Κηδεία Χαράλαμπου Κωστή – 18.9.17
Επικήδειος Χαράλαμπου Κωστή
18 Σεπτεμβρίου 2017, Άγιος Βασίλειος, Στρόβολος
Με βαθειά θλίψη κηδεύουμε σήμερα ένα ακόμα ξεχωριστό συνδημότη μας. Αποχαιρετούμε τον αγαπητό μας Χαράλαμπο Κωστή, τον Χαμπή, που μας έφυγε σε ηλικία 82 ετών.
Έφυγε κι αυτός με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς, χωρίς να μπορέσει να γυρίσει στον Καραβά, όπου διάλεξε να ζήσει και να δημιουργήσει την οικογένεια του. Χωρίς να έχει το δικαίωμα να ζήσει ξανά εκεί, όπου έζησε τα πιο καλά χρόνια της ζωής του.
Ο Χαράλαμπος γεννήθηκε το 1935 στο Γέρι και είναι το πρώτο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας του, η οποία εγκαταστάθηκε στον Αναλιόντα όταν αυτός ήταν τριών χρονών. Υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει το Δημοτικό σχολείο μετά από δυο μόλις χρόνια φοίτησης, για να φροντίσει τα μικρότερα αδέλφια του και να βοηθά τον πατέρα του στη δουλειά του ως κτηνοτρόφος. Σε ηλικία 17 χρονών εργάστηκε σε μεταλλείο στα Καμπιά. Από την εργασία του αυτή τον απέλυσαν όμως γιατί, όπως του είπαν, ήταν αριστερός.
Στη συνέχεια, απασχολήθηκε ως μωσαϊκός, μέχρι που το 1957, παντρεύτηκε την Μαρούλα Χριστοφή Παγδατή από τον Καραβά και εγκαταστάθηκε στην όμορφη κωμόπολή μας. Ζούσαν στο κέντρο του Καραβά κοντά στην μεγαλοπρεπή εκκλησία της Ευαγγελίστριας, εκεί στη γειτονία μας. Μετά τον γάμο του και την εγκατάσταση του στον Καραβά, άρχισε να εργάζεται ως κτίστης, σε εργασίες κυρίως στην περιοχή Λευκωσίας όπου πηγαινοερχόταν καθημερινά. Για να έχει ένα πρόσθετο εισόδημα δημιούργησε «σουβλατζίδικο», το πρώτο στον Δήμο μας, όπου εργαζόταν τα βράδια. Για ένα διάστημα είχε αναλάβει και το μπουφέ του Αθλητικού Συλλόγου ΑΡΗΣ.
Από τον γάμο του με την Μαρούλα απέκτησαν πέντε παιδιά, τον Κώστα, ιδιωτικό υπάλληλο και Δημοτικό Σύμβουλο Καραβά, την Σούλα, τον Χριστοφή, την Βέρα και τον Ευάγγελο που είναι εγκατεστημένος στην Ελλάδα.
Με τη σκληρή του δουλειά και τη συνδρομή και της γυναίκας του, η οποία εργαζόταν στη συλλογή λεμονιών και όπου αλλού έβρισκε δουλειά, αγόρασε οικόπεδο στην Κερύνεια και έκτισε σπίτι, το οποίο προόριζε για τα παιδιά του.
Μετά την εισβολή του 1974 εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στον Αναλιόντα, όπου υπήρχε ένα παλιό σπίτι της οικογένειας. Βρήκε σύντομα δουλειά στο μεταλλείο της ΕΜΕ στους Καπέδες, ενώ τα παιδιά του φοιτούσαν σε σχολείο στη Λευκωσία.
Όμως, ο Χαμπής δεν εφησύχαζε. Με την αναζωογόνηση της οικοδομικής βιομηχανίας μετά την εισβολή, επανήλθε στην παλιά του εργασία ως κτίστης. Συνέχισε να εργάζεται μέχρι τα 68 του χρόνια. Ζούσε στον Στρόβολο με την προσδοκία της επιστροφής, μέχρι που τον λύγισε η επάρατη νόσος.
Ο Χαράλαμπος είχε μυηθεί στην αριστερή ιδεολογία από τα παιδικά του χρόνια, από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν από τους πρωτεργάτες του Κινήματος στον Αναλιόντα.
Όταν εγκαταστάθηκε στον Καραβά δραστηριοποιήθηκε στην ΠΕΟ, στην οποία υπήρξε και Γραμματέας για ένα διάστημα. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την οργάνωση και εγγραφή στη συντεχνία των εργατριών, που απασχολούνταν στη συλλογή λεμονιών. Ήταν επίσης εθελοντής πωλητής της εφημερίδας «ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΒΗΜΑ» και συχνά και της «ΧΑΡΑΥΓΗ».
Ο Χαράλαμπος ήταν ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, άκακος, αθόρυβος, αγνός αγωνιστής για την οικογένεια του, τα πιστεύω και την ιδεολογία του. Έβαζε πάντοτε την προσφορά του στα κοινά και την κοινωνία πάνω από οτιδήποτε άλλο. Πίστευε πάντα σε μια ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνία. Είναι από τους ανθρώπους που με τη ζωή και τη δράση του συνέβαλαν στη βελτίωση της ζωής των απλών ανθρώπων.
Αγαπητοί μου Μαρούλα, Κώστα, Σούλα, Χριστοφή, Βέρα, Ευάγγελε, εκ μέρους του Δήμου Καραβά σας εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, στις οικογένειες και τα παιδιά σας και σε όλους τους συγγενείς σας.
Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια σας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη του Χαράλαμπου. Μια ενέργεια που σας τιμά και δείχνει την αγάπη σας στον Δήμο – ιδιαίτερα στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν και έχουν ανάγκη να τους βοηθήσουμε. Οι περιπτώσεις είναι πολλές και μόνο με τη δική μας αλληλεγγύη μπορούμε να συμπαρασταθούμε σ’αυτούς τους συγχωριανούς μας που χρειάζονται τη βοήθειά μας.
Αποχαιρετούμε τον αγαπητό μας Χαράλαμπο στο μεγάλο ταξίδι που πηγαίνει. Φεύγει με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψει σε έναν ελεύθερο Καραβά, εκεί που χάρηκε τα νεανικά του χρόνια, εκεί που έφτιαξε την οικογένειά του, εκεί που έζησε, στην ομορφιά και τη γαλήνη. Δεν μπόρεσε να γυρίσει στην Κερύνεια, εκεί που προόριζε να ζήσουν τα παιδιά του, χαρούμενα και ειρηνικά.
Καλό σου ταξίδι αγαπητέ μας Χαμπή.
Σε αποχαιρετώ με ένα στεφάνι λουλούδια
και την ευχή να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.