Κηδεία Κυριάκου Γεττίμη – 8.11.14

«Εκατόγχειρες νύχτες μες στο στερέωμα όλο

τα σπλάχνα μας αναδεύουν.

Αυτός ο πόνο καίει

πού να βρει η ψυχή μου το τετράφυλλο δάκρυ!»

Στίχοι Οδυσσέα Ελύτη από το ποιητικό του έργο «Άξιον Εστί – Τα πάθη».

Ακόμα ένας ήρωας επιστρέφει. Μια διαδρομή 40 χρόνων σε ένα ανηφορικό Γολγοθά που βίωσε με πολλές θυσίες και πόνο η οικογένειά του, όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Ο Κυριάκος Γεττίμης γιος του Χρίστου και της Αναστασίας Γεττίμη ο χαμογελαστός νέος είναι κοντά μας σε ένα αλλιώτικο συναπάντημα τιμής και δόξας μετά τον εντοπισμό των ιερών οστών του σε ομαδικό τάφο σε περιοχή του χωριού Τέμπλος στην επαρχία Κερύνειας.

Μια είδηση που ταρακούνησε συθέμελα όλο τον ψυχικό κόσμο της αδελφής, του αδελφού, των λοιπών συγγενών, των φίλων, όλων όσων γνώρισαν τον Κυριάκο. Δεν είναι μαζί μας την ιερή τούτη στιγμή του αποχαιρετισμού οι τραγικοί του γονείς, ο Χρίστος και η Αναστασία που περίμεναν για χρόνια να μάθουν για την τύχη του αγνοούμενου γιου τους.

«Ήμουν βράχος από υγεία και είχα πολλή διάθεση να προσφέρω στον τόπο» μου έλεγε ο μακαρίτης Χριστος Γεττίμης, πατέρας του ήρωα σε μια συνάντησή μας πριν αρκετά χρόνια. «Η αγωνία για το γιο μου, μου στοίχισε πάρα πολύ». Με όσες δυνάμεις είχε προσπαθούσε με κάθε ευκαιρία να προβάλει το θέμα των αγνοουμένων και προσέφερε πάμπολλες υπηρεσίες στην Επιτροπή Αγνοουμένων όπου ήταν ιδρυτικό μέλος, σε αποστολές στην Κύπρο και στο εξωτερικό και σε άλλες δραστηριότητες.

Σε θυμάμαι αγαπημένε μας Χρίστο Γεττίμη με την ευγένεια που σε διέκρινε να μεταδίδεις αυτό τον πόνο και την αγωνία για όλα τα παιδιά του τόπου μας που χάθηκαν εκείνες τις τραγικές ημέρες του 1974. Ανάμεσά τους και ο λατρευτός σου γιος. Ένας άριστος χαρακτήρας με χαρίσματα μοναδικά, καλοσύνης, φιλομάθειας, ευπρέπειας, ευγένειας, φιλοπατρίας. Ανθυπολοχαγός στον 120 Λόχο Βαρέων Όπλων βρέθηκε από τις πρώτες μέρες της εισβολής στο χωριό Άγιος Γεώργιος Κερύνειας. Στις 21 Ιουλίου χάθηκαν τα ίχνη του. Οι πληροφορίες έδιναν ελπίδες ότι είχε συλληφθεί και βρισκόταν στον κατάλογο των αιχμαλώτων. Κανένας δεν ξέρει πώς τελικά βρέθηκε σε ομαδικό τάφο.

Στου νου τα παρακλάδια η σκέψη υφαίνει την ηρωική μορφή του. Πολέμησε για τα ιδανικά της ελευθερίας και σήμερα τον κηδεύουμε σαν ένα μεγάλο γενναίο ήρωα του τόπου μας που συμπληρώνει το μεγάλο κατάλογο των ηρώων της γενέθλιας γης του Καραβά.

Στο σημείο αυτό μεταφέρω λίγα λόγια που μου στάληκαν από τον πρώτο του ξάδελφο, τον Κυριάκο Νικολάου, τον εξαίρετο Κύπριο επιστήμονα που διαπρέπει στο εξωτερικό με τις πολλές διακρίσεις στον κλάδο της Χημείας, με την παράκληση να τα μοιραστώ μαζί σας. Γράφει ο Κυριάκος Νικολάου:

«Ο ξάδερφος Κυριάκος είναι ένας γενναίος ήρωας. Πολέμησε μέχρι θανάτου ενάντια στους εισβολείς υπερασπίζοντας την πατρώα γη όπως ακριβώς και οι 300 του Λεωνίδα. Θα παραμείνει για πάντα στη μνήμη μας και στην ιστορία της ηρωομάνας γης του Καραβά. Αντλούμε περηφάνια και έμπνευση από το θάρρος και τη θυσία του. Πολέμησε για μας, τιμώντας με αυτό τον τρόπο την οικογένειά του και τον τόπο μας. Οι γονείς του βρίσκονται τώρα μαζί του, αναπαύονται, ίσως πιο ήσυχοι τώρα, γνωρίζοντας την ηρωική πράξη του γιου τους, πως πέθανε πολεμώντας για τα ιδανικά της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας. Αναπαύσου αγαπημένε μας Κυριάκο. Η θυσία σου είναι για μας μια μεγάλη κληρονομιά γενναιότητας και ανδρείας».

Λόγια περηφάνιας και χρέους που βγαίνουν από τα βάθη της καρδιάς του καθενός από εμάς που θα πορευτούμε σε λίγο στον ενταφιασμό των ιερών οστών ενός νέου μεγάλου ήρωα του τόπου μας.

Να είστε περήφανοι για τον αδελφό σας αγαπημένοι μας Ανδρούλλα και Ευριπίδη. Το ίδιο και όλοι οι συγγενείς και φίλοι. Τέτοιους ήρωες χρειάζεται ο τόπος να φωτίζουν τα βήματά μας. Εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας για τις εισφορές που έγιναν με εισήγηση της οικογένειας για το Ταμείο Ευημερίας Καραβιωτών στη μνήμη του ήρωα Κυριάκου Γεττίμη. Μια ενέργεια που αντικατοπτρίζει τα αισθήματα αγαθοεργίας και κοινωνικής αλληλεγγύης, άμεσα συνδεδεμένα με τις αρετές και τα χαρίσματα του ήρωα που αποχαιρετούμε σήμερα.

«Με το λύχνο του άστρου στον ουρανό εβγήκα», γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης στο ποίημα του «Άξιον Εστί» που ανέφερα στην εισαγωγή μου.

Αυτές τις συγκλονιστικές στιγμές αφήνουμε τη σκέψη να ταξιδέψει στον ουρανό να συναντήσει την αγγελική μορφή του Κυριάκου, να φτιάξει φωτοστέφανο ανδρείας, τιμής και περηφάνιας και να μπολιαστούμε όλοι μας από τα ιδανικά και τις αρχές του με την ευχή να γιομίσουν τα βουρκωμένα μας μάτια με το υπέρλαμπρο εκείνο φως της ελευθερίας του τόπου μας. Αυτό το φως που αναζητούμε χρόνια τώρα να δώσει δικαίωση και ανάπαυση στις πονεμένες ψυχές των ηρώων μας.

Αιωνία και φωτοδότρα θα είναι η μνήμη του στις καρδιές όλων μας.