Κηδεία Δημήτρη Ασπρή – 5.2.16

Επικήδειος Δημήτρη Ασπρή

5.2.16 – Εκκλησία Αγίου Νικολάου, Λεμεσός

Ξανά η σκέψη γυροφέρνει στην πατρική γη του Καραβά. Αναζητά μέσα από τα περιβόλια και τις γειτονιές την όμορφη ανέμελη ζωή των κατοίκων. Και είναι σκληρή η διαπίστωση. Τα χρόνια φεύγουν και οι πρωταγωνιστές αυτής της όμορφης διαδρομής που ζήσαμε μέχρι το 1974 στον Καραβά ένας-ένας μας εγκαταλείπουν.

Αποχαιρετούμε με συγκλονισμό ψυχής και πόνο βαρύ ένα εκλεκτό συνδημότη μας, μια ξεχωριστή προσωπικότητα του Καραβά, τον αγαπητό σε όλους Δημήτρη Ασπρή.

44 χρόνια έζησε ο αείμνηστος μας Δημητράκης στον επίγειο παράδεισο του Καραβά και 42 χρόνια στην προσφυγιά. Ο χρόνος σκληρός και άκαρδος μοίρασε τη ζωή στα δύο όπως μοιρασμένος είναι και ο τόπος μας, μια ανοικτή πληγή που συνεχίζεται. Γενήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1930, μέρα που γιορτάζει η εκκλησία μας την Υπαπαντή του Χριστού. Την επομένη των γενεθλίων του πριν δύο μέρες, εγκατέλειψε τα εγκόσμια μετά από μια δοκιμασία που είχε με την υγεία του.

Γονείς του ο Σπύρος και η Μελανθού Ασπρή. Ο πατέρας του πετροκόπος στο επάγγελμα ήταν ένας από τους πρωτομάστορες που έκτισαν την κεντρική εκκλησία της κωμόπολης, την Παναγία Ευαγγελίστρια.

Από μικρός βίωσε τις δυσκολίες της ζωής, σε μια περίοδο με πολλές στερήσεις και προβλήματα. Αποφασιστικός, τολμηρός, εργατικός και τίμιος, ασχολήθηκε με διάφορες ασχολίες για να βοηθά την οικογένειά του. Αρχικά σαν υποδηματοποιός και μετά στην εμπορία των λεμονιών. Ανέπτυξε από πολύ νέος κοινωνικές ευαισθησίες και εντάχθηκε ενεργά στο αριστερό κίνημα σε ηλικία 15 ετών. Για πολλά χρόνια υπήρξε πρόεδρος του αθλητικού σωματείου ΑΡΗΣ Καραβά. Με πολλές ευαισθησίες για τα κοινά και την υγιή απασχόληση των νέων, υπήρξε πρωτοπόρος σε διοργανώσεις στον αθλητικό και καλλιτεχνικό τομέα.

Είχε έντονα καλλιεργημένο το αίσθημα της συνεργασίας, της αλληλοεκτίμησης και τις αξίες που πρόσφερε η συνένωση δυνάμεων για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Υπήρξε ένας από τους πρωταγωνιστές την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, όταν έγινε προσπάθεια για συνένωση όλων των αθλητικών σωματείων της κωμόπολης. Μια πρωτοβουλία που στέφθηκε με επιτυχία με το Δημήτρη Ασπρή πρώτο πρόεδρο του νεοσύστατου σωματείου ΑΕΚ Καραβά.

Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Συνδέσμου Λεμονοπαραγωγών Κερύνειας και για αρκετά χρόνια διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος με ένα εποικοδομητικό πνεύμα συνεργασίας για την πρόοδο και την ευημερία της κωμόπολης. Ξεχώριζε για την ευγένεια, την προσεγμένη προσέγγισή του, την πραότητα, την κοινωνική του αλληλεγγύη και κέρδισε την εκτίμηση και την αγάπη όλων των συγχωριανών.

Παντρεύτηκε το 1968 τη Νίκη Στρατή από τη Μύρτου με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Κυριάκο και το Σπύρο. Το ιδιόκτητο σπίτι τους μόλις είχε τελειώσει λίγους μήνες πριν την Τουρκική εισβολήτου 1974. Ένας τραγικός σταθμός που έφερε τις μεγάλες ανατροπές και τη δύσκολη ανηφορική πορεία που συνεχίζεται.

