Κηδεία Γιάννη Ερωτοκρίτου – 26.3.2011

Επικήδειος Γιάννη Ερωτοκρίτου

26 Μαρτίου 2011

Είναι με βαθιά θλίψη που πληροφορηθήκαμε το θάνατο ακόμα ενός εκλεκτού δημότη του Καραβά, του Γιάννη Ερωτοκρίτου.

Ο αξέχαστός μας Γιάννης γεννήθηκε το 1926 στον Καραβά. Γονείς του ο Ερωτόκριτος Αγαθαγγέλου και η Ειρήνη του γένους Πιερίδη από τον Καραβά. Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον με αρχές, όπως οι γονείς έδωσαν για ενάρετους και δημιουργικούς στόχους ζωής. Μαζί με τα τέσσερα αδέλφια του, τον Παντελή, τον Ηλία, τη Ροδοθέα και την Ελένη ανάπτυξαν αρχές σεβασμού προς το συνάνθρωπο και μέσα στα δεδομένα της εποχής ο κάθε ένας έφτιαχνε τη δική του οικογένεια.

Παντρεύτηκε την Έλλη Γερμανού με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, την Ανδρούλλα και το Γιώργο. Αφοσιωμένος οικογενειάρχης, εργατικός, τίμιος κέρδισε την εκτίμηση και την αγάπη όλων των συγχωριανών. Η ασχολία του στις οικοδομές, είχε τις δικές της δυσκολίες αλλά με επιμονή και στόχους κατάφερνε πάντοτε να ξεπερνά τα δύσκολα προβλήματα και να αντικρίζει με αισιοδοξία και πίστη τους επόμενους στόχους.

Τραγικός σταθμός στην ιστορία του αξέχαστου Καραβά μας και ολόκληρης της Κύπρου, η εισβολή του 1974. Όλα τα όνειρα και ο κάθε Καραβιώτης αναζητούσε νέους ορίζοντες προσανατολισμού και δημιουργίας.

Μαζί με την οικογένειά του, δραστηριοποιείται προσωρινά στη Λευκωσία. Δύσκολες οι νέες συνθήκες, αλλά τη θέληση για δημιουργία να παραμένει δυνατή. Έδωσε στα παιδιά του την απαραίτητη ακαδημαϊκή μόρφωση και ευτύχησε να τα δει αποκαταστημένα με τις δικές τους οικογένειες στην κοινωνία.

Το γαλήνιο βλέμμα του ήθελε πάντοτε να πει πάρα πολλά. Όμως ο πόνος του ξεριζωμού δεν τον άφηνε να εκφράσει όμορφες εικόνας και χρώματα. Η θλίψη από τον αποχωρισμό με τη γη του Καραβά δημιουργεί ένα ασήκωτο και βαρύ πόνο στις καρδιές όλων των Καραβιωτών που έζησαν μοναδικές στιγμές σε αυτό τον πανέμορφο τόπο, με τα πράσινο περιβόλια και τα τρεχούμενα νερά, τις ακρογιαλιές και τις γραφικές εκκλησίες και τα ξωκλήσια. Γιορτάζει αυτές τις μέρες η εκκλησία της Παναγίας Ευαγγελίστριας στον Καραβά μας. Σήμερα, η σκέψη αναπολεί αυτά τα όμορφα χρόνια και η ψυχή για άλλη μια φορά δέχεται ένα δυνατό ταρακούνημα πόνου και θλίψης για τα όσα βιώνουμε στα 37 χρόνια του αποχωρισμού από την πατρική μας γη.

Αγαπητέ μας Γιάννη,

Φεύγεις με τον πικρό καημό της προσφυγιάς στα χείλη. Αφήνεις όμως πίσω σου ένα καλό στίγμα για το οποίο τα παιδιά σου, οι συγγενείς και οι φίλοι θα νιώθουν παντοτινά περήφανοι. Χρειαζόμαστε τις συμβουλές σου γιατί αυτές θα μας καθοδηγήσουν στα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς. Μια υπόσχεση που δίνουμε σ’ όλους όσους δεν πρόλαβαν να γευτούν τη μεγάλη χαρά της λευτεριάς της πατρίδας μας, είναι ότι θα παραμείνουμε σταθεροί και ανυποχώρητοι στο στόχο της επιστροφής στη γη μας, ένα χρέος που οφείλουμε στην ιστορία του τόπου και στους προγόνους μας.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά καταθέτω τούτα τα λίγα λουλούδια σε ένδειξη εκτίμησης και αγάπης για τα όσα έχεις προσφέρει με το ταπεινό, αλλά αξιόλογο έργο σου στην οικογένεια και στην κοινωνία.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει αξέχαστε μας Γιάννη.

Αιωνία σου η μνήμη.