιόλας, μια από τις πιο γνωστές φυσιογνωμίες του Καραβά και μητέρα του, η Ζηνοβία. Είχε ετεροθαλή αδέλφια την Μαρία, τον Γιώργο και τον Γιαννή. Πήγε στο δημοτικό σχολείο και μετά φοίτησε για δύο χρόνια στην Αγγλική Σχολή του Σάββα Σεργίου στον Καραβά.

Στη συνέχεια μπήκε στη βιοπάλη και εργάστηκε ως ξυλουργός, αποθηκάριος, καφετζής και άλλες δουλειές, μέχρι το 1948, οπότε, μαζί με τον πατέρα του δημιούργησαν στον Καραβά ένα πρωτότυπο συνδυασμό καταστήματος καφενείου με φθαρτοπωλείο.

Για πολλά χρόνια στο καφενείο εργαζόταν ο πατέρας του και ο ίδιος γυρνούσε στον Καραβά και τη Λάπηθο με το ποδήλατό του πουλώντας φθαρτά. Η δουλειά του αυτή ήταν μεν κουραστική, αλλά αρκετά επικερδής.

Το 1957 παντρεύτηκε την Έλλη Κίτσιου από τον Καραβά, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κώστα και τη Ζήνα. που του χάρισαν 5 εγγόνια και 3 δισέγγονα.

Από το 1967 ασχολήθηκε πιο εντατικά με το εγχώριο εμπόριο λεμονιών. Αγόραζε λεμόνια, πορτοκάλια, μανταρίνια, από τα χωριά της περιοχής και τα διέθετε σε εμπόρους της Δημοτικής αγοράς Λευκωσίας. Η δουλειά ήταν πολύ κουραστική, αφού έπρεπε να βρίσκεται καθημερινά στην χοντρική αγορά της Λευκωσίας τις πρώτες πρωινές ώρες.

Όμως ο Νικόλας την πάλεψε τη ζωή και την άντεξε. Ευτύχισε να κατοικεί στον Καραβά και να κάνει τη ζήση του από τα περβόλια και τη γη μας. Όσο σκληρή κι αν ήταν η δουλειά, μπορούσε να έχει ένα καλό εισόδημα και να απολαμβάνει ένα πραγματικό παράδεισό.

Και όταν ήρθε το τραγικό 1974, πρόσφυγας πλέον ο Νικόλας μαζί με την οικογένειά του, κατοίκησε στη Λευκωσία.

Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τα 85 του στην Δημοτική αγορά της Λευκωσίας, ως υπάλληλος.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο Νικόλας δεν σταμάτησε ούτε στιγμή την ενεργό ανάμειξή του στα κοινά.

Από την αρχή της δεκαετίας του ‘40 ασχολήθηκε με τον αθλητικό σύλλογο της αριστεράς «Άρης» και ήταν ταυτόχρονα μέλος της οργάνωσης της νεολαίας του Κόμματος.

Το 1948 έγινε μέλος του ΑΚΕΛ και με την ίδρυση της ΕΑΚ, προπομπού της σημερινής ΕΚΑ, εντάχθηκε σ΄αυτήν, αφού και η δουλειά του αφορούσε γεωργικά προϊόντα.

Ενθουσιώδης και αυθόρμητος δεν περιοριζόταν στα καθήκοντα ενός απλού μέλους. Υπερήφανος για την αριστερή του ιδεολογία λάμβανε πάντα μέρος σε δραστηριότητες και εκδηλώσεις των τοπικών οργανώσεων της Αριστεράς.

Θεωρούσε τιμή του να είναι ο Σημαιοφόρος στις παρελάσεις, είτε αυτές γίνονταν στον Καραβά, είτε στη Λευκωσία. Αφοσιωμένος στην ιδεολογία του, προωθούσε το Κόμμα του με όλες του τις δυνάμεις.

Ο Νικόλας συνέχισε την κομματική του δράση και μετά την Τούρκικη εισβολή. Ταυτόχρονα υπηρέτησε τον κατεχόμενο Δήμο μας μέσα από τις τάξεις του Διοικητικού Συμβουλίου του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» από την ίδρυσή του, μέχρι και πολύ πρόσφατα, όταν μαζί με άλλους πρωτοπόρους τιμήθηκε για την συνεχή και αδιάλειπτη προσφορά του.

Ήταν παρών σε όλες τις εκδηλώσεις του Σωματείου και στήριζε όλες τις προσπάθειές μας στον αγώνα για απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών μας και την επιστροφή όλων μας στα σπίτια και τη γη μας.

Θα ήταν παράλειψή μου να μην εκφράσω και δημόσια την εκτίμησή μου στον Νικόλα Κατσιόλα για την συνεχή στήριξη στον κατεχόμενο Δήμο μας και την προσωπική συμπαράσταση και ενίσχυση στο έργο του Δημάρχου.

Ο Νικόλας Κατσιόλας παρέμεινε στις επάλξεις μέχρι το τέλος της ζωής του.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά, του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και όλων των οργανωμένων συνόλων του Καραβά εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, στην αγαπητή Έλλη, τον Κώστα και τη Ζήνα και όλη την οικογένεια.

Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια της οικογένειας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη του Νικόλα. Μια ενέργεια που φανερώνει την αγάπη όλης της οικογένειας στον Δήμο και το Σωματείο μας, καθώς και στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν.

Αποχαιρετούμε τον συνδημότη μας Νικόλα στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά.

Ευχή και προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.