Η οικογένεια του αξέχαστού μας Δημητράκη, βρήκε προσωρινό καταφύγιο στη Λεμεσό. Οι επαγγελματικές επιλογές περιορισμένες, βρίσκει όμως λύσεις και με αξιοπρέπεια δημιουργεί, προσφέρει, σε διάφορες εργασίες. Χάνει τη σύζυγό του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1984, ένα μεγάλο κτύπημα της ζωής που τον ταρακούνησε. Ξαναπαντρεύτηκε το 1999 την κα Μαρούλα η οποία υπήρξε συμπαραστάτης και στήριγμά του σε όλα τα στάδια της ζωής και τις δυσκολίες που ακολούθησαν.

Ο Δημήτρης Ασπρής υπήρξε ένα μεγάλο κεφάλαιο για την ιστορία του Καραβά. Ένας ανεξάντλητος θησαυρός γνώσεων από όπου παίρναμε πληροφορίες για ότι θέλαμε να μάθουμε για τον Καραβά. η σύνδεσή του και η συμμετοχή στα κοινά του Καραβά υπήρξε πέρα για πέρα σημαντική, πολύτιμη και ουσιαστική.

Διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Προσφυγικού Σωματείου «Ο Καραβάς» και σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις έδινε το παρόν του. Οι συμβουλές του πολύτιμές, περιεκτικές, γεμάτες νόημα και μηνύματα. Σημαντική η συνεισφορά του στη ίδρυση και δημιουργία του μουσείου Λαϊκής τέχνης Καραβιωτων ,με αρκετά εκθέματα να τα δωρίζει για το σκοπό προβολής της πλούσιας πολιτιστικής παράδοσης του Καραβα

Αξέχαστέ μας Δημητράκη,

Είναι μεγάλο το κενό που αφήνεις πίσω σου. Ποτέ δε πιστεύαμε ότι θα έφευγες τόσο ξαφνικά. Ο χρόνος σκληρός δεν περίμενε! Φεύγεις με τον πικρό καημό της ανεκπλήρωτης επιθυμίας για επιστροφή στο γήινο παράδεισο του Καραβά που τόσο αγάπησες και ένιωθες ξεχωριστή περηφάνια για αυτό.

Θα σε θυμόμαστε πάντα σαν το μεγάλο σοφό του Καραβά, τον αγωνιστή, το μαχητή της ζωής που έδινε συμβουλές για μια κοινωνία με αρχές, για μια νέα πορεία με καλύτερες μέρες.

Η προσφορά σου ανεκτίμητη, με ψηφίδες ποιοτικής δημιουργίας. Με πόνο ψυχής σε αποχαιρετούμε και σου υποσχόμαστε ότι όσα κερδίσαμε από εσένα θα τα κρατάμε φυλαγμένα στην καρδιά μας, να φωτίζουν το δρόμο μας. Γνωρίζουμε ότι το χρέος μας είναι βαρύ και πρέπει να αντέξουμε. Έτσι μας έλεγες. Καλό σου ταξίδι και εμείς θα συνεχίσουμε με εφόδια τις συμβουλές σου, την ανηφορική πορεία μέχρι που μια μέρα, θα αξιωθούμε να γευτούμε τη μεγάλη χαρά της ελευθερίας του τόπου μας και μαζί και του Καραβά μας.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά μεταφέρω τα θερμά μου συλλυπητήρια στη σύζυγο του Μαρούλα, στα δύο του παιδιά Κυριάκο και Σπύρο, στον αδελφό του Ηλία, στους συγγενείς και ταυτόχρονα εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας για την εισήγηση της οικογένειας να γίνουν εισφορές στη μνήμη του για το Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών. Μια ενέργεια που συνδέεται άμεσα με τις ευαισθησίες και τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα του αξέχαστού μας Δημήτρη για το δυσπραγούντα συνάνθρωπο μας.

Αιωνία σου η μνήμη, αξέχαστε μας δάσκαλε της ζωής, Δημητράκη!

Γιάννης Παπαϊωάννου – Δήμαρχος Καραβά