Κηδεία Παναγιώτη Παναγίδη – 19.11.2022

ΚΗΔΕΙΑ: ΣΑΒΒΑΤΟ, 19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022 ΚΑΙ ΩΡΑ 10:00 Π.Μ. ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ (ΣΦΑΛΑΓΓΙΩΤΙΣΣΑ) ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΝΑΓΙΔΗ, ΗΛΙΚΙΑΣ 90 ΕΤΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΒΑ. ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΚΑΡΑΒΙΩΤΩΝ. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.

 

Επικήδειος  Πανίκου Παναγίδη

19 Νοεμβρίου, 2022 – Ι. Ναός Σφαλαντζιώτισσα , Λεμεσος

Με πόνο ψυχής κηδεύουμε σήμερα έναν ακόμα συνδημότη μας.

Αποχαιρετούμε ένα δικό μας άνθρωπο, τον αγαπητό μας Πανίκο Παναγίδη. Ένα άνθρωπο ξεχωριστό, που διακρινόταν για την καλοσύνη και την ανιδιοτέλεια του, πρόσχαρο και χαμογελαστό,  πράο και μειλίχιο, ένα άνθρωπο με ήθος  και προσφορά  στην οικογένεια και στον τόπο του.

Κατευοδώνουμε τον δάσκαλο, τον συνδημότη που εκτιμούσαμε και αγαπούσαμε όλοι μας γιατί πρώτος εκείνος μας πρόσφερε την φιλία και την αγάπη του και μας τίμησε με την εκτίμηση και την συμπαράστασή του.

Άνκαι δεν γεννήθηκε στον Καραβά, ο Πανίκος επέλεξε τον Καραβά και συνειδητά  ενέταξε τον εαυτό του στην κοινότητά μας. Έγινε ένα με τους Καραβιώτες. Ιδιαίτερα για μας και την οικογένειά μας, ο Πανίκος, νυμφευμένος με την αγαπημένη εξαδέλφη Αφρούλα, δέθηκε με τη ζωή μας, την καθημερινότητά μας, με τις χαρές και  τις αναμνήσεις μας.

Όλοι όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε, τον εκτιμούσαμε και τον αγαπούσαμε.

Γεννήθηκε το 1933 στον Άγιο Νικόλαο, ένα χωριουδάκι στο δάσος του κατεχομένου Πενταδάκτυλου, κοντά στο Λευκόνοικο.  Μοναχοπαίδι του Χαρίτου και της Χαραλαμπίας.  Στα 12 μετακόμισε στο Βαρώσι οικότροφος,  όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο.   Αποφοίτησε το Διδασκαλικό Κολλέγιο και εργάστηκε σε διάφορα χωριά της Κύπρου.

Σε μια μετάθεσή του στην Αναμορφωτική Σχολή Λαμπούσης οι τότε δάσκαλοι της Σχολής –  μεταξύ αυτών και ο Μιχάλης Κοκκινίδης που θάψαμε πρόσφατα –  του γνωρίσαν την Αφρούλα,  κόρη του δασκάλου Σάββα Ξάνθου που μόλις είχε αποφοιτήσει το Γυμνάσιο Λάπηθου. Ήταν στον χορό του λεμονιού το  1959. Από τότε η Αφρούλα  έγινε η γυναίκα της ζωής του μέχρι το τέλος.   Μαζί απέκτησαν δυο κόρες τη Λευκή και τη Πίτσα,  4 εγγόνια και 2 δισέγγονα.

Τον Ιούλιο του 1974 ξεσπιτωμένος με δυο παιδιά 11 και 3 χρονών, βρίσκεται στην άλλη άκρη της Κύπρου για να αρχίσει από την αρχή…   Έγνοιά του να αποκαταστήσει τες κόρες του,  να τες σπουδάσει και να τες στεγάσει..

Ήταν ένας άνθρωπος, που μέχρις την τελευταία του πνοή το μόνο ήξερε ήταν  προσφέρει.  Δεν ζητούσε ποτέ τίποτε για τον εαυτό του. Του άρεσε η συναναστροφή,  οι εκδρομές και τα ταξίδια. Ακόμα και δυο μέρες πριν το θάνατο του επιθύμησε να πάει εκδρομή στη Κακοπετριά. Και πήγε.

Όλα αυτά τα χρόνια, ο Πανίκος ήταν πάντα δίπλα στον Δήμο και στο Σωματείο μας, συνοδοιπόρος και συμπαραστάτης.  Σε όλες  σχεδόν τις εκδηλώσεις που οργανώναμε στη Λεμεσό ήταν εκεί, μαζί με την Αφρούλα, και στήριζαν με τον τρόπο τους τις προσπάθειές των οργανωμένων συνόλων στον αγώνα για απελευθέρωση των σκλαβωμένων εδαφών μας και επιστροφή στα σπίτια και τη γη μας.

Παρέμεινε σθεναρός υποστηρικτής των προσπαθειών μας  μέχρι το τέλος της ζωής του. Οραματιζόταν ένα κόσμο πιο όμορφο και ανθρώπινο. Μια Κύπρο ειρηνική, ένα Καραβά ελεύθερο. Μέχρι πριν από λίγες ημέρες… Κυριολεκτικά, μέχρι προχθές, που ασθένησε ξαφνικά και έφυγε από τη ζωή μέσα σε δύο μέρες.

Εκ μέρους του  Δήμου Καραβά, του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και όλων των οργανωμένων συνόλων του Καραβά εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, στην αγαπητή  εξαδέλφη Αφρούλα,  την Λευκή και  την Πίτσα             τα εγγόνια, τα δυσέγγονα  και όλη την οικογένεια, για την απώλεια του αγαπημένου μας Πανίκου .

Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια της οικογένειας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη του. Μια ενέργεια που φανερώνει την αγάπη όλης της οικογένειας  στον Δήμο και το Σωματείο μας, καθώς και στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν.

Αποχαιρετούμε τον συνδημότη μας Πανίκο στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει με ανεκπλήρωτο το όνειρο  να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά.

Ευχή και  προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.

Αιωνία του η Μνήμη.