Κηδεία Ναυσικάς Κοσιάρη – 2.2.17

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΝΑΥΣΙΚΑΣ ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΣΙΑΡΗ

ΠΕΜΠΤΗ 2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2017, ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΩΝ/ΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ

Με βαθιά θλίψη κηδεύουμε σήμερα μιαν αξιαγάπητη Καραβιώτισσα. Αποχαιρετούμε τη Ναυσικά Ανδρέα Κοσιάρη.

Μια γυναίκα βαθιά θρησκευόμενη, σεβαστή σύζυγο, στοργική μητέρα και αξιολάτρευτη γιαγιά.

Μια γυναίκα, που όπως οι πιο πολλές Καραβιώτισσες, προικίστηκε με χάρες και ικανότητες. Τη δεξιοτεχνία του κεντήματος, φτιάχνοντας αριστουργηματικούς κροσιέδες, μπλεκτά, και άλλα κεντήματα. Μια τέλεια νοικοκυρά, που τη χαρακτήριζε η απόλυτη καθαριότητα. Μια καλή χριστιανή, στην οποία οι εκκλησίες δίνανε στήριγμα, δύναμη και αγάπη για τη ζωή.

Η Ναυσικά γεννήθηκε στον Καραβά το 1927. Γονείς της ήσαν ο Καραβιώτης Παρασκευάς Σπύρου, αστυνομικός το επάγγελμα και μητέρα της, η Ειρήνη Ζωγράφου από τη Λάπηθο. Αδελφός της Ναυσικάς ήταν ο Ανδρέας.

Η ζωή στάθηκε σκληρή για τα δυο παιδιά, γιατί σε ηλικία 10 χρονών έχασαν τη μητέρα τους.

Ο πατέρας παντρεύτηκε ξανά, με την Μαρίτσα Βακή και απέκτησαν άλλα πέντε παιδιά. Τον Κώστα, τον Κύπρο, την ΄Ελλη, τη Γεωργία και τη Σωτηρούλλα. ΄Ετσι η οικογένεια της μεγάλωσε.

Το 1949 η Ναυσικά παντρεύτηκε τον Ανδρέα Κοσιάρη από την ΄Ορκα. Ένα εργατικό και φιλοπρόοδο σύζυγο, ο οποίος εξασκούσε το επάγγελμα του κτίστη και του καλλιεργητή. Λίγο πριν την τουρκική εισβολή ήταν υπεύθυνος στη φάρμα στη Σχολή Λαμπούσης.

Απέκτησαν δύο παιδιά. Την Ηρώ και τον Παρασκεύα , το Σκεύο.

Τα χρόνια κυλούσαν ήρεμα και ειρηνικά, ως την αποφράδα ημέρα του πραξικοπήματος και της βάρβαρης εισβολής των Τούρκων. Και η οικογένεια βρήκε τόπο διαμονής στην αντίπερα ακτή του νησιού, στην Πόλη Χρυσοχούς για τα πρώτα δύσκολα χρόνια της προσφυγιάς. Στη συνέχεια μετακόμισαν στη Λευκωσία, όπου έζησαν το υπόλοιπο της ζωής τους.

Η αγαπητή μας Ναυσικά αξιώθηκε να χαρεί την Ηρώ της εκπαιδευτικό, που παντρεύτηκε με τον επίσης εκπαιδευτικό Σάββα Άσπρο από το Νέο Χωρίο Πάφου. Και τους χάρισαν δύο εγγόνια, τη Μαρία και το Γιώργο.

Αξιώθηκε επίσης να χαρεί το γιό της Παρασκεύα, αστυνομικό, μέλος της φιλαρμονικής Αστυνομικής Δύναμης, που παντρεύτηκε τη Χρίστα και της χάρισαν τρία εγγόνια τη Λουΐζα, τον Ανδρέα και το Μάριο.

Και είχε την ευτυχία να αγκαλιάσει οκτώ δισέγγονα. Το Δημήτρη, το Σάββα, το Μηνά, τη Δέσποινα, το Γιάννη, το Στέφανο, τον Πάρη και την Γεωργία.

Το 2008 ο ακούραστος Ανδρέας Κοσιάρης απέθανε με το βαρύ πόνο της προσφυγιάς. Το πλήγμα του θανάτου του, το κενό της απουσίας του και ο αβάστακτο πόνος της προσφυγιάς, μακριά από τον αγαπημένο της Καραβά, ήταν τα κύρια κτυπήματα που λύγισαν τις αντοχές της Ναυσικάς. Πριν τέσσερα χρόνια, στις 2 Φεβρουαρίου 2013, ένα βαρύ εγκεφαλικό την καθηλώνει κλινικά και στις 2 Φεβρουαρίου, 2017, σήμερα ενταφιάζεται. Και έφυγε κι αυτή με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς.

Εκ μέρους του Δήμου Καραβά σας εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια, αγαπητοί φίλοι, Ηρώ και Σάββα, Σκεύο, και Χρίστα. Στα πέντε εγγόνια Μαρία, Γιώργο, Λουίζα, Ανδρέα και Μάριο και στα οκτώ δισέγγονά της και σε όλη την οικογένεια.

Μεταφέρω ταυτόχρονα τις θερμές μας ευχαριστίες για την ενέργεια σας να γίνουν εισφορές στο Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στην μνήμη της. Μια ενέργεια που φανερώνει την αγάπη όλης της οικογένειας στον Δήμο και το Σωματείο μας, καθώς και στους συγχωριανούς μας που δυσπραγούν.

Αγαπητή μας Ναυσικά,

Σε αποχαιρετούμε για το μεγάλο ταξίδι που πηγαίνεις. Φεύγεις με ανεκπλήρωτο το όνειρο να επιστρέψεις σε έναν ελεύθερο Καραβά, εκεί που γεννήθηκες, που χάρηκες τα νεανικά σου χρόνια, εκεί που έφτιαξες την οικογένειά σου, εκεί που έζησες ήρεμα και ειρηνικά, στην ομορφιά και τη γαλήνη.

Καλό σου ταξίδι. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να έρθει σύντομα η μέρα που θα μπορέσουμε να φέρουμε κυκλάμινα από τη Λάμπουσα και λεμονανθούς από τον Καραβά στον τάφο που θα σε φιλοξενεί στην προσφυγιά.

Ευχή και προσευχή μας, να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.